Моето проштално писмо до „Дневник“, кој се „прероди“ во огледалце на „Пастирот“, гласник на „Министерството на вистината“ и билтен на „Големиот братучед“:
Почитувани уредници и новинари на „Дневник“,
Имам обврска да ви соопштам само една информација.
Ми беше мило што соработувавме цели три години и неколку месеци.
Посебно ми беше мило што ниту еден мој наслов не беше изменет, освен последниот (и тоа без моја согласност).
Се надевам дека ќе ја продолжиме соработката во подобри услови и со други главни уредници. Уредници кои ќе ја почитуваат слободата на изразувањето, кои нема да ронат солзи по директори на агенции за разузнавање (прочуени по прислушкување на новинари) и кои нема да градат култови на личност кон „големиот братучед“.
Поздрав, и секое добро
Жарко Трајаноски (без в, иако на крај упорно ме преименувавте, и покрај моите укажувања).
2 коментари:
Мојата изјава за Алфа ТВ: „Во ваква ситуација и со таков понижувачки однос ретко кој би останал во „Дневник“. За жал, ова што се случува во „Дневник“ е само последица на еден однос на властите кон медиумите. Односот е: Или ќе ве купиме, или ќе ве поткупиме, или ќе ве уништиме. Во овој случај „Дневник“ е поткупен медиум и прашање на време е дали ќе биде целосно купен или целосно уништен.“
Mojot komentar vo Dnevnik so osuda na rechnikot na glavniot urednik, ne go objavija. Objaveni se samo komentari koi go falat urednikot. Choekov izgleda pochnal da raboti po ugledot na Latasoviot Vecher, samo brza i da go prestigne
Објави коментар