Некогаш е доволен еден миг, една случајна средба, една разменета насмевка - да ти го разубави денот.
Имаше многу луѓе на кејот денеска. Некои пешачеа, некои џогираа, некои возеа тротинет, некои колички со деца, некои пак, како мене, јуреа на точаци.
Сите, помалку или повеќе, уживавме во мирисите на пролетта.
Но, какво ли е чувството да се јава на неоседлан коњ по пролетно разбудениот кеј? Ете, за тоа сведочи оваа фотографија.
„Сликај“ – ми рече коњаникот, кога со скепса го извадив фото-апаратот.
Сликав. Среќата е заразна, понекогаш.
Неколку минути подоцна, посакав да сум во село и да јавам на магаре по штотуку окосена ливада.
Имаше многу луѓе на кејот денеска. Некои пешачеа, некои џогираа, некои возеа тротинет, некои колички со деца, некои пак, како мене, јуреа на точаци.
Сите, помалку или повеќе, уживавме во мирисите на пролетта.
Но, какво ли е чувството да се јава на неоседлан коњ по пролетно разбудениот кеј? Ете, за тоа сведочи оваа фотографија.
„Сликај“ – ми рече коњаникот, кога со скепса го извадив фото-апаратот.
Сликав. Среќата е заразна, понекогаш.
Неколку минути подоцна, посакав да сум во село и да јавам на магаре по штотуку окосена ливада.
5 коментари:
Да си ја прошета човекот невестата :)
...Па од коњ на магаре се слегувало ли...:D:D
кој на што научил :)
Жаре,
Радоста е заразна.
Прекрасна фотографија, која верувам, веке ти е превземена.
Магаренцето?
Треба да си мајстор да се одржиш, кога ке фати галоп.
Паѓањето е ебено.
Опал, кој не паднал не знае.
Не за џабе велат - магарешки инат. Ако се заинати магарето има да паѓаш, па мајка Јана да ти е :)
Инаку, убаво е да научиш да паѓаш уште ко дете.
Кој не научил да паѓа, не научил ни да станува.
Објави коментар