„Економист“ пишува за проблемите на Македонија:
„Нејзината економија е во тешка состојба. Извозот на метали, текстил и земјоделски производи е намален. Невработеноста е на високо ниво, јавните расходи треба да бидат намалени и напрегнатоста расте. На 28 март во Скопје имаше насилство за време на протест заради плановите за нова црква во центарот на градот, наведува уште британскиот весник.“ (“Економист“: Игра со името)
Еве го и оригиналот:
„Its economy is stuttering. Exports of metals, textiles and farm produce have slumped. Unemployment is high, public spending must be cut and tensions are rising. Violence broke out in Skopje on March 28th during a protest over plans for a new church in the centre.“ (Troubled Macedonia: The name game)
За колумната на Шиндре
-
(https://antropol.mk/2017/06/17/%D1%81%D0%B5%D0%BA%D1%81%D1%83%D0%B0%D0%BB%D0%BD%D0%BE%D1%81%D1%82%D0%B0-%D0%BD%D0%B0%D0%B4-%D1%80%D0%B0%D1%86%D0%B8%D0%BE%D0...
Пред 1 ден
4 коментари:
Добро, никој нема да коментира за моето прашање од минатата тема? Трајаноски? Героски? Некој друг од господата експерти што не ја вадат Европа од уста???
Еве ги моите одговори:
1)Дали ... можеме да очекуваме ако утре го прифатиме Северна Македонија (или било која друга варијанта) како конечно решение на спорот, Грција да се повика на истиот став и да побара сите придавки да се изведат од тоа име?
Одговор: Може да очекуваме граѓаните на нашата земја да бидат нарекувани според името на државата. Но, никој никогаш не негирал дека „Источноногерманците“ биле Германци, дека „Севернокорејците“ се Корејци. Во случајов, „Северномакедонци“ (или некој друг „географски“ назив) нема да значи негација дека сме Македонци, туку потврдување на тезата дека има и „Јужномакедонци“ (Македонци на југот од Северна Македонија).
2) Дали можеме некако да се заштитиме од тоа?
Можеме, само клучното прашање е од што да се заштитиме.
Дали ние во Македонија имаме политички консензус дека сите граѓани во Република Македонија треба да бидат нарекувани „Macedonians“, независно од нивното етничко потекло?
Според мое мислење, недостатокот од таков консензус ја разнишува нашата „двојна формула“ на националниот идентитет.
За СФРЈ функционираше следнава двојна формула: во „аквариумот“ си Македонец, Албанец, Црногорец, а вон „аквариумот“ си третиран како Југословен и никому ништо.
И за Република Македонија („поранешната југословенска...“) функционира слична двојна формула, вклучително и за името (референцата).
Во македонскиот „аквариум“ мнозинството рипки се Македонци, а другите Албанци, Турци, Роми, Власи, Бошњаци, Срби итн., но вон македонскиот „аквариум“ сите рипки се „Македонци“ (во граѓанска смисла).
Значи, контра-прашањето е „Што треба да заштитиме?“ - дали нашите етнички идентитети (кои на никој однадвор не му се јасни) или нашиот национален идентитет „Македонци“ (во граѓанска смисла), кој не функционира во македонскиот „аквариум“ и никој не го гради и негува.
Според мене, идентитетот „Македонец“ (во граѓанска смисла) - а тоа е мојот единствен национален идентитет и за внатре и за надвор - е најмногу загрозен токму од мнозинството „македонски“ политичари кои немаат никакво национално чувство, па оттаму, воопшто и не го штитат.
3) Дали при евентуално прифаќање компромисно име Грција би прифатила во соодветниот договор да потпише дека народот и јазикот ќе се именуваат како македонски?
За кој народ - за етносот, или за демосот?
Кај нас не постои политички консензус дека народот (демосот) треба да се нарекува „македонски“.
Постои консензус дека „македонски“ треба да се однесува само на етносот.
Контра-прашањето е: Дали ние сакаме да бидеме признаени како етнократија или како демократија?
Ако сме демократија, тогаш треба да имаме идентитет на народот како демос! Кој е виновен зошто досега не сме изградиле (политички консензус за) таков идентитет?
Ние имаме сериозен внатрешен проблем со националниот граѓански идентитет. Мора прво да постигнеме внатрешен политички консензус за именување на демосот, ако не сакаме други да ни бидат „кумови“.
Тиранијата на етничкиот идентитет не претвори во тесногради рипки кои не знаат што се случува вон аквариумот.
Да се вратам на прашањата: „Дали Грција би прифатила во соодветниот договор да потпише дека народот и јазикот ќе се именуваат како македонски?“
Јазикот бил и ќе се именува како македонски, независно што мислат Грците.
А како ќе се именува народот во смисла на демос?
Тоа прашање останува отворено, затоа што самите ние постојано го избегнуваме одговорот.
Една исправка. Никогаш не постоеле држави со име Источна Германија или Северна Кореја туку Демократска Република Германија и Демократска Народна Република Кореја.
Guardian : http://www.guardian.co.uk/commentisfree/2009/apr/07/balkans-greece
Објави коментар