Конфузија

Според една дефиниција, реченица е низа на зборови што ги задоволуваат граматичките правила на еден јазик. Дали разбирате што сака да каже претседателскиот кандидат во оваа реченица:
„Меѓутоа нашиот сосед не прифаќа дебата за аргументи, тој настапува од позиција на сила,и става вето, тука е сега ставот на владата кој имајќи увид во тоа сакајќи да ги заштити интересите на сите што живеат во Македонија пројавува став дека ние единствено можеме да разговараме за првен на бившата, онаа референцата што ни ја дадоја ОН, меѓутоа никој нема право нашето име кое е резултат на самоидентификација тоа едноставно не сме ние надлежни него да го менуваме бидејќи тоа ни е некој начин нешто што нашите претци-умрените го оставиле на нас живите да го сочуваме за најродените, не е тоа само име,фирма или назив па да го промениме тоа за нас е многу многу повеличенствено нешто што не одржало во живот и сега ако нашиот идентитет е прашање на живот, каков е тој компромис кога треба вие да бидете полужив, нелогичен е , апсурден е спрема нас ако на тој начин го согледуваме и затоа Владата имајќи ја во предвид сета апсурдност вели Ние ги водиме преговорите, ние сме кооперативни, сакаме да најдеме решение на основа на она што станало со таа Резолуција 817 во ОН да не именуват нешто што нема да биде навредливо како сегашната референца БЈРМ, а со самото прифаќање на таа референца од Грција, таа ни создава нас усвоено право значи во таа референца е содржан зборот Република Македонија а бидејќи бивша југословенска е состојба а не е назив останува единствено за нас дека сме Република Македонија и дека ние на тоа треба да истраеме.“ (Интервју за Радио Илинден)
Еве уште една „јасно срочена мисла“ од истото интервју:
„Вие кога на некој народ ќе му ја пресечете историската линија вие правите злостор, затоа што нема во историјата на еден народ точен почеток, има точен крај, кога згаснувале одредени нации меѓута трагањето по корените секојпат е право на секој народ и тоа го правел секој народ на балканот, единствено нам ни ускратувале да знаеме кои сме, бидејќи ако знаеме кои сме, знаеме и што сме бидејќи тогаш во одредени периоди сме морале да читаме туѓи истории, да учиме од туѓи книги, сега на некого не му годи кога се откриваат работи кои се фасцинантни, тука е болката кај тие што сеуште се обидуваат да ни наметнат ментален монизам, дека само една вистина постои и дека мора таа вистина да е апсолутна и тоа доведува до многу конфузни ситуации денес кога се обидуваат политичарите да им ја земат историјата од историчарите да креираат нивна претставаза тоа што е историја.“
Во моментов не сакам да навлегувам во содржината, имам забелешки само за формата.
Ваквите неписмени реченици создаваат општа конфузија. Транскриптот од интервјуто требало претходно да биде авторизиран, или барем лекториран.
Вака, се добива впечаток дека претседателскиот кандидат е граматички неписмен човек кој не знае литературно да се изрази со јасна реченица, особено кога му се поставуваат судбоносни прашања за иднината на нашата земја.