Ем жртви, ем уапсени! Ем уапсени, ем слободни!

На 15 септември, денот на демократијата, МВР соопшти дека во акцијата „Питачење“ биле „спроведени“ „41 малолетни лица, затекнати за време на питачење“. Една куса изјава по повод акцијата „Питачење“, објавена во „Шпиц“ - Полициско решение за социјални проблеми?:
„Како проблематичен момент во целата ситуација е лишувањето од слобода на возрасните и децата кои питачат што е сосема непотребно кога се работи за прекршок, коментира магистерот по човекови права, Жарко Трајановски.
- Апсолутно не ми е јасно зошто лицата се лишени од слобода ако се работи за обичен прекршок. МВР нема одговор зошто е тоа така - вели Трајановски.
МВР, пак, вели дека приведувањето во полициска станица не е лишување од слобода, зашто лицата не се носат со лисици и не се ставаат во притвор, туку се задржуваат во станица не подолго од 12 часа.
- Оваа акција не е цел сама за себе, туку има за цел да им се овозможи на децата подобар живот и контрола - изјави портпаролот на МВР, Иво Котевски.“
Еве мој коментар за одговорот на МВР.
МВР упорно тврди - „приведувањето во полициска станица не е лишување од слобода“. Ем те апсат, ем ти викаат дека си слободен! А зошто не било лишување од слобода? – „...зашто лицата не се носат со лисици и не се ставаат во притвор, туку се задржуваат во станица не подолго од 12 часа.“ Ете зошто полицијата секогаш ставала лисици кога лишува од слобода. Според нив, ако не си носен со лисици, не си ни лишен од слобода. Според нив, ако не си „ставен во притвор“, не си лишен од слобода. Ако си „задржан“ во станица не подолго од 12 часа, не си лишен од слобода (?!?)
Но, да видиме што напишала Моника Маковеј, актуелниот советник на владата, што е лишување од слобода (го давам на англиски, затоа што официјалниот македонски превод е очаен):
„Deprivation of liberty will most obviously have occurred where a person is being forcibly kept in a police or prison cell but there are many other forms of confinement which can lead to Article 5 becoming applicable. Certainly this will be the case where, for example, a law enforcement officer – whether or not force is actually used – makes it clear that a person either cannot leave a particular place or is obliged to come with the officer to some other place. Thus it would cover a person being stopped in the street or being required to stay in a police station after having originally come there of his or her own free will. It is the existence of compulsion that is important (...) Moreover it is probably irrelevant that the person deprived of liberty is unaware of this fact; it is sufficient that he or she is no longer free to leave.“
Очигледно е дека 41 дете биле принудно, а не по своја волја однесени во полициска станица.
Од цитатот на Маковеј е очигледно дека кога некое лице е обврзано да дојде со службеното лице на некое друго место, станува збор за лишување од слобода „без оглед дали е или не е употребена сила“ (значи, без оглед дали се или не се употребени лисици како „средства на присилба“).
Според експертката Маковеј, доволно е лицето „веќе да не може слободно да замине“, за да стане збор за лишување од слобода! Никаде не вели, „да не може слободно да замине по 12 часа поминати во полиција“.
Пред да продолжи да лишува од слобода деца, заради „социопатолошка појава“, и пред да негира дека приведувањето е лишување од слобода, поарно е МВР да ја консултира Моника Маковеј што значи „лишување од слобода“.
Гледам, МВР поднесува кривични пријави за Запуштање и малтретирање на малолетно лице: „Со казната од став 1 [затвор од три месеци до три години] ќе се казни родител, посвоител, старател или друго лице кое присилува малолетно лице на работа што не одговара на неговата возраст и физичка сила или од користољубие го наведува на питање или на вршење други дејствија што се штетни за неговиот развиток.“
Ако децата се жртви на кривично дело „Запуштање и малтретирање на малолетно лице“, тогаш насловот на акцијата „Питачење“ е тотално промашен.
Кога децата се жртви не треба да се апсат, туку да се згрижуваат!