Соочување со сегашноста

Колумна за парадоксите кои ги преживуваме по Букурешт 2008.

Партиска кампања со државни пари

Предвремени избори – предвремена кампања.

Но, има ли етички кодекс кој ќе ја забрани злоупотребата на државните интернет страници финансирани од буџетот?

Еве неколку тазе примери од Владата и МВР:

Премиерот Груевски ги посети археолошките ископувања на Плаошник, каде што ќе се возобнови Светиклиментовниот Универзитет ...

Владата воведува дополнителни мерки за стимулација за отворањето амбуланти во руралните средини ...

Реакција на владиниот портпарол Боцевски на соопштението од СДСМ за новиот Ургентен центар во Куманово ...

„Министерството за внатрешни работи ја изразува својата зачуденост зошто ЛДП се става на страна на криминалците“ (повеќе)

14.04.2008 Реакција на соопштението на СДСМ.

Аман, доста веќе ни перете мозок со државни пари!

Кој има право да прогласува предавници?

Веќе се отвори и блог „дебата“ за Македонија – пред и по Букурешт.

На кајмакуваниот пост на Оги Синко се надоврза „потентниот мислител“ - Нервирањето и плашливоста на невладините ташаци.

Стигна и одговор на прашањето „Кој се плаши од дебата?“:

„Сега тука е интересен превратот што го направија некои сомнителни активисти, секако, по нарачка и за да им се додворат на своите господари. Слушам, тие што учествувале во дебатата биле предавници!? Е како тоа? Баш не ми е јасно. Мене ми се чини дека тие што бегаат од дебата се тоа. Имено, уредно беа поканети повеќе претставници на цела една структура, ама не дојдоа. Нивни проблем. Јас дојдов. И кажав мое мислење. (...)

Секој ангажиран поединец, патриот, има сериозна обврска да го стори тоа. Да не бега од дебата. Наместо тоа, се прогласуваат предавници и патриоти.“ (Патриоти и предавници)

Ќе се отвори ли конечно критичка и аргументирана блог дебата за иднината на Република Македонија? Или, пак, предизборната контаминација ќе ја зафати и македонската блогосфера, исто како што ги зафати нашите „независни“ медиуми.

Македонија – пред и по Букурешт

Аудио запис од вчерашната трибина на која учествував како модератор – „Дилемите на Република Македонија – пред и по Букурешт 2008“.

Воведни излагања имаа Бранко Геровски, Слободан Чашуле, Ѓорѓи Оровчанец, Ѓунер Исмаил, Андреј Жерновски, Владо Бучковски, Роберт Поповски, Љубомир Данаилов Фрчкоски и Владимир Милчин.

Свои ставови, мислења и размисли преставија и Стојан Андов, Филип Петровски, Иван Анастасовски, Зоран Витанов, Мерсел Биљали, Каролина Ристова Астервуд, Дане Талески, Ирена Стефоска, Лидија Димова, Никола Гелевски, Гоце Тодоровски.

Неколку медиумски одгласи:

До Букурешт лошо, по Букурешт полошо

Трибина на „Сорос“: Македонија мора да влезе во НАТО

Експертите тврдат- идентитет се гради само преку државата

Македонија – пред и по Букурешт

На трибината беа поканети три блогери (не сметајќи го Боцевски), ама учествуваше само Филип Петровски.

Divine intervention

Македонски железници - наша тажна приказна

Македонски железници - тажна приказна, Бујрум коментари.

Брилијантен автогол на Милошоски

„Лесно е за Грција да се фали со туѓи европски пари, но нашиот коментар е дека ние не сме трговци, ние сме Македонци и ќе останеме Македонци, и тоа не зависи од грчките пари“, изјави Антонио Милошоски. (Милошоски: Грција се фали со туѓи пари)

Внимавајте, на почетокот Милошоски зборува за „туѓи европски пари“, а на крајот за „грчките пари“. Како одеднаш „туѓите европски пари“ станаа „грчки пари“?

Ако ние „не сме трговци, ние сме Македонци“, тогаш чуму воведување посебни фискални сметки за македонски производи?

Работава испадна, не дај боже да си ем трговец ем Македонец.

Жи-ва брашно – ништо страшно!

Мистеријата на фамозното куферче од Pulp Fiction е конечно разрешена.

Верувале или не, во него има „Жи-ва“ брашно, „екстра-бело“.

Ете, се отвори блог-полемика што чудо од маркетинг ќе е „you tube“ клипчето ZI-VA Flour Commercial (Parody of "True Romance").

Многу просто - „you tube“ маркетинг! Секој медиум е и простор за рекламирање.

Не само „you tube“, туку и блоговите се медиумски простор за рекламирање – само треба малку да пораснеме за да го сфатиме тоа.

„Дали е етички оправдана рекламата?“ – прашува Фем во постот Кој пробал знае. Герила? Од аспект на “drug content”, колку што е етички оправдан филмот „Вистинска романса“, толку е оправдана и рекламата. Едно од значењата на зборот „flour“ е токму кокаин - „Yo, yo, I need a bag of flour.“

Зошто тогаш да не се прикажува на ТВ исто како „Вистинска романса“? Одговорот е многу едноставен – затоа што телевизијата умира, а „you tube“ станува се поЖИВА и поЖИВА! За само три дена, рекламата има над 14.000 гледања!

Наоѓајте маани колку што сакате, ама рекламата е нешто досега невидено.

Бошко е стварно легенда, а буквалниот превод на „read my lips“ е антологиски.

Уште само да им текнело во субтитлот да стои оригиналниот текст од „True Romanca“, преведен на лош македонски сленг (види коментар 1).

Ете, започнува нова ера во македонскиот адвертајзинг, а и ние блогерите сме дел од приказната! Се ќе сториме за успех на кампањата - „Купувајте македонски производи!“

Идентитетот на Македонките

Првата фотографија (исечок) е од празнувањето на АСНОМ. Можат да се видат жени фатени на оро со шамија (во цивил), и без шамија (во униформа). Сите жени што не носат униформа, носат шамија.

Втората фотографија е од празнување на антифашистичкиот сојуз на другарките. Жените фатени на оро носат традиционални носии, но никоја од нив не носи шамија.

Дали процесот на „декомунизација“ и враќање кон „традиционалните вредности“ ќе значи и враќање на шамиите кај Македонките?

Чиј идентитет?

Официјален демант - спорот за името не е спор за идентитетот:

„Никој до сега не го довел под сомневање идентитетот на народот на оваа земја", рече посредникот на Обединетите Нации. („Идентитетот не е доведен под сомневање“)

Само, што подразбира Нимиц под „народот на оваа земја“ – етносот или демосот?

Колку за потсетување, АСНОМ-ската држава е израз на „суверената волја и правата на самоопределеније на народот на Македонија“, а „АСНОМ го образујат народните претставители без разлика на народност, вероисповедание, пол, раса, и политичко-партијска припадност...“

Интеграција или дезинтеграција?

Интеграција или дезинтеграција?

Утрото беше оптимистички сончево, ама како се темнеше небото, така ми се темнеше и колумната.

Вовед во диктатура?

Зошто било распуштено собранието? Еве, само што чув на Ѕинговизија од Латас лично. Собранието било, демек, демократски распуштено, за да се оневозможи СДСМ заедно со ДУИ и ДПА да свикаат собраниска седница на која ќе го сменат името. Мегафонот на Груевски предвиде: Уставното име нема да се смени за следните четири години, барем додека тој ќе бил на власт.

А зошто да не го укинеме трајно собранието, за да се обезбедиме од ризикот некои пратеници/платеници во иднина да го сменат името? Што е сигурно, сигурно е. Зарем парламентарната демократија да ни стои на патот во „вековната“ борба за зачување на нашето уставно име од 1991 год.? Што ќе ни е парламент, да трошиме по илјада евра за пратеник месечно, кога тие се жива брука за државата? Ем брука, ем главен кочничар на реформите.

Ако судиме според изјавите на ѕинговизискиот портпарол на Груевски, тогаш кампањата на Груевски ќе биде негативна од самиот почеток и фокусирана врз името. Вината за нокаутот, дебаклот, поразот од Букурешт ќе се бара во Грција и во непринципиелноста на НАТО. Вината за неуспехот на „Преродбата во 100 чекори“ ќе се бара во Собранието и во неконструктивната опозиција. Груевски ќе се себе-промовира како бранител на уставното име и чувар на македонскиот идентитет.

Ќе продолжи политиката на јавни черечења на виновници и предавници, за да се засити народната жед за одговорност, да се зголеми стравот во однос на власта, и за да се потисне секое поинакво мислење од она што ќе го сервира владината пропаганда - омилениот инструмент на современите диктатори.

Да потсетиме, диктаторите „најчесто ги оправдуваат своите постапки велејќи дека ја користат силата и моќта која што ја поседуваат како би се справиле со некои тешкотии односно опасности, без разлика дали тие опасност биле реални или измислени. Диктаторите меѓутоа, многу ретко се откажувале од своите моќи и власта дури и тогаш и кога кризата односно опасноста ќе поминела. Понекогаш во недостаток од вакви кризи, диктаторите и нивните влади измислувале нови проблеми да би можеле да останат на власт.“ (Диктатура - Википедија)

Диктаторите милуваат да сурфаат на брановите на стравот, неизвесноста, авантурата. Диктаторите се експерти за креирање на проблеми и опасности, но и експерти да го убедат јавното мнение дека токму тие се единствените што можат да го решат проблемот и да ја отстранат опасноста.

Диктатурата е израз на политичко самоволие и политичка неодговорност. Уставот, законите, изборите и Парламентот се само формални препреки кои му стојат на патот на диктаторот.

Именувачница

Се придружувам на иницијативата на Георгиjа Џорџ Атанасоски, претседател на Македонска aлијанса, да има Во секој град по една „американска“ улица.

Предлагам, улицата Македонија во Скопје, да се преименува во Моника Левински, затоа што така фино го попушивме во Букурешт.

Секаде, улиците Ѓеорѓија Пулески, Ѓорѓи Сугаре и Ѓерѓ Кастриот да се преименуваат во Џорџ Пул, Џорџ Сугар, и Џорџ Кастер. Под итно, дури не им текнало на Грците Света Гора да ја преименуваат во Hollywood.

Исто така, предлагам салата „25 мај“ во Велес, да се преименува во „4 јули“. Со една промена, две муви. Ем Сојузот на борците задоволен (по повод „денот на борецот“, ем американофилите (по повод „денот на независноста на САД“).

Бездруго, во Арачиново некоја улица треба да се крсти МПРИ, а Шипковица треба да му оддаде почест на Питер Фејт.

Покрај „патриотските“ фискални сметки, да се воведат и посебни фискални сметки, како дел од кампањата „Купувајте американски производи“.

Е, да, за малку ќе заборавев. И крстови близначки да се изградат на Водно: Џорџ Буш и Џорџ Буш Јуниор.

Оргазмични писма

Кај се пропушта ова:

Првата лезбијска книга од Македонија

„Не ми е јасно зошто некои луѓе купуваат повеќе од 1 примерок од книгата", објаснува Ирена“

Па, ваљда за поклон на пријател(к)ите, односно, потенцијалните љубовници.

Се гледаме утре, на ПРОМОЦИЈА на Оргазмични писма.

Избори = Самоизолација

Иако имам чувство дека изборната кампања веќе започна, да си кажам што мислам.

Прво да потсетам на некои мои укажувања по повод Букурешкиот нокаут, кога најавив што ни се случува:

„Дојдете како победници, затоа што си ја остваривте целта.

Сега, ем си имате алиби за предвремени избори, ем си имате алиби за да прекинете со реформите. И за секој ваш политички неуспех крива ќе биде Баба Рога – Дора Бакојани.“ (Не не оставајте сами!)

Да потсетам и на моите предупредувања:

„Прекинот на преговорите со Грција не е „единствен излез“, туку аутодафе на желбите за влез во НАТО. Референдумот и/или предвремените избори се аутодафе на желбата за симнување на визниот режим и за отпочнување преговори со ЕУ до крајот на годинава.“ (Политички монструми)

Да потсетам и и на прашањето: „Кој ќе ја понесе одговорноста за тоа што сеуште живееме во аквариум и што вината за тоа постојано ја префрламе на другите?“ (А одговорноста?)

Одговорноста ќе ја понесат љубителите на Политичка контрацепција кои не туркаат во безизбор - „ужасен крај“ или „ужас без крај“. Во таа прилика предупредив: „Граѓаните на Република Македонија повеќе не сакаат ниту ужас, најмалку крај, туку почеток на нова политичка приказна како рамноправни граѓани на ЕУ. Ако некои наши политичари досега не го сфатиле тоа, тогаш нема потреба да губат наше скапоцено време на бесмислени референдуми или предвремени избори, кои напотребно не' оддалечуваат од ЕУ. Да ги потсетиме навреме, за наше и нивно добро - единствениот сигурен начин на политичка контрацепција е трајната политичка апстиненција: давање неотповикливи оставки и повлекување од политичката сцена!“

Иницијативата за распуштање на Собранието е демократско право, но тие што ќе гласаат за неа, практично ќе гласаат против Македонија во НАТО и ЕУ. Практично, ќе гласаат за Дора Бакојани. Со тоа ќе ги изгубиме и оние меѓународни пријатели што ни преостанаа. Ќе ни речат - „Не можеме да ви помогнеме, кога вие самите не сакате да си помогнете. И зошто не ни кажавте на време дека не сте сериозни кандидати за НАТО и ЕУ?“

За кого работат нашите политичари? Баш ме интересира, колку од тие што ќе гласаат имаат резервна татковина?

Ламброс Македонски

Веќе не гледам хумористични емисии.

Го гледам мојот омилен Ламброс во шоуто „Daily Press Briefing“.

Еве како се обиде Ламброс завчера да ја намали „колатералната штета“ што ја предизвика:

„QUESTION: Yes. On FYROM. Mr. McCormack, last night regarding Under Secretary Dan Fried’s remarks during a special press briefing yesterday by the Foreign Press Center, I received the following message in my telephone machine from the DOS official attributed to the Deputy Spokesman Tom Casey: “The U.S. does not confer official recognition on either language or ethnicity in any discussion of Macedonian as a language or ethnicity, so it has no bearing on the resolution between Greece or Macedonia on the name issue. We continue to urge both sides to remain engaged in the (inaudible) process in keeping working toward mutually agreed solution as soon as possible.”

I’m wondering, Mr. McCormack, is that a retraction of whatever Mr. Fried told us yesterday about, that he strongly believes for the existence of the so-called “Macedonia ethnicity and language”?

MR. MCCORMACK: No. We think that Dan’s statement at the Foreign – statements at the Foreign Press Center and this statement are fully consistent.“

И покрај тоа што доби одлучно „НЕ“, кутриот Ламброс упорно продолжи со истите прашања и вчера (видео, 13.36):

„QUESTION: On FYROM, Mr. McCormack, what is the U.S. position vis-à-vis to the so-called “Macedonian ethnicity and language”?

MR. MCCORMACK: I answered this yesterday. You cited back to me a quote from the estimable Tom Casey. I think you know exactly what our position is. But fundamentally, you were talking about a quote from Dan Fried, which is perfectly consistent and -- with what Tom has told you on this issue. The fact of the matter is we, as a government, recognize states. We don’t recognize languages or nationalities, per se. But Dan was just pointing out, for example, we teach Macedonian at the Foreign Service Institute. But, you know, that is a practical result of the formal step that we have taken as a state to recognize Macedonia as Macedonia.

Верувале или не, ко ништо да не чул, Ламброс уште еднаш го повтори буквално истото прашање:

QUESTION: But what about the so-called “language and ethnicity?”

MR. MCCORMACK: Lambros, you have our answer on this.

И пак продолжи:

QUESTION: One more question.

MR. MCCORMACK: No, no, no. You have our answer on it.

QUESTION: Just one more.

MR. MCCORMACK: Okay.

QUESTION: What is the purpose of Mr. Tom Casey’s statement of April 7, which is exactly the opposite?

MR. MCCORMACK: It doesn’t say exactly the opposite, Lambros.

Шоуто на Ламброс предизвика ваква реакција кај неговите колеги:

QUESTION: No truth to that rumor that the Foreign Service Institute is dropping Greek as a language -- (laughter) -- and teaching only Macedonian?

MR. MCCORMACK: You’re just trying to stir the pot, Matt. (Laughter.)“

И сите се згазија од смеа.

Македонски јазик – скратен курс

Ако прашањата за јазикот треба да им ги препуштиме на лингвистите, прашањата за историјата на историчарите, прашањата за етносот на етнолозите и антрополозите, прашањата за географијата на географите итн, тогаш кои прашања ќе им останат на политичарите?

Шегата настрана, еве неколку лингвистички линка кои можат да им помогнат на нашите пријатели од ЕУ, за подобро да ги разберат пораките на Фрид дека сите јазици се човечки творби кои се развиваат во текот на времето и бидуваат кодификувани:

Language in Macedonia as an Identity Construction Site

facts about the Republic of Macedonia and the Macedonian language

The situation of the Macedonian language in Greece: sociolinguistic analysis

Macedonian-a language with three perfects?

The evolution of prosodic constraints in Macedonian

SLOVAK-MACEDONIAN LANGUAGE PARALLELS

Indo-European Prevocalic S in Macedonian

A CATEGORIAL ANALYSIS OF THE MACEDONIAN VERBAL COMPLEX

The Radožda-Vevčani Dialect of Macedonian: Structure, Texts, Lexicon

Routledge Macedonian-English Dictionary

Ако повеќе им веруваат на политичарите, тогаш да ги потсетиме дека во рамките на Советот на Европа македонскиот јазик е признат, исто како и во ОН.

Ако не верувате, погледнете на страницата каде што Универзалната декларација за човекови права е преведена на 335 јазици. На прво место на буквата М стои Macedonian.

Потсетување: Лингвистички или политички спор?

И уште неколку корисни линка од Wikipedia:

A grammar of Macedonian by Victor Friedman

BBC Education - Languages: Macedonian, Makedonski

1920 US Census, Instructions to Enumerators, where Macedonian is listed as a principal foreign language

UCLA Language materials project: Macedonian profile.

Навистина, доста беше со негирање и непризнавање.

Без меѓусебно почитување на мајчиниот јазик, тешко ќе можеме да воспоставиме добрососедски односи.

Тра-ла-ла, тра-ла-ла, сама си го барала!

Упорноста некогаш не се исплати. Еве како поминаа Грците со Фрид, барајќи си го со боринче по ќошиња. Прво му поставија прашање зошто САД го поддржуваат предлогот на Нимиц. Фрид фино објасни како стојат работите:

„We wanted an invitation to Macedonia, either based on the Nimetz proposal or as FYROM, or as FYROM. Greece didn't accept that; however, Greece has made clear that it wants a solution to the name issue, and the Macedonian Government has made clear that it wants a solution to the name issue. Both sides want to move ahead.“

Потоа го прашаа зошто САД упорно притискале за прием на Македонија кога знаеле дека Грците ќе стават вето. Фрид учтиво им објасни:

„...we thought -- we hoped that there would be an invitation to Macedonia. We said so. That remains our view. I see no reason to apologize for very active American role.“

И повторно, Грците го убедуваа Фрид дека САД има двојни стандарди – демек, го споредувал српскиот национализам со евтин алкохол, а го оправдувал македонскиот национализам. Фрид повторно учтиво им објасни дека погрешно го разбрале:

„When I spoke of Macedonian patriots, I spoke of a country which is a successful multiethnic state with ethnic Macedonians and ethnic Albanians in the government and in opposition. Thanks to the Ohrid framework, the government in Skopje averted a major domestic problem, perhaps even a civil war. Of all the post-Yugoslav states, Macedonia has been among the most successful in avoiding precisely this kind of extreme nationalism. The government in Skopje, the Macedonian Government, is looking at a future in Europe and a future with NATO, and in doing so it is rejecting exactly the kind of nationalism which has brought so much pain to the Balkans.“

Но, за наша среќа, тука не беше крајот на грчките прашања. Најупорниот и најдосаден грчки новинар пак праша (ова мора да се види – 37-ма минута):

QUESTION: Mr. Secretary, I need your attention. A few moments ago, you said specifically, "Ethnic Macedonians" for the first time in history. That means the U.S. Government is recognizing the so-called "Macedonian ethnicity and language."

ASSISTANT SECRETARY FRIED: I don't think it is so-called. Macedonian language exists. Macedonian people exist. It's not - you know, we teach Macedonian at the Foreign Service Institute. We teach Serbian, we teach Croatian, now we teach Bosnian. There's a debate in Montenegro as to Crnogorski Jezik, the Montenegrin language. All languages - and I speak now as - not as a bureaucrat, but as - you know, a former --a lapsed historian. All languages are - you know, are human creations and, you know, they develop over time and become codified. And it's not up to - you know, there is a Macedonian language.

There is also the historic Macedonian province, which is different from the country. And it's important. It's quite clear that the government in Skopje, what we Americans call the Government of Macedonia, has no claims. We recognize the difference between the historic territory of Macedonia, which is, of course, much larger than the current country. And we're involved in the - we are supportive of the Nimetz process on the name to make - to settle this issue.

Досадниот грчки новинар продолжи да работи за нас:

QUESTION: What about the ethnicity? You mentioned ethnicity.

ASSISTANT SECRETARY FRIED: I'm not - I did - I did mention that. But, you know, this is an issue - you know, it is for people to define themselves, ultimately, I suppose. The ethnicity is - you know, it's just a fact as far as I can tell. The issue of the name is something that is on the table. And this is something to be discussed. I'm not the negotiator and I'm not, certainly, an anthropologist or an ethno-historian.“

Класичен демант на грчката манипулација: U.S. State Department says it does not Recognize ‘a Macedonian Language’ or Ethnicity.

Исто така - ти кажувам ќерко (Грција), сети се снао (Бугарија). Како што укажа една проминентна колешка: „As if Macedonia didn't have enough identity issues already, "so-called” comes in reference to the Bulgarian assertiоn that Macedonian, the language, is nothing more than a Bulgarian dialect written in a Serbian script. (Daniel Fried: Macedonians exist | FP Passport).

Политички монструми

Политички монструми
Бујрум коментари.

Горниот или Долниот Буш „Велики“?

Уште еден ступиден спор, во време кога енергијата треба да ја насочуваме на покорисни активности:
Градоначалникот: иницијатива за преименување на паркот во „Џорџ Буш“ (за тоа што добивме, или за тоа што не добивме покана?)
Независни советници: иницијатива за преименување на „Водњанска“ во „Џорџ Буш“ (заради неговата „борба за правичност“ или заради притисокот да направиме компромис со Грција?).
Советничка од СДСМ: „Буш прво треба да го заврши активниот мандат и својата мисија за нашиот прием во НАТО, а потоа треба да му се заблагодариме на промислен начин.“ (Наместо паркот,„Водњанска“да се вика„Џорџ Буш“)
Предлог за постигнување компромис: улицата „Водњанска“ да добие привремена референца „поранешниот американски претседател Џорџ Буш“, се дури не влеземе во НАТО.
После, ќе видиме како трајно ќе ја прекрстиме: во „Новиот Буш Велики“ или во „Долниот Буш“.

The Huffington Post – Greek Propaganda Tool?

Колку блоговите се битни, особено американските, покажува постот NATO Enlargement -- The View from Athens, потпишан од грчкиот амбасадор во САД Александар Маљас, објавен на The Huffington Post, најпопуларниот политички блог (според Technorati).

Ако некој го прочитал постот објавен на 27 март, ќе му било сосем јасно што ќе се случи во Букурешт:

„Greece supports the enlargement of NATO in the Western Balkans, with the invitations to Croatia and Albania. Ιt is ready also to welcome the Former Yugoslav Republic of Macedonia (FYROM), provided that our northern neighbor shifts from their nationalistic logic and agree to a mutually agreeable name for international use that differentiates the new Balkan state from the Greek province of Macedonia; a name that will not be a vehicle for propaganda and irredentism against a neighboring NATO member.“

Грчкиот амбасадор мошне вешто ги пресретнува противничките аргументи, користејќи реторички фигури во аргументативни цели:

„Some have questioned our stance on the name issue and the possibility of a Greek veto at the NATO summit, if the name issue is not resolved by then. Some are suggesting that we are re-fighting old battles, not seeing the "big picture", that we are drawn into the past. My answer to these claims is that the name issue is not a bilateral one. It is an international issue, which concerns our broader region. Directly, or indirectly, it concerns NATO and the U.N. And, if not resolved now, it may fester to poison future generations, undermining stability and cooperation in the 21st century.“

Очигледно, во Букурешт победи аргументот дека спорот со името не е билатерален, туку интернационален проблем кој што го засега НАТО.

Но, што стана со нашите аргументи? Каде се тие објавени и кои амбасадори ги застапуваа? Дали воопшто некој ги прочита?

Зошто на The Huffington Post, уредуван од Arianna Huffington („Originally from Greece“), не се појави пост со наслов NATO Enlargement -- The View from Skopje, потпишан од македонскиот амбасадор во САД?

Утешение грешним

Во овие „судбоносни“ моменти, не можев а да не ги споделам со вас мудрословијата на нашиот водач:

- „Ако не си подготвен, не влегувај во рингот. Ако си подготвен, влези и победи.“

- „Во рингот ако застанеш, макар и една секунда - ти си готов. Веќе следната секунда си на подот, со можност за тешка повреда, нокаут, па и за здравствени последици во крајна инстанција. Плус срамот и непријатноста пред гледачите.“

- „Во боксот ако не победиш, ќе бидеш победен.“

- „Во секоја секунда да си подготвен за напад врз тебе и да одговориш со противнапад. Да оцениш кога е момент да удриш, а кога да тактизираш. Да се снајдеш во дел од секунда, а ако не се снајдеш, те нема, си отишол на подот.“

- „Едноставно, боксот те учи да го респектираш својот противник, да станеш цврст, храбар, одлучен, да победуваш, да умееш да поднесуваш порази и повторно да почнуваш од почеток. Навистина, корисен спорт за млади луѓе што ја градат својата личност.“

- „Политиката не може без боксерски изрази. И во неа има ниски и силни удари, ескивирања, нокдауни и нокаути. Никогаш не знаеш од каде и од која страна ќе добиеш удар. Ќе бидеш нокаутиран. Последниве години јас тоа најдобро сум го почувствувал.“ (Во политиката има повеќе ниски удари отколку во боксот)

Зошто фајтерот Груевски одеднаш необично се преобрази во пасивен примач на сочуства: „Ние направивме се' што можевме“, Грција „не покажа никаква попустливост“, „знаеме што сакаме“, но „таква ни била судбината“ (Ветото не можe да не' скрши)

Мило ми е што поранешниот боксер Груевски, после неколку нокаути, конечно осозна дека мускулите најчесто се контрапродуктивни за решавање на спорот.

Но, зошто воопшто влезе во рингот, ако не бил подготвен – дури и да попие нокаут? И зошто сега отсуствува неопходниот респект кон противникот, со кој сакаме да станеме сојузници во НАТО и ЕУ?

Најмногу од се, ме буни следново: зошто странците упорно ни изразуваат сочуство, кога сеуште сме живи?

А одговорноста?

Кој ќе ја понесе одговорноста што не добивме покана за НАТО во Букурешт?

Кој ќе ја понесе одговорноста за неоснованото изразување верба дека Македонија ќе ја добие поканата за членство во НАТО?

Кој ќе ја понесе одговорноста за погрешната проценка дека ќе можеме да станеме дел од НАТО-семејството без да го решиме спорот со Грција околу името?

Кој ќе ја понесе одговорноста за погрешната 15-годишна стратегија во спорот со Грција - „Времето работи за нас“ и „Тоа не е наш, туку нивни проблем“?

Кој ќе ја понесе одговорноста што „билатералниот спор со Грција“ одеднаш се претвори во спор помеѓу нас и НАТО?

Кој ќе ја понесе одговорноста што сега НАТО бара од нас постигнување „заемно прифатливо решение на проблемот со името“ и тоа „as soon as possible“?

Кој ќе ја понесе одговорноста за тоа што дојдовме во ситуација и Албанија да може да ни стави вето?

Кој ќе ја понесе одговорноста за лагата дека „сите земји членки на НАТО како никогаш досега беа на страната на Македонија, освен една - Република Грција“?

Кој ќе ја понесе одговорноста за тоа што сеуште живееме во аквариум и што вината за тоа постојано ја префрламе на другите?

Блогери vs. (Но)винари

Лажните надежи чинат цели пет (или петнаесет) денари!
Читајте блогови!
И ако ве излажат, барем нема да ви земат пари.

Веронаука или логика?

Кој предмет е попотребен: веронаука или логика?

Не не оставајте сами!

Кутрите ние.

Останавме сами, дома.

Не не оставајте сами, Антонио и Никола, Бане наш мил!

Елајте побргу ваму од мрачниот Букурешт, кој не унесреќи ем во 1913, ем во 2008. Дојдете си побргу во Република Скопје, за да бидете со вашиот народ, кој во овие тешки моменти не може да издржи ни пет минути без вас.

И немојте ни случајно да сте поднеле оставки од морални причини, поради тоа што не успеавме да станеме дел од „фамилијата“.

Дојдете како победници, затоа што си ја остваривте целта.

Сега, ем си имате алиби за предвремени избори, ем си имате алиби за да прекинете со реформите. И за секој ваш политички неуспех крива ќе биде Баба Рога – Дора Бакојани.

Да не се лажеме. Не сме мали деца. Не сакате вие да ни ги укинат визите, за да можеме слободно да се движиме каде ќе посакаме во Европа и во светот.

Не сакате да станеме членки ниту на НАТО, ниту на ЕУ.

Ако добиеме визи, пола од граѓаните ќе посакаат да избегаат што подалеку од вас, а пола ќе сфатат дека заслужуваат подобри политичари од непоколебливите борци за „Поранешна Југословенска Република Македонија“.

Во право си Бане, разочарани сме!

Разочарани сме од тебе, од Груевски, од Милошоски и од сите други политички идиоти кои ќе се вадат на „фрустрациите на нашиот јужен сосед“ за да си ја сочуваат сопствената политичка фотелја.

Политичка контрацепција

Политичка контрацепција
Бујрум, коментари.