Антикоманија филм

На 4 февруари годинава почна окупацијата на градскиот плоштад заради изградба на фонтаната со споменикот на Александар Македонски. На штотуку поставените тараби, на кои немаше никаква информативна табла, почнавме да пишуваме графити со неколку активисти од „Плоштад Слобода“. Додека го пишував графитот „Антикоманија филм ви прикажува“ ме прекинаа двајца полицајци. Побараа да се легитимирам и ме обвинија дека сум направил прекршок против јавната чистота, затоа што сум цртал графит на јавен објект.

Џабе укажував дека тарабата не е јавен објект, дека е незаконски поставена, дека го попречува нашето право на слободно користење на јавниот простор. Џабе пријавив дека јавната чистота ја загрозија градежните работници, кои уништија дел од зеленилото и оставија клинци и разни видови отпадоци покрај тарабата. Полицајците останаа глуви и слепи. Нивната цел беше да го прекинат нашиот протест. Но, неколку дена подоцна, илјада граѓани организирано протестираа против окупацијата на плоштадот и проектот „Скопје 2014“. Пишуваа графити на истите тараби под будното око на полицијата, која воопшто не реагираше на „загрозувањето на јавната чистота“.

Искрена благодарност до СВР Скопје што ме третира како „обвинет“ - „бил затекнат како испишува графити на јавен објект со што ја загрозил јавната чистота“. Некои од активистите со кои заедно пишувавме графити имаат чувство дека се дискриминирани зашто не добивме сите прекршочни пријави. И благодарам и на Комисијата за одлучување по прекршоци што ми овозможи писмено да се изјаснам за „фактите и доказите“ на МВР. Но, воопшто немам намера да се бранам, туку да обвинувам.

Како е можно во пешачката зона пред зградата на Министерството за транспорт и врски, каде што се сместени бранителите на јавната чистота, со денови да има голем куп ѓубре, градежен шут и отпад? Замислете, комисијата води постапки против граѓаните зашто си ја поправале расипаната кола на улица, зашто цепеле дрва пред зграда, или зашто им се искакало кутрето во паркот, а обвинетите мора да поминат покрај депонија од ѓубре, шут и отпад, за да стигнат до „бранителите“ на јавната чистота! Како ли само се чувствуваат сиромашните земјоделци обвинети за загрозување на јавната чистота („поради тоа што излагале и продавале земјоделски производи“ покрај некое пазарче) кога ќе го видат купот ѓубре поминувајќи покрај организираните измамници со кибритчиња, кои со месеци слободно ги ограбуваат лековерните граѓани?

По посетата на бранителите на јавната чистота покрај депонијата се вратив на „местото на злосторот“ - тарабите на централниот плоштад. Еве што фотографирав: уништена метална корпа од која се истура ѓубре веднаш покрај тарабите; стотици излепени плакати; фекалии што се слеваат одзади тарабите на пешачкиот дел (по фекалиите газат стотици пешаци дневно, а „миомирис“ од гомна и мочка се шири од „фонтаната на Александар“). Ѕирнете само малку низ пукнатините од тарабите и ќе видите дека градилиштето е преполно со отпадоци, пластични кеси, лименки... Центарот на Скопје го претворија во депонија која шири зарази, а ме обвинија како загрозувач на јавната чистота затоа што пишував графит протестирајќи против антикоманијата на груевистите. „Апсурдност до имбецилност“ - забележа еден пријател.

Но, да продолжам со мојот обвинителен акт против „бранителите на јавната чистота“. Знаете ли колку буџет има Општина Центар за јавна чистота? За 2009 година буџетот изнесувал 9.434.000 денари, а реализирани биле само 4.176.724 денари. Истата година, општината потрошила 10.210.566 денари за изградба на две фонтани во Вардар (или „Гомнар“, како што ја нарекуваше бранителот на „Скопје 2014“ - Александар Станковски). Ете зошто центарот на Скопје изгледа како полско веце. Општината потрошила двапати повеќе пари за две фонтани во Вардар, отколку за одржување на јавната чистота. А скапо платените фонтани -„гомноскоци“ никако да почнат да прскаат со „чистата“ вардарска вода преполна опасни бактерии.

Верувале или не, Општина Центар во 2009 потрошила 115 пати помалку пари за јавна чистота, отколку за изработка на споменици! За споменици потрошиле над 7.5 милиони евра во 2009 (461.783.287 ден.), неколкукратно повеќе од севкупните трошоци: за реконструкција на улици и патишта (28.230.256); за јавно осветлување (15.564.968); за изградба и реконструкција на паркови и зелени површини (7.737.248); за изградба на простор за паркирање (8.314.084); за одржување и заштита на локални патишта (15.977.328); за изградба на објекти за спорт и рекреација и нивно опремување (1.987.010); за потребите на училиштата (17.031.923); за реконструкција на училиштата (20,825.705); за реконструкција на градинки (22.984.354)... Дури и ако на сите овие трошоци им ги додадеме годишните блок дотации во училиштата и градинките (за плати и тековни трошоци, превоз, греење...), пак вкупната сума е помала од таа потрошена за фонтаната со споменикот на Александар (над 8 милиони евра).

Улиците и патиштата се преполни со дупки. Паркови и зелени површини ни за лек. Скопје се дави во смет и нечистотија. Учениците мрзнат, а родителите сами си купуваат средства за лична хигиена во училиштата. Владата секој месец зајмува десетици милиони евра со високи камати. За сите неисполнети преродбенички ветувања виновна е светската економска криза. Во најголемата криза и немаштија, Општина Центар продолжува со снимањето на „антикоманија филм“. Ќе потрошат нови 5 милиони за изградба на скулптура на воин спроти црквата Св. Димитрија. Градоначалникот вели: „Е, сега, дали потоа ќе личи на Филип, не знам, ќе видиме.“

Не се работи ниту за името, најмалку за идентитетот (антички). Се работи за корупција и злосторство против 326154 невработени лица (31.08.2010) и 31.1% сиромашни граѓани. Авторката на Триумфална порта и споменикот на Александар (за кој веќе зеде 650.000 евра) ќе заработи повеќе од 100.000 евра за изработка на дури седум скулптури за мостот „Око“. Затоа, штом нашиве „конзервативци“ ги постават тарабите за споменикот на скромниот Филип Втори (имал само 7 сопруги), повторно ќе излезам да пишувам графит: „Филип е грчко име, коњољупци“.
(колумна во „Дневник)