Оче наш...

Македонија – 2008.
Се разболел наставникот по изборниот предмет „Нашата татковина“.
Немало кој друг да го замени, па го заменила наставничката по веронаука.
Часот започнал со молитвата:

„Македонијо наша,
која си во Библијата,
да свети сонцето Твое,
да дојде пак Кралството Твое,
да се признае името Твое,
како на небото, така на земјата.
Македонските производи (со сметки патриотски) дај ни ги денес,
и не простувај им на непријателите наши,
како што не им проштаваме на нашите кодоши,
и не воведувај не во искушение да пиеме пиво после 19.00,
но избави не од лукавиот Грк,
Зашто Твое е Кралството Античко
и Александар и Славата куќна
во вечни векови.
Амин

Другиот ден се разболел наставникот по информатика.
Немало кој друг да го замени, па го заменила наставничката по веронаука.
Пред да ги вклучат компјутерите, децата требало да ја кажат молитвата:

„Ubuntu наш, кој си на хард дискот,
Да свети логото твое,
Да се множат апликациите твои,
Да биде волјата твоја,
Како on-line, така и off-line,
Систему наш бесплатен подигни се денес,
И прости ни ги рестартирањата наши,
Како што му простувавме на Windows за паѓањата негови,
И не воведувај не во искушение,
Но избави не од лукавиот Microsoft,
Зашто Твоја е мрежата
И софтверот отворен за вечни векови,
Амин