Новата Влада мора уште на почетокот да упати јасни сигнали дека во Република Македонија ќе владее правото, а не самоволието.
Во таа насока, се надевам дека претседателот на Владата веднаш ќе го исправи фалсификатот: самоволното прогласување на „Рамковниот договор“ за глава X на Уставот, што го направи претходната гарнитура на официјалната страница на Владата.
Ако сака да владее правото, новата Влада мора да го почитува решението на Уставниот суд (според кое „Рамковниот договор“ не е правен, туку политички акт) и повеќе да не ги оправдува своите одлуки со повикување на „Рамковниот“, туку со повикување на Уставот. (За разликите, види тука, и тука)
Исто така, се надевам дека и претседателот на Собранието ќе го исправи погрешниот превод на Уставот на англиски јазик, кој сеуште ги доведува во заблуда читателите дека уставните амандмани од 2001 год. се идентични со одредбите од „Framework Agreement“.
Кога, најпосле, Собранието ќе изготви пречистен текст на Уставот, и официјален превод на јазиците што се употребуваат во ОН?
Се симна ли Мурто . “Ке си лежите“ е сеуште пуста желба на пола Македонија...
-
По десет години или 11 како и да е се симна Мурто за да зајава Курто.
Голема надеж во пола Македонија дека силно ке светне ден. Но дали е така?
Повеќе изгл...
Пред 2 седмици
4 коментари:
рамковниот договор никогаш не излегол во „службен весник“ (бар така мислам)
Да, не е објавен, за разлика од Амандманите кои се составен дел од Уставот.
Има уште едно интересно прашање: која е автентична верзија на Уставот: таа што е објавена на страницата на Собранието (кое го изгласало) или таа што е објавена во Службен весник? (двете се разликуваат по структура)
Уште едно дополнение: На страницата на Службен весник, во одделот „поважни документи“ може да се најде верзија на уставот на англиски јазик, која можете да ја споредите со верзијата на англиски на страницата на Собранието, за да ги увидите драстичните разлики. Нормално, тука во „поважни документи“ го нема „Рамковниот“.
Да се надеваме дека оваа Влада ќе им овозможи на граѓаните барем бесплатен интернет пристап до „Службен весник“ - и до сите законски и подзаконски акти (вклучително и меѓународни договори). За тоа со право се залагаше и Развигор. Ако граѓаните немаат пристап до „правилата на игра“, како може да се очекува да постапуваат согласно нив?
најверодостојно, или единствено веродостојно е она што стои во службен весник, но во неговата печатена верзија.
по структура на уставот, најновите амандмани се на крајот од текстот а не инкорпорирани во секој член како што е на службен весник сајтот- уште еден аргумент зашто треба да се прати хартиената верзија.
ништо друго не се важи- ни сајтови на собранија, влади итн.
тоа не го амнестира од одговорност службениот весник за грешките што ги става на страна.
за англиските верзии на уставот во поглед на јазикот, немам коментар, со оглед на тоа што за верзијата да ја нарекуваме официјална, треба да е објавена во службен весник.
а ако ептен ми е потребна, ја би се држела во публикуваните мали уставчиња од министерство за правда- никако од преводи на сајтови, ма колку биле институции!
рамковниот да, не треба веќе да се цитира и бута во секоја изјава, но уште долго ќе се случува тоа (освен ако новава власт не изненади, но нема) од проста причина- баш затоа што е политички акт, со кој се оконча конфликт. следствено, ќе биде уште некое време битен во политичка и постконфликтна констелација, а не во констелација на правна држава и владеење на право.
службен весник треба дефинитивно да стане бесплатен сајт за употреба.
сепак, не би му се сскала на право.орг.мк тоест мост затоа што не дозволува копирање- може и не смее м? кој после ќе се претплаќа на службен весник?:)
Анализата ти е мошне исцрпна.
Сепак, поборник сум на едноставни citizens-friendly правни решенија.
Според мене - наједноставно решение е следново: Законодавно-правната комисија да изготви пречистен текст на Уставот после секое негово амендирање, и единствено тој текст да биде важечки во правниот промет.
Истото треба да важи и за законите, а не како сега: имаме пречистени текстови на закони кои не ги есапи ни Уставниот суд.
Што се однесува до „Рамковниот“, загатнуваш интересно прашање: Зарем и по 5 години од „конфликтот“ ќе зборуваме за „пост-конфликтна констелација“ во која може слободно да се игнорира принципот на владеење на правото?
Објави коментар