Партиската рашомонијада околу собранискиот скандал продолжува.
ДУИ сега го вперува прстот кон полицијата:
„...полицијата ги претресуваше возилата на функционерите на ДУИ, го претресе возилото и го приведе личното обезбедување на претседателот на партијата, кој истовремено е и пратеник, а подоцна претепа граѓани-Aлбанци кои спонтано се собраа пред законодавниот дом во обид да дознаат што се случува внатре.“ (ДУИ во заложништво во Собранието)
Зошто ми е тешко да поверувам во „спонтаниот“ собир на граѓани-Aлбанци?
Што, зарем причината за собирот било тоа што ДУИ биле држени во заложништво во Собранието?
„Додека граѓаните спонтано се собираа за да дознаат што се случува со раководството на ДУИ, кое беше во заложништво во зградата на Собранието, специјалците на МВР интервенираа и брутално ја нападнаа толпата која спонтано се обиде да протестира таму. Како последица, невини граѓани завршија во Ургентниот центар, со здобиени повреди од специјалците.“
Според ДУИ, сите други се виновни, само не тие.
Главен виновник ти бил Вејсели: „ситуацијата ја предизвика Абдулади Вејсели“
Во „невиноста“ на Тачи не се сомневаме: „нападот врз жена е најкукавичкиот чин што може да го стори еден маж“
Виновен е и претседателот на Собранието: „На јавноста и' е јасно колкава радост доживеа спикерот поради инцидентот, па не можеше да се воздржи од еуфоричната реакција пред камерите!“
Виновна е и полицијата што ги малтретирала само членовите на обезбедувањето на ДУИ и нивните „невини“ и „спонтани“ симпатизери, а не и „кондовската банда“.
Сите други се виновни и одговорни - само не ние!
Познато ви звучи, нели?
Истата одбранбена стратегија ја применуваат и другите учесници во скандалот.
А сите се виновни и сите учествуваа во скандалот - помалку или повеќе.
Крајно време е да започне процесот на расчистување со политичките силеџии - не само во ДУИ и ДПА, туку и во сите останати партии.
Крајно време е да започне процесот на расчистување со полициските силеџии.
Ако ја парафразираме патријархалната поента на Ермира, нападот врз новинар е најкукавичкиот чин што може да го стори еден полицаец.
Крајно време е да се расчисти со силеџиското однесување на „Алфите“. („Алфи“ претепаа камерман на Алсат)
И полициската.
1 коментари:
APPEAL TO THE GOVERNMENT AND THE PRESIDENT OF SERBIA *
In the case of establishment of the Tribunal for war crimes in the former Yugoslavia, it was apparent that a precedent has been made when resolutions of the United Nations Security Council (808. and 827.) in 1993 established a new provisional organ with the broad judicial competences. These acts were based on the UN Security Council Resolution 777(1992) and the UN General Assembly Resolution 47/1(1992), and on the assumption that former state (Yugoslavia) as a UN member ceased to exist. In our view, since UN Security Council does not have necessary judicial or legislative legal-setting (norm-creating) functions and powers, and since UN Security Council Resolution 777(1992) and the UN General Assembly Resolution 47/1 (1992) can not alter the basic rights of a member state (FRY), UN Security Council Resolutions 808/1993 and 827/1993 establishing the Tribunal (as an organ of the UN Security Council) represent an ultra vires act of the United Nations. It is apparent that UN organ, such as UN Security Council, can not confer more powers to the other organ (Tribunal for war crimes), than those it has itself, provided by UN Charter. For these reasons, we appeal to the Government of Serbia and the President of Serbia to request that the following Draft Resolution be placed at the next Session of the UN General Assembly:
DRAFT RESOLUTION
The General Assembly,
Considering the Article 2 of the Charter of the United Nations,
Considering the functions and powers in the Chapter VII of the Charter of the United Nations,
Considering the General Convention on the Privileges and Immunities of the United Nations of 1946, and, in particular, the legal character of Article 1 and Article 8 (30),
Taking note that a difference in the legal interpretation of the Charter of the United Nations has arisen between the Serbia and the United Nations over the legality of the establishment of the Tribunal for war crimes in the former Yugoslavia,
Considering the Article 96 of the Charter of the United Nations,
For the purposes to determine whether by the delivered United Nations Security Council Resolutions 808 (1993) and 827(1993), United Nations Security Council has made an ultra vires act(s) in execution of functions and powers not expressly provided for in the United Nations Charter,
And for the purpose to determine further course of action,
Decides to submit the following legal question to the International Court of Justice:
Are the resolutions of the United Nations Security Council 808 (1993) and 827 (1993) legally in accordance with the Article 2 of the Charter of the United Nations and provisions of Chapter VII of the Charter of the United Nations?
* Made by the joint team headed by dr. Igor Janev, Senior Researcher at the Institute for Political Studies (Institut za političke studije), Belgrade, Serbia, web posted: 22. 10. 2007.
Објави коментар