Танго на омразата

Изјави за Глобус, во темата Молитва на античките копачи, каде што бев промовиран како „социолог“:
„Социологот Жарко Трајановски, националистичката политика и одењето кон минатото ги смета за инструмент за создавање конфузија, односно нејаснотии кои ќе им остават простор на политичарите да ловат во матно. Што е најлошо, вели Трајановски, не се запира кај античките Македонци, туку се оди и чекор понатаму, па се прави врска со каменото доба, со неолитот, со Пелазгите, Пајонците. “Ние немаме повеќе проекција за библиска, туку за препотопска Македонија“.
Тој не гледа ништо возвишено во копањето по античките корени и менувањето на идентитетот на Македонците. „Можеме сега јасно да видиме дека таа националистичка, букефалистичка политика е всушност димна завеса низ која ние не можеме да ги видиме вистинските потези. Од една страна имаме огромна механизација вклучена во перење на мозоци, а истовремено се перат и огромни пари преку кампањи. Во име на Македонија можеш било што да сториш и во таа ситуација се' е оправдано“, објаснува Трајановски.
Во актуелниот процес на редефинирање на македонскиот етнички и идентитетски код, според соговорниците, државата се откажува од словенското минато, преку кое македонската етничка нација е легитимирана. „Некои антрополози и историчари сметаат дека изградбата на нашата нација било како резултат на негација на бугарската. Сега имаме друг процес- ние градиме нација како резултат на негација на Грција. И се гради некаков идентитет кој што ќе биде негација на грчкиот идентитет, односно се користи како основа некаков античко македонски идентитет. Ако Груевски успее да го убеди мнозинството тука дека тие се антички Македонци, со тоа ќе ја докаже тезата на најголемите негатори на посебноста на Македонците- дека Македонците се некоја аморфна маса, која со извесна сума на пари можеш да ги претвориш во било што“, оценува Трајановски. (...)
„Трајановски предупредува на последиците. „Се плашам дека ако продолжи вака за десетина години можат да се создадат два тотално различни етноси, кои би биле целосно нетолерантни меѓу себе и ваквата расколничка политика може да доведе до граѓанска војна помеѓу современите антички Македонци и луѓето кои не сакаат да се поведат со таква една проекција, затоа што не сакаат да бидат предмет на подбивање и понижување на целата светска јавност“.“ (...)
„Целите на политиката на Груевски се краткорочни- да се остане на власт. Едноставно, оваа димна завеса овозможува покривање на сите политички глупости, неуспеси и овозможува лесно да се владее, со тоа што дури истата стратегија ја спроведува и грчката Влада. Груевски и Караманлис фактички се стратегиски партнери за остварување на една иста цел, а тоа е како да се остане на власт со максимално искористување на потенцијалите на етно- национализмот и омразата кон другиот. Во таа омраза, механизмите им се исти или паралелни, затоа што ако ги споредите изјавите на Бакојани и на Милошоски, ќе видите дека тие се исти. Тие го наметнуваат тоа танго на омразата коe овозможува нивен опстанок.“