Бушисти и букефалисти

Во САД постои убава традиција, наместо грандиозни споменици, за минатите претседатели да се градат големи библиотеки, кои ќе го носат нивното име. Уште пред истекот на неговиот мандат, шегобијците веќе смислија како ќе изгледа претседателската библиотека „Џорџ Буш помладиот“ (ќе „проголта“ околу половина милијарда долари!). Библиотеката ќе има „Гвантанамо читалница“ (од каде што нема да те пуштат да излезеш) и „Читалница за оружје за масовно уништување“ (која никој не ќе може да ја пронајде). Во секоја читалница ќе има и електронски микроскоп, за посетителите да можат да ги видат добрите дела што ги направил „омилениот“ американски претседател. Разбира се, читателите во бушистичката библиотека ќе мора да ги читаат книгите свртени наопаку.

Едно академско списание објави дури и конкурс за дизајни на идната библиотека. Од 120-те пристигнати нацрти, посебен впечаток ми оставија предлозите библиотеката да биде во форма на непристапен подземен бункер (во кој ќе има кино за филмови со мачење), во форма на веце-шолја, во форма на крст (со статуа на слободата, која го покажува средниот прст), во форма на „дупка со лаги без дно“ покрај гробишта, а најмногу ме бендиса комплексот згради што ќе испишуваат порака „I am Liar“ („Јас сум лажго“).

Додека светот се забавува правејќи топ-листи со највпечатливите „бушизми“ (гафови) и најсмешни фотографии и видеа со политичкиот шегобиец Џорџ Буш, Македонија полека се претвора во оаза на буш(ов)измот. Еден од ретките натпартиски консензуси кај нас беше за поддршката на идиотската политика на Буш во Ирак, кој требаше да не внесе во НАТО наспроти противењето на Грците. Дури и сега како да постои натпартиски консензус дека никој не треба де се шегува со докажаниот македонски пријател Буш, кој вечно ќе ни остане во паметењето по двата фамозни македонски бушизми.

Првиот бушизам го чувме еден ден по 1 април во Букурешт: „Утре НАТО ќе донесе историска одлука за прием на трите балкански нации: Хрватска, Албанија и Македонија“. И навистина донесе, ама утре сабајле. Вториот бушизам го чувме во Загреб откако Македонија извиси поради тоа што македонските политичари искрено му веруваа на претседателот Минхаузен: „За мене, Македонија е веќе во НАТО“, изјави Буш по Букурешт, порачувајќи им на нашите политички наивковци да ги финализираат преговорите со Грција. Наместо да му верува на НАТО, нашиот премиер изгледа продолжи да му верува на Буш, па почна „победнички“ да се однесува како Македонија навистина да успеала да стане членка на НАТО.

И покрај поразот на светската политичка сцена, буш(ов)измот се' уште владее во Македонија. Една од најтешките задачи во работата на Буш беше „да се поврзе Ирак со војната против теророт“. Една од најтешките задачи во работата на Груевски е да ги поврзе сопствените политички неуспеси со „борбата за уставното име“. Како што Буш не престана да смислува нови начини како да и наштети на сопствената земја, така и нашите политички лидери не престанаа да смислуваат нови начини за минирање на политичкиот дијалог, за подривање на демократијата и владеењето на правото, и за ограничување на човековите права. Поверојатно е врбата да роди грозје, отколку македонските политичари да се откажат од автодеструктивната мисија на меѓусебно убедување кој политичар и која партија и' направиле најмногу штета на Македонија.

Напоредно со буш(ов)измот, владата упорно форсира погубна букефалистичка политика на перење мозоци со големи пари. Почна да ги обистинува стиховите од неофицијалната химна на ВМРО-ДПМНЕ „Народе македонски“ („...свести се не спиј ти. Не знаеш кој си, што си, други тебе знаат...“) До вчера сме спиеле како македонски Словени, денес се будиме како антички Македонци, а утре кој знае како ќе се разбудиме.

Сепак, најтрагикомична ми е „карневалската“ конотација што почна да му се припишува на зборот „европски“. Дури и славната изрека на нашиот „пастир“ - Не сме ние тиква без корен! - неодамна доживеа „европско-карневалска“ интерпретација во МАНУ од страна на неговиот „шарпланинец“: „Во 21 век, во ерата на глобализација и во ерата на европската интеграција за Македонија успешни ќе бидат само оние народи со најдлабоки утврдени корени и тоа е мислата водилка на актуелната Влада.“

Ех, Боцевски, Боцевски... Ако успехот на еден народ се мереше со „најдлабоки утврдени корени“, тогаш на српскиот „библиски“ и „небески“ народ во времето на Милошевиќ слободно можеш да му доделиш награда ем за најуспешен, ем за најевропски народ! Очигледно, Македонија не треба да се плаши за својата „европска“ иднина, се додека нашите „европски“ политичари (со преродбенички чекори „а ла глупи Август“) упорно ни шиткаат тикви и корени наместо ЕУ-реформи. И ете така, и предизборната кампања ни почна со „европски“ слоган „Да живее карневалот!“ Ем бушистички ем букефалистички. „Има една стара изрека во Вевчани - знам дека е во Мариово, ама веројатно е во Вевчани - која вели, ме измамиш ли еднаш - срамота, срам да ти е. Ме измамиш ли - не можеш пак да бидеш измамен“.

Е, тука си „прав“ пријателе Буш Македонски. Ако можеа Американците да бидат двапати измамени, зошто да не бидеме и ние? Затоа, наместо библиотека, ќе ти изградиме уште еден споменик сред Скопје. Има и ти да јаваш на Букефал.