Имаме ли право на сексуално задоволство? Сексолозите велат дека има: „Сексуалното задоволство, вклучувајќи го самозадоволувањето, е извор на физичка, психичка, интелектуална и духовна благосостојба“ (Декларација на сексуални права на Светското здружение на сексолози).
Но, имаат ли смисла правата ако не се во состојба да исправаат извесни неправди? Кои неправди би ги исправило правото на сексуално задоволство, како дел од корпусот на сексуални права?
Кантовата „слобода“Доволно е да се вратиме само два века наназад, во времето на великиот мислител Имануел Кант, за да согледаме колку историјата на западниот човек е всушност историја на сексуални неправди - историја на забрани и ускратувања на сексуалните уживања.
Кај Кант, сексуалната активност е допуштена и заточена единствено во хетеросексуалниот, моногамен, доживотен брак. Се друго е забрането. Самозадоволувањето и односите помеѓу лица од ист пол Кант ги става во ист кош со содомијата како злодела против природата. Дури и сексуалната имагинација ја сметал за противприродна. Промискуитетот, проституцијата, конкубинатот и прељубата ги опишал како спротивни на здравиот разум.
Може ли во услови кога се друго е забрането освен здодевниот брачен секс да се зборува за некаква слобода? Кант сметал дека може.
Можете да се чудите колку што сакате, но за философот од Кенинсберг основен предуслов за да бидеш слободно суштество е да не се потчинуваш на сексуалните склоности. Кант дури сметал дека кога некој човек ќе стане роб на сексуалните склоности и уживања, тој морално пропаѓа под нивото на животните, бидејќи тогаш живее во состојба на неред, кој не постои меѓу животните.
Имајќи ги предвид Кантовите сфаќања за сексот и бракот, воопшто не изненадува тоа што до крајот на својот живот Кант ја следел максимата Cogito, ergen sum! Западниот човек, пак, морално „застрани“ во сосем поинаква насока. Основен предуслов за да бидеш слободно суштество денес е да бидеш сексуално слободно суштество, нешто непоимливо за секој доследен кантовец.
Парадоксално, ама ако постои некаква јасна и очевидна вистина денес, тоа би бил „лапсус линг(в)ам“ на прочуената Кантова вистина - „Coito, ergo sum!“
Слоганот на трагачите по сексуални возбуди.
Доволно е да се потсетиме на постојаните научни потраги по „седиштето на задоволството на жената“, за да ја согледаме нееднаквоста на мажите и жените, во поглед на сексуалните уживања.
Како може да се објасни научниот заборав на органот чија единствена функција е да овозможува сексуално уживање? Како да се протолкува историскиот факт дека Западните научници многупати одново го откривале клиторисот од 16-от до 20-от век, давајќи му нови имиња („љубовта на Венера“), иако клиторисот бил анатомски идентификуван уште од страна на Хипократ?
Феминистичката борба против патријархатот е борба против системот на односи и вредности во кој под „сексуални права“ се подразбира единствено правото на сопругот секогаш кога ќе му ќефне сексуално да ја поседува сопругата, како и кој и да е друг објект.
Правото на сексуално задоволство е составен дел од феминистичката агенда не само како потсетник на вековните сексуални неправди, туку и како инструмент кој треба да ги исправи тековните сексуални неправди. Правото на сексуално задоволство сугерира дека слободата од која било форма на сексуално насилство, сексуално вознемирување, или сексуална дискриминација е само неопходен, но не и доволен услов за „физичка, психичка, интелектуална и духовна благосостојба“.
Блогерски машки муабети
Недела попладне. Скопска кафана. Оги Синко, Зомбификација, Хула Хопа.
Жаре Зомби: Постои ли Оги право на сексуално задоволство?
Оги Синко: Постои. Дадено е од Господа, човече. По тоа и се разликуваме од животните. Тоа ти е природно право. Исконско.
Е, сега, зошто тоа право се изгубило у некои лавиринти, јебем ли га?
Ама, ако е изгубено, може и да се најде. И сега се поставува прашање како, и дали некој треба да помогне, човече. Ако постои гуру за се, веројатно постои и за тоа.
Жаре: Де бе Оги, да не имаш намера да основаш некоја невладина за заштита на правото на сексуално задоволство?
Оги: Можеби не невладина организација, Зомбификација мој, туку повеќе клиника. Клиника! Ако можел типот у Јапонија да основа клиника за дефлорација, зошто да не може да се основа и за одвикнување од фригидност.
Жаре: А ти Хула Хопа, што мислиш, има ли такво право?
Хула Хопа: Секое сексуално суштество, што чувствува, тоа треба да прави. Ја верувам у чувствата. И не гледам тука некое право или не право.
Жаре: А што ако некој не се чувствува задоволен во брак или во врска и рече - „Ете, ја имам право на сексуално задоволство, ама ти не можеш да ми го пружиш!“ И врз основа на тоа да побара раскинување на врската.
Хула Хопа: Сум си дошол до таков заклучок дека убиство е ако човек се затвори само со еден партнер. Некому ќе му звучи тоа контроверзно, ама тоа е.
Жаре: Како што гледам, не си ти уопште љубител на рекламата „само еден партнер“.
Хула Хопа: Не сум. Јас секогаш кажувам дека мислата е поопасна од зборот. Двајца кога разговараат на ваква тема, не очекувај некој искрено да ти зборува.
Жаре: А можеш ли да бидеш истовремено ем верен во врска, ем сексуално исполнет? Може ли во бракот да се реализира правото на сексуално задоволство?
Хула Хопа: Ја верувам дека може. Иако не сум бил во брак, па оставам можност дека може и да променам мислење.
Оги: Е, тоа не може. Оти, колку и да си ја сакаш сопругата или девојката, пак ќе ти се сака уште!
3 коментари:
„Ете, ја имам право на сексуално задоволство, ама ти не можеш да ми го пружиш!“ И врз основа на тоа да побара раскинување на врската.-
Ух мошне заебана ситуација, но мислам дека често се случува и е причина за големиот очај во моногамната култура во кој живееме. Интересно би било кога нависина би било призанено право на сексуално задоволство, мислам дека тогаш баш и не би се раскинувале врските...
Кога еднаш прочитав дека „прељубата е половина револуција“, морам да признам дека бев изненаден, но и збунет. Истото се случи кога повторно дојдов до иста инфромација дека врската помеѓу Сартр и Бовоар во главно се базирала на меѓусебно лажење и прељуба...
Не сум некој заложник на полигамни врски (а од друга страна не сум и некој морален џандар), напротив досега не сум ни имал таква врска, но сепак мислам дека доколку сепак постои сексуално незадоволство помеѓу два партнери сепак не мора врсктата да биде раскината, освен ако само се базирала на сексуална задоволство нели?
Понекогаш сексот и љубовта се неодвоиви нешта, но понекогаш се и сосема спротивни...стварно е заебано, и навистина не би можел ништо со сигурност да тврдам има милион фактори рана сексуализација кај девојките придонесува до психички заболувања подоцна во животот, од друга страна па културата во која живееме е педофилско сексуализирана (не се исклучувам ни себеси од педофилско сексулаизираните дронови) :)
Му верувам на Рајх и на некои од неговите идеи за сексуалноста, но од друга страна нели сексуалноста е само еден дел кој нашите животи би требал да ги направи потполни, иако тоа можеби е виртуелно невозможно... значи секогаш е тука десната или левата рака (па и разни помагала, какви ловдолс праваат за 7000 долари :))),ако неможе некој друг да те задоволи, тогаш D.I.Y. :)))
Во овој контекст многу е интерсен расказот: A Defense of the Social Contracts од Martha Soukup. Зборува за општетсво во кое секој човек се изјаснува каква е неговата сексуална орјентација (не само во однос на полот на партнерот, туку и за тоа дали е моногамно или полигамно ориентиран, дали сака групен секс). Демек нема забранети работи, само мора однапред да се изјасниш за да може другите да се раководат од тоа и со тебе да биде некој што ги споделува твоите сексуални желби и замисли.
Се тргнува од идејата дека многу несреќа во животот произлегува од фактот дека заедно се луѓе кои имаат потполно различни потреби и сфаќања за сексот. Интересно е и мислам дека има многу вистина.
Да, сексът е важен за връзката.
А дали връзката или брака могат да доставят необходимото ни "сексуално задоволство", според моя скромен опит- да.
Објави коментар