Неколку „светулки“ и „мракови“ од Илинденското обраќање на Груевски на Мечкин камен:
„Нашите прадедовци и дедовци ја применија прочуената девиза на француските студенти „Да бидеме реалисти, да го бараме невозможното“, и тоа шеесет и пет години пред да биде формулирана.“
Ете, дури и „реалистот“ Груевски признава дека Илинденската „мисија“ била „mission impossible“.
Потоа Груевски се повикува на Груев:
„Заклетвата „Слобода или смрт“ е судбински избор, дефиниран во зборовите на Даме Груев: „Подобро ужасен крај, отколку ужас без крај“. Зборови што жестоко ја содржат енергијата и свеста, што прават држава.“
Останува да се надеваме дека политиката на Груевски ќе понуди поголеми можности за избор отколку „ужасен крај“ или „ужас без крај“.
Во обраќањето, Груевски ги дефинира и нашите современи предизвици - „зачувување на идентитетот и достоинството на нацијата и создавање на стабилна, функционална, економски развиена и просперитетна Македонија.“
Ако добро ме служи паметењето, прв предизвик за Груевски пред изборите беше економската преродба, а не зачувувањето на идентитетот.
Груевски го доби мандатот за економска преродба.
Дали де-фокусирањето врз „идентитетот и достоинството на нацијата“ е обид да се покрие евентуалниот неуспех на економски план и на планот на евро-атланските интеграции?
Има уште еден симболички момент. После 2-ри август илинденците градеа „Десет дена Крушевска Република“. После 2-ри август нашите министри одат на одмор. Крајно време беше и ние малку да се одмориме од нив.
0 коментари:
Објави коментар