(До Коља and Co. Unlimited)
Значи така, темите што ги мигрираше ASN за етнонационализмот, граѓанскиот национализам, идентитетот, Македонија, Европските идентификациски модели итн. - сето тоа го изеде „темницата на јазикот“.
Ич не им чуе на нашите блогореични коментатори за идентитетот наш национален (неговото присуство ил отсуство), ич не им чуе за аргументирана критичка расправа, ним им е побитен персоналниот идентитет на „Ерос“.
Наместо да се држи до поставените теми, Коља го обвинува Жарко за "паролаштво и револуционерна демагогија наместо малку попродлабочен поглед на работите". И тоа ли е аргумент пријателе? Сите горенаведени проблеми ги редуцираш на некакви имиња - „Љубчо, Доста, Бранко, Грујо...“ Нели ни е доста веќе од имиња, дај да поставиме некое проблемче и да го решиме. Ти не кажа ни зборче за поставените проблеми. Се што кажа беше "out of focus"!
Но, зошто не можеме ни да поставиме проблемче и да се фокусираме на него? Затоа што, пријателе - кога некои ќе се обидат конструктивно да дефинираат некој проблем, и да го стават на јавна расправа, веднаш се јавуваат некои познавачи на пропагандните техники на Bi, кои го дефокусираат аудиториумот од поставениот проблем. Затоа нашите проблемчиња се множат, множат, и множат, прераснуваат во огромни проблеми, и други почнуваат да доаѓаат да ни ги решаваат затоа што никој од нас не ги решава (а и опасно се закануваме да станеме дел од нивните проблеми).
Погледни само како „поентираш“ во последниот блогореичен напад:
„Ако реално, значи, ме инсистира моќта во општествово, зарем “литератортурата“ не е добра метода за довлечкување до скутот на моќта?! Кој во земјава е рационален а кој е ирационален?! И кој го одредува тоа?! Ти, со целата површна нво-активистичко-блогерска напаленост?!“
Одговорот на прашањето кој е рационален а кој е ирационален е мошне едноставен во прагматичните општества кон кои се стремиме. Рационалноста се мери со способноста да се решаваат проблемите. Ирационалноста се асоцира со неможноста да се препознаат проблемите, неспособноста да се дефинираат, непознавањето на методологија за решавање на проблемите, немањето капацитети за аргументирано критичко мислење фокусирано на „problem solving“.
Негувањето на критичко мислење фокусирано на „problem solving“ го гледам како главна мана на оној дел од блогерската заедница кој блогосферата не ја гледа само како забава, туку и како критички форум кој може да придонесе за идентификување и решавање на егзистенцијалните проблеми кои не притискаат секојдневно.
Затоа, нестрпливо го чекаме твојот конструктивен придонес, пријателе! Не само во твоите сериозни новинарски колумни, туку и на новиот фронт на општествената совест - на блоговите!
Чипирање - чипиани идиоти ...
-
Пеоцесот на чипирање е одамна започнат. На чипирање сме осудени кога вадиме
било кој личен документ кој мора да го носиме со себе - лична карта, пасош,
к...
Пред 3 години
74 коментари:
Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa izmanipulira so poentite vo mojot komentar maksimalno! Protestiram!
Loso, loso, losooooooooooooo!
Zboruvame za propagandni tehniki? Aou!
Ke prekinam sea pred da mi se otvori diznata, a posle mozda po smireno ke iskomentiram.
Macolot namirisa neso ic neubavo na miris!
Ustvari ne! nema da iskomentiram - go povlekuvam vetuvanjeto.
Да потсетам малку, тема на постов е „Заборавот на проблемите“. Ич не се лутам за „откривањето на идентитетот“ - еве, ви ги кажувам и другите „подличности“ со кои ќе коментирам: „Симул Акрум“ (датира уште од почетоците на „Маргина“), „Црнолизец Храбар“, „Зомбизар“, „Жар-ко-мраз“ (како што ме викаше Коља).
Ако ме обвинувате за манипулација, да видам аргументи на маса, инаку таквиот потег ќе остане вообичаен гест на „фрлање прав во очи“. Сосема легитимна постапка е да идентификуваш и разобличуваш манипулации - тоа и го вежбавме на првата школа на критичко мислење организирана токму од „Контрапункт“ (за жал, Коља ги пропушти фундаменталните лекции а после ни служеше само како негативен пример за драстично кршење на „10 заповеди на аргументацијата“).
„Идеологијата“ на критичкото мислење е токму во вештините и техниките за препознавање на манипулации со кои се оневозможува рационалната и аргументирана дискусија, неопходна за „агонистичкиот плурализам“ кој го застапува и мојот опонент.
Во најголемиот дел од постовите на овој блог се обидувам да идентификувам проблеми, да понудам решенија, или да разобличам одредени манипулации со кои се спречуваат обидите за соочување со нашите секојдневни проблеми и обидите за нивно надминување.
Недостатокот на критичко мислење го сметам за сериозен проблем, затоа и сум воодушевен од настојувањата на Калина, Би и останатите блогери и блогерки кои имаат неверојатен инстинкт и „њух“ за идентификување на манипулации. Ама, не можеш да само да кажеш „Loso, loso, losooooooooooooo!“ без да понудиш ниеден против-аргумент. Го почитувам правото на Калина да се откаже од ветениот коментар, ама со тоа губиме драгоцени согледби за тоа како јас сум манипулирал со поентите од нејзиниот коментар на постот кај ASN.
(Извинувањето на Bi не го прифаќам, затоа што навистина нема никаква потреба од извинување. Тоа што не се согласуваме за темите „култура, уметност, политика“, се надевам не значи дека не се согласуваме и околу потребата од критичка дискусија.)
Zare mi rekoa deka sum dosadna...
jeb ga dosada e dragocena ponekad bi rekol ti :)
Ke bide, denojve, za sea ke se lisam od psihoanalitickive po tocka 10 komentari. radi zacuvuvanje duh ne za drugo.
Btw, mene u skolo me ucea za 12 tocki, so varijacii od puta tolku :)
tocki na zapoved mislev... ne komentari... :)
my favorite:
being passionate about your subject is dangerous, because over time passion becomes zeal, and zeal becomes shrillness.
Aj do uskoro, pozdrav do blogot i svi ostali
Еве на кои „десет заповеди“ не учеше нашиот професор Весел Мемеди, докторанд кај Eemeren:
"RULES FOR CRITICAL DISCUSSION
1. Freedom rule
Parties must not prevent each other from putting forward
standpoints or casting doubt on standpoints.
2. Burden-of-proof rule
A party who puts forward a standpoint is obliged to defend
it if asked to do so.
3. Standpoint rule
A party’s attack on a standpoint must relate to the standpoint
that has indeed been advanced by the other party.
4. Relevance rule
A party may defend his or her standpoint only by advancing
argumentation related to that standpoint.
5. Unexpressed premise rule
A party may not falsely present something as a premise that
has been left unexpressed by the other party or deny a premise
that he or she has left implicit.
6. Starting point rule
No party may falsely present a premise as an accepted starting
point, or deny a premise representing an accepted starting point.
7. Argument scheme rule
A standpoint may not be regarded as conclusively defended
if the defense does not take place by means of an appropriate
argument scheme that is correctly applied.
8. Validity rule
The reasoning in the argumentation must be logically valid or must be capable of being made valid by making explicit one
or more unexpressed premises.
9. Closure rule
A failed defense of a standpoint must result in the protagonist
retracting the standpoint, and a successful defense of a
standpoint must result in the antagonist retracting his or her
doubts.
10. Usage rule
Parties must not use any formulations that are insufficiently
clear or confusingly ambiguous, and they must interpret the
formulations of the other party as carefully and accurately as
possible."
(Eemeren, F. H. van.; Grootendorst, R.; Snoeck Henkemans, Arnolda Francisca. Argumentation : Analysis, Evaluation, Presentation (eBook) pp. 182-183.)
Ко што рече прекрасниот Карл Краус: Не дозволувам да ме попречуваат во обликувањето на она што ме попречува во обликувањето... Така и јас, Жарко! Бриши ме! Таков сум! Ме опишува Краус, ко шо ти велам: Тоа е баш малер, покрај секој мангуп нешто да ми падне на ум. Но, јас верувам дека тоа секогаш се однесува на некој отсутен крал...
Ете, уште малку од мојта блоговска филозофија! Иако сте жива мангупарија, ја сe’ нешто си мислам дека сте отсутни кралеви&кралици... (особено Калинчето:)
А ако мислите дека ова е крај - да, да, на првиот коментар! Инаку - тек почнуем!
Значи, ко што рече Карл Краус: Маката не ми допушта избор. Па сепак ја избирам маката.
Кому бе ти то, машко, Жарко?! Кому му зборуваш за решавање проблеми?! Зa ангажираност, фокусираност, рационалност, реагирање на потребите на средината, (не)спиење пред ултрасоничните возови на западњакот кои шишаат триста на саат?! Мене ми збориш?! Мене ме најде, кочничарот на твоите револуционерни блоговски потфати?! Иако следниот тип аргументи е меѓу најодвратните, самиот ги бараше, ја избравме маката, ебате!
Во моментов иам општествено-политичко портфолио составено од 3х200: над двесте книги сум испродуцирал за овие петнаесетина години (доста од тоа хардкор теорија, од која на Букарски му се повраќа, јеби га:), под фирмата Темплум; над 200 настани сме организирале во Точка (и неколку десетици вон Точка) изминативе пет години (а бар пола од тие настани се поврзани со дебитанти, со промоција на нови општествени актери), откако, значи, постои Контрапункт; и над 200 текста, за овие речиси десет години, имам објавено само во Форум и Утрински (другиве, поспецијализирани, не ги рачунам:). Повеќето од тие текстови, патем, многу конкретно, многу често радикално, а неретко и полемички, ја застапувале политичката кауза која више-мање ја делиме, не би сеа да тупам за неа и да трошам скапо (ем евтино?!:)) блоговско време... Да не зборам за Маргина која постои 12 години, за стрип списанието Лифт кое постоеше 6 години... Сето тоа е мој начин и на соочување и на решавање на проблемите!
А за тн. “конкретна” тема, искрено, не разбирам што очекуваш од мене?! Се сеќаваш, во некои од коментарите Боцевски ја спомнуваше идејата за формирање Републиканска партија, обединувачка, граѓанска, национална... Калинче, колку што памтам, доста елегантно ги разреши малкуцка схоластичките дилеми на Боцевскога (слични на твоиве во моментов?! Стварно не разбирам, па, еве, нек се разјасни... Формираме партија, здружение?! За што се работи?! За агонистички плурализам? Е па - баш сум во акција! Ак не ви се свиѓа мојот дискурс, ил, ако сакаш, мојата “потенцијална платформа за собирање”, молим лепо! Плурализам сме, така? Иди во другиот киоск, машко, т.е. чупе...)...
Имаше, исто на твојот блог, една супер-идеја, за МКЦ, идеја која воедно тестираше некакво расположение за здружување, макар и лудичко здружување (ова од лудус, латински, а не од лудак... прости, Жаре, ова за клинциве, знаеш, учител:), макар и на ниво на една потенцијална уметничка акција... Шепард реагираше феноменално, многу креативно, ние го испофаливме, си поигравме малку - и толку. Идејата чучи и може некоаш ќе ја поентираме во некаков социјално/уметничко/политички чин... Но, што друго сакаш?! Не ми дозволуваш да мислам латерално, да повлекувам аналогии, да преиспитувам ресурси&капацитети?! Да ја читам стварноста поинаку од “со консензус” пропишаните правила?! (плус сe’ да е профилтрирано низ менгемето на “критичкото дебатирање”?!)
Политиката за мене во прв ред е одговорност! И со сите сетила се обидувам да бидам одговорен! Да не стремам таму кајшто мојата одговорност би се раскашавила ко телце на желатинозен вонземјанин во допир со јебаниот кислород на милава ни јебана планета... (Ко што вели Краус: Ќе имаше повеќе недолжност на светот кога луѓето ќе беа одговорни за сето она за што се немоќни.)
Политиката е и компетенција! Тотална посветеност! (бар според моите критериуми:) И?! Не ми дозволуваш политичко учество на начин што самиот го сметам за најодговорен и најпромислен?!
Претерав со должината, па глеам користите нови техники (од Калинчето с$ глеам и преповторуем:), па и ја да се снајдам:) Слушај, Етна, значи: го читам ја прееска Жаркота наш, на нов топос, јеботе, ми се преселил од еден топос, ко зајакот од цртаниот филм, се сеќаваш драга моја, а ја сум тој типот со брадата, смешен, лузер, никоаш нема да го фати зајко оти овој сто дупки ископал, да го ебам! Ал и ловецот се забавља, шта ќеш... (неам пушка, далеко било, ал ја иам онаа гумата за отпушување па зајациве повремено за уши ги дограбуем и после мал третман на милување ги враќам по тоа лавиринтските ходници, ко рибарот златната рипка, разбираш, драга Етна...) Го читам, значи, башка ословено баш до мене, и пред да му одговорам ми текиња дека не сум јадел отсобајле а веќ е 15 часот (и така секој јебан ден), идам у Жито лукс, спроти Точка, го зиам Зарезот што собајле ми дое во сандаче, го отварам дур џвакам со баен поглед врз Владу, и унутра одма глеам, прво што ми се отворило - Карл Краус, јеботе! Деус екс махина!!! Моите омилени афоризми! И уопште Карл Краус - во три тома го објавиле Хрвативе! Еден од најголемите политички мислители на 20 век, а башка чоек од весник, чоек со колумни! Згора на се‘: ескапист! Декадент! (според агилниве ни нови блоговски комесарчиња, т.е.:) И си викам: децава мора нешто да научат:) Да напраам стратегија:) Затоа, драга Етнич, ти праќам и тебе пар афоризми, што ми заличија на твојте блоговско-поетички стратегии, а имаат врска и со јебаниов ни Ерос, зарем не?!
1. Интимно тежнеам кон онаа душевна кондиција во која, слободен од сета одговорност, глупоста на светот ќе ја осетам како судбина.
2. Кому му требаат настани од голем формат, сигурно ќе го преплават. Водам титански битки со запирките.
3. Мојот респект пред незначителностите прераснува во гигантско.
4. Мојот јазик е белосветска курва која јас ја претворам во девица.
5. Уметникот треба да доживува повеќе? Тој доживува повеќе!
6. За да можам да пишувам, морам да побегнам од надворешните настани. Суфлерот е доволно гласен во мојата соба.
7. Зборувам за себе, а мислам на стварта. Зборуваат за стварта, а мислат на себе.
Асн, ќе препратам пар краусчиња и кај тебе, да се продолжи и таму прекинатиот муабет:) Иам цели тегли со отфикарени опавчиња на гуштери! Уште мрдаат внатре, ко змиичиња! И така го расплодуем светот&блогове! (а “курни отфикароци”, прости боже, го знаете тој пост-сунетски израз, мислам дека Ацо Депресија го смисли?! Ви праќам тисуќу пољубаца, сто гуштерски опавчиња за даљње калемење и десет курних отфикарока?! Ви праќам!!! Иде пошта - ентер!!!)
ej si me gagjal točno kaj što treba
za etna nema rez-XPress:D
Ај, и ја да почнам со еден цитат, и тоа од Никола Гелевски:
„Значи, иако една од функциите на медиумите можеби е да се одржува консензусот меѓу елитите, нивна прва задача, сепак, е грижата за општото добро. Тоа е важно да се каже, денес, особено кај нас, оти општото добро систематски се запоставува; а кога јавниот интерес е занемарен, тогаш и соработката и контактите меѓу луѓето стојат на несигурна почва. Тоа нам денес ни се случува. Затоа и постојано треба да потсетуваме дека општото добро се занимава со заштита и ширење на вредностите какви што се: вистината, општествената еднаквост или рамноправниот пристап, културната различност, општествената кохезија, солидарноста...
Спинувањето, значи, културата на промоцијата, теророт на адвертајзинг агенциите и сеприсутноста на рекламните пораки (меѓу нив, и на политичките), реално стануваат господари над нашата реалност. Колку таквата состојба влијае врз демократските процеси е прашање за дискусија, особено во ситуација кога самата промотивна култура со своите техники на спинување систематски ги искривува фактите и кога моќниците се пософистицирано управуваат со информациите, особено во областа на државната управа и бизнисите. Иако, значи, повторувам, медиумите се дел од манипулативните промотивни стратегии и дел од елитните борби за моќ, тие едновремено се и во функција на зауздување на систематското искривување во интерес на вистински демократското донесување политички одлуки.
Звучи шизофренично?! Звучи како двојна задача, која меѓусебно се поништува?! Е па - таков е современиот свет!“
Се препознаваш ли во сопствените думи Рез(име)? Ако ги признаваш блговиве за некаков медиум, тогаш крајно време е да почнеш - ко во усмрдениот „Утрински“ - да се занимаваш „со заштита и ширење на вредностите какви што се: вистината, општествената еднаквост или рамноправниот пристап, културната различност, општествената кохезија, солидарноста...“. Прекини више да ги спинуваш сите обиди за покренување на критичка дебата за релевантни теми, со твоите проѕирни self-advertising стратегии.
Супер што се занимаваш со литература, објавување теорија, организирање на културни настани, па и со промоција на принципите на културната политика. Ама, на план на културна политика не сум видел нешто конкретно да направиш, пријатле, освен жолчните ad hominem полемики со Венкота, во врска со тоа кој ги дели парите од ќесето. Камо да ги организираш културните дејци па вие да иницирате нов предлог-закон за култура? Камо ви предлог-стратегија за издаваштво, со јасни критериуми како ќе се распределуваат буџетските средства? Максимум што успевате во „Точка“ е да идентификувате некое проблемче и вашиот револт да го изразите или со писанија, или со трибинче, или низ некој уметнички проект. А, тоа не е доволно, пријателе ако имаме амбиции да развиваме културна политика. Резултатите на план на културна продукција не ги оспорувам, дури и самиот настојувам да дадам свој прилог, ама каде се резултатите на план на културна политика?
Или и тука се случил некој заборав на проблемите? Или можеби и тука недостасувало критична маса (за идентификување и решавање на конкретни проблеми, за што е неопходно „менгемето на критичкото мислење“)?
Ептен фино оправдување е - живееме во шизофреничен свет! Доста више ја правдаме со социјално лудило сопствената неспособност да се соочиме со проблемите од нашата сфера на дејствување! Ширењето психаотичност на едно место (блоговите), и шприцањето разум на друго место (новинарските колумни) може да биде симпатично за некој љубител на литература кој „агонистичкиот плурализам“ го сфаќа како поетска конструкција. Но, во отсуство на програма, стратегија, законче, акционо планче со конкретни буџети за реализирање на проекти (камо ги?) и твојата „културна политика“ не е ништо друго освен поетска фикција.
Zarko,
Vidi sega vaka (ova za inat na kolja koj saka uporno da me izbrka od ovde) – a) zoshto mislam deka izmanipulira so mojot post koj bese revolt na vaseto kolja vakov, zare onakov, on pie kafe tuka jas onamu (go razbiram jas seto toa nemoj da mislite deka ne). Od koga jas citam, ovde se prenemagate so licnite opisi – sto I te kako e zahtevno posto sekoj lik si ima tezina (posebno ko e javen lik odgovoren za javni otstreli – neshto koe totalno gi opravduva ispadite kolku I da se nekogash prenamegnati na kolja) – no mnogu e loso koga istite osnovi na argumenti ke stanat osnova na deluvanje – sto se gleda po toa koi temi pocnaa da se otvaraat na blogovite, posebno ko ke se primetat akronimi ko Co. (btw mislis na kooperacija ili kompanija?:) – ne samo sto pocna da se grupira, pocna I da se pretpostavuva pred I da se procita (Etna ednash me naznaci za portparol na kolja bez da osoznae deka ne bi prifatila nisto ispod shef na kabinet).
Nikoj da prejde mimo identitetskite odbelezuvanja I da ja fati sustinata. E sega, aj se fativme za (za mene hipotetickite) otskoknuvanja na Rez od temite; so zalopojki – tamam si e, ama ko ne fatija nas vo istite inkriminiracki identitetsi igri, odma go zavrtevme bumerangot – ON E TOJ on na klada, ne jas. I pak ja ispustivme sustinata, I pak fativme da diskutirame za identiteti namesto temi (evo kolja mi dade cela biografija – a da pocnam da mu ja pisuvam namesto da potpareljisem? Vetuvam deka ke si go opraam pravopisot).
del drugi:
Nejse, mnogu be Zarko nekako mi se rasfrlate so pravila na igra. Fini si se oni, gi ucev I jas, I te kako mi pomognaa vo pisuvanjeto esei kaj onoj zutiot (na blog) ama vidi edna rabota, akademijata e dali 2% od opkruzuvanjeto – toa sto ti go imash luksuzot da debatiras so likovi koi se vturnale vo tie 2% ne go rusi faktot deka tvojot obid za deluvanje e niz onie ostanatite 98%. I sega, ajde hipoteticki se menja tema, ti so prais? Stanuavsh od masa I revoltirano si zaminuvas?! Odma gubish bitka coeku – ima edno pravilo koe go nema vo 10te koi gi redis a toa e deka fakjanjeto za pogresna ilustracija/fakt vo daden argument (sto go pravis u odnos na Rez) e destruktiven argument, bidejki podrznite fakti, makar I pogresni retko koga ja pobivaat poentata, a poentata treba sekogash da e fokusot.
I sto se dobiva so postojanoto potenciranje na tie pravila?! Nisto sem vrtenje vo krug okolu necii stilovi na izrazuvanje; bled obid da niz niv se pronikne vo stavovite, a stavovite se ignoriraat. I posle nekoj se cudi zoshto Kerry izgubi na poslednite izbori!? Pa dodeka tie vodea kampanja na pravilno, pravopisno, akademsko diskutiranje, I se borea protiv “politickite ne korektnosti” na protivnikot, toj gi bombardirase so banerski poraki milni za usite na publikata.
E sega, ne deka Bush kazuvashe neshto bitno, ama taktikata I te kako gi osoznava prakticnite funkcioniranja na sistemot vo koj ziveeme (I vie da) I mora da se spoznae. Za razlika od Bush, Rez ne samo shto izgleda ima dobar PR team, tuku I kazuva mnogu bitni raboti, ama problemot e sto jeb ga se obrakja izgleda na lugje koi nikako da se istaat od klupite, a onie ostanatite 98% nemozat da skontaat posto za razlika od !, ima sto da kaze. Mu doagja neso ko Ross Perrot ili Ralph Nader (I dvajcata isto taka so los fotograf u tim).
Nejse, ti imas agenda za deluvanje po edni mnogu bitni prasanja za naseto opstestvo koi seuste se kaj nas samo ‘stosni’ I nikako razbrani. Uspehot vo toa deluvanje zavisi od otvorenosta (ne samo prema necenzuriranje zarko) tuku I vetrista, zavioci, skrsnuvanja od pat – ako cepas pravo bez da gi osoznaes selskite pateki od strana, “eventually” ke stignes vo dead end. A ne bi neli? Posto ako da, samo trosis vreme, isto ko shto Kerry potrosi zaboravajki deka I kaubojcite se del od publikata, onaa za koja mnogu odavna zboruvase teoreticarot Bergen niz svoite literarni pisanija, ama izgleda ne gi citaa, posto ne bea striktno polticko-deluvacka teorija.
Ete toa mislam jas – I sea stvarno zemam odmor, posto I sama si zdosadiv da bladam za edno te isto, ko znam deka za 1 nedela pak ke pocnete so istoto.
Тоа е баш малер, покрај секој мангуп ил глуп коментар мене нешто ново ми паѓа на ум, нешто ми светнуе во калта... Но, јас верувам дека тоа секогаш се однесува на некој отсутен крал ил кралица...
Повторувањето е мајка на знаењето, иако е бескрајно неелегантно:) Јебеш: едукацијата не е елеганција, па само малку да преповторам:)
Најподло и најниско беше следново (још и уз узвик, ко категорички императив, јебо те!):
“Прекини више да ги спинуваш сите обиди за покренување на критичка дебата за релевантни теми, со твоите проѕирни self-advertising стратегии.“
Преповторуем, значи, главно за децава од чудниов летечки клас, нешто што ионака го антиципирав, па неелегантно е пак да го здрвујем (ал да потсетам во пригодава на Антонија Негрија, шо исто го спомнуев во истава полемика: каков противник таква артиљерија, ебате:); у вези self-advertising стратегии, значи, говори Карл Краус лично! : “Зборувам за себе, а мислам на стварта. Зборуваат за стварта, а мислат на себе.“ И само уште едно цитатче на крај, не за летечкиот клас тук директно за новите ко-месарчиња, ко што рекох:
Интимно тежнеам кон онаа душевна кондиција во која, слободен од сета одговорност, глупоста на светот ќе ја осетам како судбина.
За Калинче, иначе, само пољупци! (Баталете она: курни отфикароци етцр:) И тоа е прекрасно кај медиумов: еден да имаш, таму некаде, во веерот, во ветрот, во етерот (кој успива ил откачуе:) - пуна капа!!! А коа, бе, го имало тоа?! Никад! Блогов е цар! Му се клањам на блогов! И уште пољупци до Калина, цела цвеќара, ебате!!!
Темата на постот е „заборавот на проблемите“, а во коментариве можат да се најдат брилијантни, а напати и грчевити обиди со стилски бравури да се надомести недостатокот на релевантни аргументи...
За жал тоа ни е јавниот дискурс - литературни стилисти кои создаваат привид на „критична маса“, и кои мошне мудро ги игнорираат аргументите кои не им одат во прилог.
Ете, Коља не цитираше ниту една
програма, ниту една стратегија, ниту едно законче, акционо планче или конкретна препорака со која ќе посведочи за својот личен удел во „културна политика“ на нашата земја, проблематика со која се занимава цела декада.
Наместо пример за тоа како тој ги идентификува и решава проблемите во нашата културна политика, поентира со следново:
„Интимно тежнеам кон онаа душевна кондиција во која, слободен од сета одговорност, глупоста на светот ќе ја осетам како судбина“
Јеби га, кога ќе го потсетиш на одговорност, он одма се претвора во поет и душевно се стреми да биде „слободен од сета одговорност“. Симптоматично, нели?
Егземплар за (само)критичко и аргументирано мислење!
Учете, пријателчиња, од нашите грешки. Времето бргу врви.
Личното е политичко!
Луцидните проблесоци на Калина ме инспирираа за нов пост на две, за мене веќе подзаборавени теми - „Кризата на единствениот субјект на доживување“ и „Плурализам на нестабилни идентитети“. Таму ќе објаснам нешто за „инкриминираните идентитетски игри“ (откако ќе го испочитувам правото на одмор на Калина).
Вреди ли?! Не вреди!!! Па дури ни за оној едниот единствен од (в)етрот! Ал баш ради тоа! Ради тоа што џентлменот се обидува да го облагороди светот, дури и кога ко-месарчињата стварно одрежујат подебелки комади, дури и кога многу боли! Тек тогаш! За курац да ти се фати ко-месарчето, и да тегне и да влече, со твојот курен отфикарок идеологија да создава, &историја, бреј!
Значи, што се однесува до материјалната расправа: за каузата на културната политика на земјава во секоја можна смисла имам направено неспоредливо повеќе од било кое напалено ко-месарче; и тоа, низ текстови (цела книга може да се собере од моите текстови на таа тема изминативе години; еден сум од ретките кај нас што се обидувал - не само низ текстови туку и низ дебати, симпозиуми, семинари - да одговори дури и на најтемелните прашања од областа, на пример: што е култура? Текстот беше објавен и во Маргина:); не само текстови, значи, туку и десетици учества во јавни расправи (цела серија дебати одржавме пред 5-6 години, на тема културна стратегија, со Виолета Симјановска, од Мултимедија; се сеќавам еднаш, во Куманово, ние тројца уводничари, спремни ко пушка, со текстови, референци, добра воља... - и коа таму, пет души, а и тие изгледаа залутано! Ал одржавме, сеедно:); да не зборам за нашиот сопствен проект, изминативе 5 години, Ширење/Слевање на маргините, при што исто така одржавме десетици и дебати и изложби и триста други работи на истата тема: култура ко социјална акција... Дури и на Министерството му помагав со текст кога требаше да се праќа извештај во Советот за Европа... И, јебо те - мене ме најде! Не ми се верува, стварно! Човек што речиси да паднал од Марс, што им води новоцајкански досијеа на корифеите од типот Фрчко&Марјановиќ, човек што очи окапа на новоцајкански прес-клипинзи - мене ми збори дека сум неодговорен во област во која се искичмив од работа, притоа кичмејќи со мене бар уште десет посветени луѓе!? Абе, стварно не ми се верува! Абе, ние навака ги викавме европските стручњаци за културна политика! И ни доаѓаа! Ние убедувавме министри! (главно џабе, додуше, ал се трудевме, бар!) И сеа ти доаѓа прес-клиперот (клипанот) и се обидува и тебе да те стави во неговите идиотски прокрустови фајлови?! Абе, ова е стварно циркус, неам зборови, мазохизам невиден! Така што престанувам... Но, со само една поента: и ништо да не сум направил од тие иљаду работи, Жарко, за кои моеш само да сонуваш во прес-клипиншките дувла - пак ќе бев бескрајно далеку од тебе (не се мерам, само создавам дистанца:) во однос на каузата на културата&уметноста тугедр! Знам бар 50 живи луѓе кои направиле неспоредливо големи работи за оваа култура, а не знаат ни писмо асолно да напишат, а камоли закон! Па што! Ете си ни ти, ти ќе ни кроиш, ти ќе ни создаваш, блазе си ни! Од мене толку за оваа расправа, толку ниско падна што станува мизерно сево ова... Не ти е прв пат да маваш волку ниско и волку лудо, ал се трудам да заборавам... Тоа веќе нема да го правам.
Неверојатно, Жарко! Успеа, браос, да ме набркаш од твојот блог, заувек! Толку нискости&беда ко што ти собра во само еден коментар - богами е вештина! Какво цензурирање, бе! Викајте го мајсторов! Мечкаров! Темелковски! Овој крши коски дур трепнеш! Ебате нискиот! Чаос! И фала ти бложе што, блог по блог, ме ослободуеш од блогове!
Се сеќавам многу добро Коља, па и ја учествував скромно со мои прилози на тоа дебатите и расправите. Еднаш у Куманово, еднаш у Охрид. Толку многу јавни расправи, толку серии дебати во тек на 5-6 години, толку многу и самиот си пишувал на таа тема ама не кажа каде и во што се преточени резултатите. Што испадна - „многу галама за џабе?“
Каде се анализите на нашата културна политика? Каде е твојот придонес во препораките за законски, институционални и други промени? Најпосле, каде е бре вашата и наша културна стратегија? Зошто не цитираш нешто од нејзе и не не просветлиш? Или остана на план на „можности“? Каде се културните приоритети, акционите планови и буџетите за дебитанти? Зошто не мавташ со конкретни статистики, анализи и нацрт-документи кога ќе почнат своеволно, без критериуми да делат буџетски пари на издавачки и други културни проекти?
Фактот дека тоа не го правиш пријателе, дека се перчиш само со писанија кои не вродиле со никаков конкретен политички учинок (а ако вродиле, дај покажи да ги видиме, барем за ПР те бива) е токму показател за отсуството на свест за применета културна политика. Твоето залагање за културна политика ќе остане само на декларативно ниво, доколку не посочиш нешто мерливо.
На пример: на www.kultura.org.mk има национален извештај за „Културната политика во Република Македонија“. Си го прочитал, си го анализирал, каде се резултатите од анализата и препораките за „новата“ културна политика по 1990-та? На истата страница има „Национална програма за културата за периодот од 2004 до 2008 година“ - си придонел нешто за неа, си анализирал, препорачувал, критикувал? Покажи резултатите. На www.sei.gov.mk ги има и одговорите на прашалниците за областите „Аудиовизуелна политика и Култура“? Си ги прочитал, анализирал, критикувал?
Не се сеќавам да си реферирал на некој од овие документи во твоите јавни колумни. Ајде, еве ти прилика да покажеш дека те обвинувам без аргументи, дека во некој policy paper си ги идентификувал проблемите во културната политика, и си дал препораки за нивно решавање.
Се плашам дека овие прашања ќе останат без одговор, затоа што капацитетот за културна продукција е едно (тука и сум те бранел по блогови), а капацитетот за културна политика е нешто сосема друго.
И пак ќе потсетам: кој е одговорен за заборавот на проблемите, во културната политика, на пример?
Доџе ми да вриснем ... ја па слика од мкд барав, се исплашив дека ја заборавив Сјечам јој се - гоблен добив, рачно извезен у само две реченици. Хвала теби Жарко.
Zarko,eve i ja ke se ubacam, ama no hard feelings. Sinokja sednav i temelno gi isprocitav raskazite od Elektrolit, sosve komentari za niv, princip na nagraduvanje, itd. Saati mi otidoa na citanje, a tek da go pravis. Se' se toa debitanti (manje-vise), ke bidat otpecateni (ne mal broj od niv), ke dobijat honorar, knigi ko nagradi, a na kraj i sami ke izlezat vo kniga. Eve eden primer za prasanjeto kulturni prioriteti, akciski planovi i budzeti za debitanti. Mislam deka ne samo sto ne e malce ova, tuku realno nudi moznost da obedini se' sto ima kompjuter i kreativnost, da se slee vo eden zaednicki akciski plan za debitanti, a drug im go menadzira.
edno od mnogute. da ne nabrajam se sto pravat vo tocka site zaedno i sekoj posebno...
ne mora sekoj, tuku sekoj sto saka, da se zanimava i so drugi aspekti od kulturnata politika. bas zatoa sme se podelile edni vamu drugi tamu.
eve ti, ti prais trista cuda, od filmovi do sex politika, od politicki analizi do policy, zakoni i tekstovi, profili i blogovi, prevodi i sto ti ja znam se ne.
a posto site ripaat, eve na kalina komentarite so manipulacija na postov ne gi razbrav, sto e zatoa sto ne citav toa sto bilo na blogot na asn, ama znaci, site sme so zivcite knap! :) ma dobro, za toa se tie.. (ona tekstot "profesorot" na kalina blogot e masterpeace, inace)
Sakav da recam, a da napraite eden hendsejk?
Posto, ko sto vika Ani diFranco "i never tried to give my life meaning by demeaning you", a mnogu cesto, eve ja prva se prijavuvam da me se baci kamenom, toa go pravam, a osven sto e sranje se pokazalo ko neplodno... i iako ne ja razbrav (pak zatoa sto ne citav tamu, a ne se stiga, bre) sto e pricinata za tvojot revolt, nesto so identitetsko razotkrvivanje nasproti problemi zaboravanje, pa sega... ne znam, ama aj da vidite kaj moze pozdrav da se prati, mesto pljuvanje..
otprilika ovoj stil na pernici ne e nesto in, nitu e nesto haj, nit e nesto uay, ama aj da go probam, nek mi udri i mene nekoj nekoja zauska, sto e vazno, cekam... :)
За Коља - медаља.
За тие другите уз него - значки.
За свиња - уште едно коритце за миење контактни леќи.
За Калина - цвет најмирисен. Коа веќе се потсетуваш, може и на друго.
За Жарко - Марко. И среќен роденден! И за друг пат да знаеш: ако не си ставаш куса биографија во барем еден коментар на секој пост, ќе се најде некој друг да ти ја напише.
Се извинувам, гледам не сте навикнати на критички аргументи, не сакате споменувања со име и презиме, не ги оправдувате моите барања да се поткрепат со докази фалбите дека некој се „искичмил“ работејќи на културната политика.
Извини Свиња, ама конкурсот Електролит нема благе везе ниту со креирање, ниту со анализа на културна политика - тоа припаѓа во сферата на приватната културна продукција, и како потег го поздравувам, заедно со многуте други културни проекти од производствениот погон на „Точка“.
Културна политика е нешто друго. Тоа е помалку култура, а повеќе политика. Има повеќе врска со платформи, програми, акциони планови, стратегии, буџети, критериуми отколку со раскази, пишување колумни, или печатење дебитантски книги.
На Коља му дадовме прилика да покаже како тој ја разбира културната политика, на што се „кичмел“ толку години, да каже нешто за својот придонес кон (или критика на)неколкуте актуелни клучни документи што ги споменав во кои е дизајнирана културната политика во Македонија. Како што и се плашев, тој ги игнорираше прашањата, аргументите, документите. Не знам што е причината: дали нема одговори на конкретните прашања од кои ќе увидевме колку неговото „кичмењето“ дало резултат, или пак резултатите се тајна за пошироката јавност, како што се тајни и резултатите од „кичмењата“ во многу останати подрачја на применети политика кај нас. Со каква културна политика се занимавал Коља, ни остана непознато.
Дајте аргументи пријателчиња, оставете ги емоциите малку настрана. Тука секој мисли дека се занимава со „политика“, ама за „применети политики“ во било која сфера тешко се наоѓа критична маса. Е, оти? Еми треба многу труд, истражувања, анализи, креирање експертски тимови, учење од најдобрите практики во понапредните земји, и уште многу, многу други работи.
Ја само идентификував еден од многуте заборавени проблеми - не гледам дека некој во моментов се занимава со применета културна политика. А има многу простор за такво нешто, ѕирнете ги само споменатите документи - ко швајцарско сирење се.
Не можеме да бидеме сите експерти за се и сешто, и јас сум далеку од тоа да бидам упатен во нашите применети културни политики. Ама имам некои општи познавања за применети политики, врз основа на кои заклучувам дека не може да се зборува за културна политика без конкретни истражувања, без анализи, без програми, без стратегии, без критериуми, без анализа на легислативата и институциите кои спроведуваат одредена културна политика и конкретни препораки. Се дури не видам такво нешто, фалењата дека некој се „искичмил“ ќе ги сметам за неумерени.
А сега ќе си пуштам „Дисциплина кичме“: „Зашто ова соба има 4 угла?“
Добро, Режим(е), го имаш секое право да се лутиш!
Да ринташ за културна политика цел живот и после да ти кажат дека не си ми ринтал баш доволно,.. да, животот е јебено лигав странец, нели? и ова блгософерава ко секоја сфера е исто така неговиот омилен кафе бар, ама ете, трибјут за тебе (кога веќе дури ни биографијата не знам да ти ја зачнам а да биде целосна, ни во пост, а каму ли во коментар,.. нема да ми ја собере, еј, не можам ни да ја антиципирам должината, иако можам да и поработам, а немирна сум и ветерот се шифтира).. ти си милионот што никогаш не го напраиле, и не знам, кога си горе и над тогаш одиш и на варијанта дека тој (ти нели?) ќе биде И над ова и нема ништо да те/го кошта и овде да биде над, ама разбирам,... два се методите (од стоте илјади, нели) ако ги ебеш твоите непријатели (не е твојот метод, иако ја и тој сум го пробала, друга дресура, шта ќеш, дресурата те одбира колку и ти неа), значи ако ги ебеш најбрзо ќе свршат, ама на истата перница ќе се раздените, и во таа смисла, твојот хардкор метод е далеку подобар.
Само, ја вака го гледам (а носам леќи, не е заебанција, додава на аутентичност), зар не е тоа тој воздух полн со рибја смрдеја, ко на некое ебено валкано маслосано пристаниште во солун (ил тетово без море, пошто нас панорамата мање више ни е белград или тетово и така се шифта до бесконечните низи на Ешер), таа слика, тој глас, мислам на воздухот на културната политика (Жарко, еве не, не се оддалечувам од темата)... тој е тотално засмрден, секој ти клати друг морков на стап и ако посегнеш по него, ма можеш (не зборам за тебе, не), ама иако можда можеш да посегнеш, не можеш баш да го смениш светот, просто ти требаат двете раце за може да куцаш, чукаш нели, и немаш баш рака за морковот..
Никој не лаже, сепак приказните некако не испаѓаат. Ама еве со леќи (а стварно ги носам, за да додаде на автентичност), во видново поле тотално оглувено, гледам милиони џиберски силуети во културната политика, и само неколку лица што имаат смисла (иако дур они се пичкараат таа катарза можда треба, а? од оваа страна работи страв од катарза, па страв од цензура и можната проституција што со неа доаѓа, што дај бложе да не работи сегде) и си викам (а знаеш како иде со жени, седат, медитираат, хибернираат со милениуми, затоа што ќе направат нешто само дур мислат дека може нештото да се поправи, и секојпат кога ќе се мрднат, прават женски потег, додека другите прво ќе одлучат што треба да направат и после го прават, измислуваат гравитација за да им дадат тешина на нештата и после гледаат нештата паднале, се приземјиле а гравитацијата победила на Топ Шоу, се обидуваш да гледаш д биг пкцр, а гледаш д пикчр кипс гетинг бигер) ете макар по повод гобленот на калина,... праќаш повик, можат ли овие два лика да се соберат во една рамка? И премногу е колку ги сакаш, а премалку е колку ги разбираш, а само таму им ја наоѓаш смислата... И не сум опскурна, туку саатот го следи саатот и не знаеш што ти носи следниот, го викаме ко што знаеме, а после го викаме по ѓаволите, и на крај си викаш овде ако видам смисла, ќе видам и на друго место, можда...
(трибјут и до анидифранко што ја слушам сега) :)
а за медијацијата ми текна на една сцена. пред зграда. у маало. еден гавран бркаше една мачка, дал да се убацам у ланецот на исхрана, ипак е ова битка на цицач со пердувесто битие, што ќе победи? да нагаѓаме? јебига, ја не можам, и следниот пат ќе се убацам... макар за да мијам леќи, што тинтрање им треба па на нив :)) Во таа смисла, секоја перница е смрдлива. На неа има највише лиги (не оние за демократија) туку оние од сабајле.
ај, баш се размрдав во летаргијава..
ве гушкам сите...
Mi go ebavte denov. Mi bese posveten na citanje na Faust, ama sta kjes, visi logiki rabotat segde . ))
Zarko, zbor po zbor: iminja i preziminja. Toa go baram, ej. Naseto baranje do Narodniot pravobranitel zavsi denes: mi vikaat, ne e nivna nadleznost, ama so celi sili me poddrzuvaat da gi baram iminjata i preziminjata pred Ustaven sud. “Ke ti zboram, ke se zgrozis”.. Ke gi baram segde, de…
Zarko, konkursot Elektrolit – sfera na privatna kulturna politika? Pa dobro, jebga, mora se da bide drzavna cucla, za da ima smisla? Onie otvorija konkurs za letanje vo vselenata na princip na privatni fondovi otkoga birokratiziranata NASA sjeba par letovi, sto mislis deka nasive novi pisateli ne moze da se orbitiraat na privaten princip?? Jebote (a te sakam, nemoj da mislis deka ne) kaj ti e pametot?
Sto e kulturna politika, eve me interesira? Neli e toa se sto ima vrska so kultura, jal privatno jal javno jal drzavno jal proletersko jal ulicno jal prostadsko (ko na eden sostanok sto Venko me osudi deka akademskava kariera mi idela u kurac posto ne sum znaela da gi prepoznaam prioritetite na akademijata nasproti prostadskata demokratija sto sum ja preferirala>?) Tazno, a? Dur Kalina rasparava za nejzinite profesori od beliot svet, sto e pogolem od plasticnite i gumenite cizmi sto gi nosat, nie ovde so teska provincijala se jebavame…
Poveke e politika a pomalku kultura. Objasni mi. Neli e toa istoto sranje ko ke izleze na Pazarot. Pred toa e ti se potis sam po doma, ama posle, neli e istoto?
Kolja nek si odgovara za drugoto (da pokaze, da kaze), ja zboram kako go osekjam momentot…
Argumenti! Ej, pa sega, ja idam so druga municija: sto se argumenti Zarko, emocijata neli e argument: tamu se fermentirale site mozi racionalni argumenti, si gi predzvakal i Venko i Ivica i site sto ja kroele kulturnata politika, ama si pomislil: ne e valjda deka od ova se sostoi celata kulturna scena, i zatoa go spomnav Elektrolit: eve, ja ti kazuvam, ne e… citaj vidi ima, ko sto i se somnevas, veke, znam deka si nemiren, ima tamu i ti znaes deka ima, mora li da lici da buldog, da ima pecat i da ima smisla sto se vika kulturna politika???
Ponaprednite zemji. Ne znam, eve tuka ke molcam zatoa sto ne znam. Dajte nauk. Ima (mozda) kapacitet za da go vidime i toa. Dokumenti, ne e problemot so dokumentite.
Eve i ja eden licen primer. Eden prijatel od Britanija. Go vrabotija da go demokratizira rabotenjeto na nasata carina. Tip kako od najcvrstata ambasada vo Travnicka Hronika na Andric, se’ okolu nego se raspagja, se topi, zakoni vo MK?? Koj gi sista, ej. Ama on ide sekoj eden eben den od 9-5 vo tek na 12 meseci so tevterceto i popisuva greski na nastata granicarska birokratija. Mu se smeea? Site po red!!! Od granicarite, do patnicite, do kucinjata sto mu se mocaa na levata nogavica. Ama on idese sekoj eben den da go pravi toa za sto e platen. TOA E ZARKO DEMOKRATIJA. Toa ne e vladeenje na eden dobar zakon, tuku na onie bezimeni policy birokrati sto ke ja sfatat svojata rabota seriozno. Dur studirav vo BP najdobra prijatelka mi stana edna devojka, sekretarka na nasata katedra, nemase rabota sto nema da ja naparavi vo opis na rabotno mesto, ne deka taka e moralno, dobro, sovrseno, tuku deka taka prosto treba. I dobro spiese. A citase dobri knigi i gledase dobri filmovi. Citase teska teorija, da se razbereme. I ne mislese deka e pomalce vredna odosto e. vo sekoja smisla. I ne bese. I ja sakam poveke od mnogu drugi. Toa e fintata so toj sjeban sistem narecen demokratija, pa i vo kulturnata sfera. Ja rabotis tvojata rabota do kraj? Do poslednata fotokopirana stranica vo 4:59? I ne mislis deka te raboti the big brother?? Samo toa prai razlika.
Zasto ovaa soba ima 4 ugla? Zatoa sto nema 3. Taka bi odgovoril onoj tip od granica, Britanec na teska zadaca. Teska pragma??? Toa ni treba?? Ne znam, kazi mi???
Se izvinuvam za site nelogicnosti, korektorski i drugi greski vo mojov prethoden komentar. Momenti na erupcija, se' sto ne moze da se desifrira, se' e frojdovsko...
Se izvinuvam, gledam deka se zboruva za kritichko mislenje i primeneti politiki, i odnos politika-kultura-umetnost, i identiteti, i PR-strategii... Gledam, znachi, edno momche shto se obiduva da bide ko-mesarche, kako shto veli Rez(ime), i gledam drugo momche koe ima nekakvo kulturno portfolio zad sebe i koe odbiva raspravata da se vodi iskluchivo vo eden akciono-politichki registar... I ne mi e jasno shto prvoto momche mu prefrla na vtorovo?! Zatoa shto e igrivo i kreativno i pokazhuva bezbroj nachini na koi rabotite mozhat da se gledaat?! Koja e toa tehnika na argumentacija i primeneta (so gjonovi u faca&ashovi i lopati po telo?!) politika?! Ne razbiram zashto prvoto momche svojot gnev kon prazninata od primeneti politiki ne go diseminira na mnogu mnogu mnogu drugi adresi, a pred se zoshto samiot ne se postavi kako aktiven akter vo kulturnite primeneti politiki... Vaka mi e sosema apsurdno: bilo koj chovek na ulica mozhe da soprete i da mu go istresete celiot gnev za slabite kulturni i site drugi politiki vo Makedonija! Kakva vrska ima Kolja so toa?! Ima nekoja agenda, raboti na toa, povekje il pomalku uspeshno... Ako vekje postoi strast za sudenje, togash e porazumno da se sudi ona shto Kolja go napravil otkolku ona shto nekoj misli deka trebalo da go napravi! Ne e li toa elemntarna logika?! Ova drugovo, nekoj da ti zakachuva potrebni opshtestveno-politichki akcii, i pri toa da te gazi i da te obvinuva za lichen PR - bogami, vakvite tehniki ne mi se bash poznati, osven vo epten zabegani opshtestva i od epten zabegani, da ne recham poludeni vo dnevnoto dokazhuvanje, poedinci... Zoshto Milcho Manchevski, na primer, ne bi bil najodgovorniot za slabite primeneti kulturni politiki?! Ili Aleksandar Stankovski?! Ili teta Persa od pazar, koja nikogash ne nauchi da kazhe "vie" (kako i Trendo, na kvizot, na primer, zemja na "ti", taka?!) Shto ne go nasochi prvoto momche negde nataka gnevot?! Verojatno vo tehnikite na mislenje i debatiranje za koi raspravate, mozhe da se imenuva i vakvoto perfidno prenasochuvanje i prefrlanje na odgovornosta nekomu za neshto za shto toj samiot nema ili ne chuvstvuva nikakva odgovornost - no, mene lichno ova mi lichi na mnogu mnogu mnogu nisko "mestenje" i retko videna po blogovi perfidnost na prvoto momche, t.e. Zharko... Zatoa, megju drugoto, i sum zgrozena od obidite za "pernici" i meki padovi... Strategiive se odvratni, i toa mora da se kazhe, prosto navredlivi za sekoj dvomolekulec shto barem se obiduva da misli...
Kalina pisa duri cel post snoshti kaj sebe – na toj soodnos zapad I nas. I e eptem izrevoltirana. Ne be svinja, ne od emocii – a ti duso, rakija, jebesh cvekinja, pupkite im raspukuvaat a i brzo ovenuvaat.
Znaete od shto mi e najmacno? Od vonbracen vokabular! Za niv kaj mene na blog, ne e citko, nafrlano e – da ide uz boja na se. Na vremeto imav sansa da sedam so edno 10-15 lugje koi edno 20 dena u war room – onaka ko na filmovite bash; spremaa eden politicar, mil I ugleden za tv debata. Se anticipiraa mozni prasanja I napadi od strana na protivnikot. Koga nekoj go anticipirase ona “sto ti si napravil?” 10te dusi onaka skoknaa uz kezenje, odmavnaa so raka I rekoa “Ignore, don’t pay attention, never answer, it speaks for itself.” It speaks millions of empty halls. Neznam zaso mi tekna na toa dur citav razglabanja na politicki taktiki, polisi, nacin na komunikacija I analiziranje. Hipokrizija bese na makedonski? Da, da, taka bese sigurna sum.
Pod pojas. Makedonskoto. Beda ebate. Manipulacija bese muabetot? Elektrolit e privatna rabota – uzas! Janko jadniot dur zborese za nemanje koncerti, kalince mu pisa edna rabota – nacionalniot institut za muzei I umetnosti taka narecen Smithsonian e vladin kamen finansiran I voden od privatnjaci i dodeka vo nego izlozbi, promocii, picasso direktiva od neznam kaj, toulus, bez pari za site, onoj drzavniot vo NYC so $14 vlez ima edna ista postavka zadnite 5 godini (pa vijte vie sea so e strategija). Zarko mi zbori za kulturni praktiki a uporno saka dejci na platen vladin spisok, ili bar so politicki napisi i pobudi. I od retkite lugje na koi im e stalo do kultura a ne na fotelja ocekuva da se ispolitiziraat – polisi pejprs ebate – onoj venko million vi gi napisa, ko masina e – kako knigite gi proizveduva, 2 na den – I kade be stignavte? Do dan brown I da vinci code.
Neam da razvlekuvam samo edna rabota ke kazam – dodeka polisi pejpersite I nacionalnite zagriznici za kultura vi go stampaat dan brown, tamu nekoj niz toa holovite minijaturni I privatni vi go predzvakuva Derrida ALO – I vi go dava da go goltnete. Bev skoro na predavanje na edna retka budala ovde, (od komada 10te koi se osuduvaat javno da go analiziraat derrida), plativ vlez od $45 na predavanjeto. Ovoj nenormalniot so site okolu nego, vi go nosi Spivak, na tepcidzak – abe stvarno e kreten. Trca, vlece, bara (pretpostavuvam poso ne se ispiliv jas u USA-ta znam tocno kako e dolu) vi dava otvoreni vrati da si prikazuvate licni filmcinja, seminari, predavanja – a budzetot kaj odi? Kaj polisi pejpersite!!! Kaj strategistite. I dodeka sve okolu vas propagja, a se gradi svet, dnevnik, papokot na papocnata grda vrvca nekoj uporno nosi, vi go nosi zapadot, za Said bi raskazuva be – tuka ne go znaat. Pilja vi ja pretocuva, vcera da umrevte nemase da imate poima koja e. Ne be ne vie, vie drugari ste mu, pa znaete - zboruvam za naseto opstestvo vo celina. I iskreno Zarko, koga go procitav prasanjeto od tebe, ne ednash, tuku dva pati, uz pat na site vokabularni drkanja da mi prostis, jas ne odmavnav so raka, tuku licno bev rastrevozena. Ne oti cvekinja mi se prakjaat – tuku zatoa sto brat iskreno mi e zal da go gledam trpceski kako stinca kariera, da go gledam onoj nasion ni doctor koj konecno izbega na kolumbija, da gi gledam mladite talenti koi si go davaat trudot na zapadot, onoj malinovski koj vo makedonija nemozese da napravi izlozba a sega e vo nacionalnata enciklopedija na likovna istorija na Canada – dodeka frcko vi rasprava za nacionalni strategii, venko za polisi pejprs I ostali kal od dejci koi kopaat dupka do dupka koja od koja pogolema. I na kraj na se, nekoj ke dojde I ke rece sto be pa ti si naprail, ajde be mocko samo tebe neshto ti fali – SRAMOTA. I toa e ona koe ke ne zakopa za vek, ako vekje ne ne ni zakopa. Ama surova e realnosta, kvalitetot uvek e po kosinja.
I najtazno e, sto vie utre I kafe ke sednete da piete, I ke gi zaboravite kiksovite I niskostite, a jas vaka od strana ke bladam I ke cekam nekoj da napravi eden polisi pejprs da ja oprai sigurnosta na skopskiot aerodrom za da mozam da dojdam pocesto od ednash godisno posto so $1200 dolari za karta koi im gi plakjam do sea napisaa eden million polisi pejprs - a na aerodrom nemam kaj da mokam.
E nema da pijam kafe, ama I nema da prekutam I podadam raka koga nekoj mava u tasak I toa so politicki vokabulari taktika, koja mene mi e specijalnost – prakticniot posebno.
stap treba svinja.
spivak e ja, ne go, uvek ja drkam, ne staa slika do svoite "kolumni" da ja oneduvam i nea.
ej, tata persa, okej ima nesto pervrzno vo prizemjuvanje na konfliktite. da se gusne i suto i rogato. da se prigrabi i levo i desno. vo centar. ili vo ultra levo i ultra desno, dur mislis deka ima smisla? ili ti znaes drug menadzment na krizi??? od ovaa tocka na planetava? ne znam od kaj pisuvas ama ti zaviduvam na moznosta da mislis so cisti oci i da veruvas vo progresija.. verojatno toa moze kaj sto ima kriticna masa puta 100 od onaa sto ja ima vo MK. makar i da si vo MK vo nekoja soba na dalecen horizont... vo momentov, ja se sto gledam e deka edinstvenite (???) sto moze da smenat, se svrtele ko onie od zivotisnkiot svet koi mora da se jadat dur se parat, inace dzabe... okej e i toa.. ama dali ke gi razdeni slednoto utro? ma sigurno ke gi razdeni. okej, eve voajerot nek go popie, on previse se plasi,ili ima licni problemi...
aj...
ja vaka go mislam, eden mora da gusne drug... pa da se razdelat na slednata raskrsnica... ne deka e kriza, nego deka ja taka sega ja gledam... teta persa ionaka sekogas ja gledav ko popametna od mene dur otklucuvav vlezna vrata i i' vikav 'dobar den', sto ne znaci deka ne bese, dur ja se rvav so trista demoni, ona mozda se trudese bas harmonijata na zgradata da ja dovede u red, kukjen sovet, ej ne bese zaebancija, a nikogas ne go razbrav, ama eve sega, posledovatelno, se trudam da ja razberam... ako ja viknev na kafe, moze ke znaese i podobro da mi objasni...nikogas ne sobrav hrabrost za toj potfat, koj mi e kriv.. u strahu su velike oci...
ma kaj mene golemite potresi se del od sistemot, a malite... oni se totalen simptom, ja samo niv nauciv da gi fakjam... u toa sme razlicni ja i teta... nikogas ne znaevme asalno da si kazeme dobar den.... ne i' veruvav, ne mi veruvase, vzaemno e toa, a verojatno trebase... zaednickite strategii ke vrodea so plod... mozda...
Луѓе, колете ме, бесете ме, ама дајте аргументи!
Еве што вика Коља: „Знам бар 50 живи луѓе кои направиле неспоредливо големи работи за оваа култура, а не знаат ни писмо асолно да напишат, а камоли закон! Па што!“
Моето прашање е: Можат ли луѓе што „не знаат ни писмо асолно да напишат, а камоли закон“ да креираат, анализираат, или спроведуваат културна политика?
Уште еднаш укажувам: не збориме тука за нашата култура (бездруго за неа дале придонес и многу неписмени луѓе), збориме за нашата културна политика - нешто за што Коља се фали дека се „кичмел“ со години, работејќи конкретно и на една граѓанска иницијатива за определување можна стратегија за културен развој во Македонија. Јас само прашав - дали резултатите од таа граѓанска иницијатива (на која беа потрошени грдни пари) беа земени и вградени во документите кои што ги споменав, а со кои се дефинира нашата национална културна политика? Наместо одговор на тоа, или барем некакви против-аргументи, добив лични навреди, гнасења, и ad falus аргументи. Ако сметате дека тоа е критичко мислење, ОК, ама тогаш црно и се пишува на нашата културна политика.
Инаку, еве пример како сум ги бранел културните производи на „Темплум“ кај „Бунтовната Ана“:
(„Маргина“ е производ на едно време во кое се прекројуваа граници, се преуредуваа перспективи, се водеа војни, се освојуваа нови светови. Време во кое културно се преселивме од 8-собен стан, во мрачна непроветрена гарсоњера со спуштени завеси!
Децата што израснаа во мемливата гарсоњеричка немаа видено сонце (освен она на Вергина), не знаат што е свеж воздух, и нормално е што се радуваат на потенцијалите на блогосферата.
Се согласувам, одамна „Темплум.. не се никаква алтернатива.“ Немаат на што да бидат алтернатива!
Радосно ги очекуваме независните, „вистински“ алтернативи на Темплум, кои ќе гледаат „подалеку од егоизмот, материјализмот, и лицемерието“.
Убави зборови, жедно ги чекаме делата...)
Бев член на првата редакција на „Маргина“, сум сработил повеќе темати во ова наше списание кои и сега ми значат, исто како што ми значи и волонтирањето со филмските проекции и муабети во „Точка“ (иако Коља негира дека има културни волонтери во Точка). Горд сум на тоа што кумував на проектот „Слевање на Маргините“, поттикнат од концептот „confluent love“ на Зигмунт Бауман. Сеуште ја претпочитам издавачката политика на „Темплум“ во однос на политиката на другите издавачи.
Ама, да не се лажеме. Електролит, колку и да е прекрасна идеја и реализација, е исто толку „културна политика“ колку и конкурсот за роман на „Утрински весник“. Тоа се приватни иницијативи кои не се вградени во целите и активностите на нашата национална културна политика. Можеби тие се одраз на „културната политика“ на приватните издавачи, ама за таква културна политика овде не зборуваме, зборуваме за она што беше цел на граѓанска иницијатива за определување можна стратегија за културен развој во Македонија во која и самиот учествував.
Колете ме, бесете ме, ама со усул и со аргументи!
ma, kalina pred da si go soberam deteto od gradinkata sto se raspagja na vetrovi i virusi postkomunisticki (a vreme e, da ne si otide posledno pred higienicarkite, znaes kako e... i ja toa go osetiv na sebe) dur ti mozes bar za 45 dolari da ja slusas spivak (ne e ironija) nie za bespri ja slusavme ednas u zivot, i ednas i posleden... sakam da ti kazam, od taa distanca sto ednas, edna godina ja ziveev, znam, site sranja, sose aerodromite, skopskiot (ja nemav pari ni za toa, patuvav po tri dena do doma i tri dena nazad),... nema WC za zeni za mazi za deca za lica so posebni potrebi znam de, se, nema, znam deka boli, ama ko ke vidis: ja znam od sebe, tamu ko cvekje te odgleduvaat... mene bar dur studirav taka... ti gi nosat the best of the best, najdobrite profesori, ti predavaat topos amoendus, utopija cista, prekrasen svet, najdobata lektira, ti dises i ne mozes od kislorod veke ni da dises, ti treba i jaglerod dioksid, i te neguvaat ti pejat, te polivaat sekoe sabajle, ti brisat listovi (do you think i ask too much???, do you think i ask too much??) posle si vikas da produzam u beliot svet il da se vratam u MK i da se obidam da napraam razlika i dur onoa nekoe romce bez noga, sto se prostituira na 13 godini so nekoj shapnec sto mu go nasle negovite (gay, da se razbereme!!), te gleda so golemi oci, a ti od ovaa strana od stakloto si se pogodil ebenoto taxi a taxistot ne saka ni prozor a ti otvori(tvrda kultura, toa ti kazuvam!!) dojdi kalina, ne ne doagjaj i praj razlika i vikaj: treba borba. abe treba... ama tuka koga pukas ko da pukas u tvoj komsija, taka ke ti go desifriraat, taka ke ti dojde "pukaj bratuced" mmancevski, epa bas pukaj bratuced ispagja...
aj...
ke se odjavam.. ke idam da si igram so moevo dete.. do slednata prilika, u nadez deka ima mesto za razum
i za onoa guskanjeto... koe, ne nema da bide, da ne bide ebenoto perverznoo...
Zarko, mozebi ne ti davaat argumenti za taa kulturnata ti politika posto u osnova ne ja biva, i ne e vredna za diskusija. Za uspeh treba individualni plodovi, ne zamisli za jabolkovo drvo. Od iskustvo, klesano na zapad ti kazuvam kade jas so svoja pot imam vospostaveno (mi platile da ne se zaebavame) kulturni, obrazovni, i sekakvi drugi polisi od koren - na nevidlivi, liti, nikakvi dejci koi sega go nosat Salman ruzdi na masite.
Frli toa pejpersite ednash vekje, zhonglirate so termini koi vo praksa se nesto sosema drugo.
Aj nema veza
Svinja,
Idam be, ne ednas, nekolku pati, t'nko je brate, probuev, ama go znaesh ona "mozda ko ke imam dovolen kredibilitet" a toa definicijata za kredibilitet ne poznata, se debilitet. Definicii - aj se odjavuem i jas za nekoe vreme, neam deca ama ke idam da si igram so razigranite dolu na ulica.
Pozdravljam vas sve - nisto licno - toa bratuced, brat, mene samo metafora mi e - ne sum tolku emotivna, da se razbereme, ladno derle na zapad napoeno.
“...дали резултатите од таа граѓанска иницијатива (на која беа потрошени грдни пари) беа земени и вградени во документите кои што ги споменав, а со кои се дефинира нашата национална културна политика?“
Перфидно, перфидно, перфидно... Тешко е да се збори со новополициски костоломци кои во слободно време од хоби, ко додатак за скупоќу на скршените коски на жртвите, им праат прес-клипинг, јеботе, инвентар на некоректности, превише цвилеле можеби, дур психопатов маал?! Земав само мал хонорар, неколку илјади денари, ти одвратен подместувачу и опасен манипуланту, од таа стратегија која беше проект на Мултимедиа и во која јас бев ангажиран речиси на волонтерска основа.
Ве праша и тета Перса: кој курац сум јас најодговорниот за културна политика во РМ?! Од кај ви е тоа?! Јас и‘ се повраќам у скут на Свиња од нејзините етерични бладања (ко да уфиксала од белиот, ебате, со тие мизерни перници&мечиња фрустрации, за кои, признавам, може и треба хорс, престрашно е сево ова), и прашувам: не ли е Свињата најодговорниот човек за промашените политики во Мк?! (Егзекуторот го знаеме, за тоа нема дилеми, пријавен ни е ко куклата од кал, ко Голем, на чело му пишува: КО-МЕСАРЧЕ, па некоректно би било да го пријавуеме од оваа страна, на одговорните... Некој мора и да егзекутира, јебо те, шта ќеш...) Значи, кој се пријавуе за пањот под нежните џелатски прсти на Жар-ко-Мраз пресудувачот?!
И упорно, Свињо, не ми одговарате: по која основа (функција, проект, било што - ништо не гледам!!!) јас сум одговорен за (не)применетата политика на земјава?! Ко во лудница почнувам да се осеќам, бе луѓе! Ја изглеа сум Наполеонот?! Ме заебаате нешто?! По која основа сум крив?! Зашто сум на тапет?! Како постов и блогов се претвори во судење на мојата работа?! Би, објасни ми - техники, пропаганди, појма неам! Баге мирен, цело Собрание мирно (со комисија за култура внатре), сите партии, сите невладини, сите весници, сите културни институции, сите 2 милиона Македонци - и ја крив за лоши политики?! По која основа, бе, ееееј?! Какви перници, бе, Свињо! За мене веќе не ни постоите, си одлепршуем во една од безбројните орбити, во мојот налик-хероински мир, да се чудам, чудам и чудам... (лесно е со психоанализа, иам емпатија, лудак до лудак, кај и да свртиш, целава атмосфера во земјава е опасно напната и психотична (баш одвнатре, не револуција, али тешки внатрешни ломови), разбирам, океј, се трудам да помагам, да се шегувам, ал ова ме делуе, Свињо, ко едно од поопасните забегуења, пред се‘ ради јавните и политичките импликации на ваквите испади... Дури и твоиве хипнотички лутања, Свињо - прилично дисоцирани, прилично психотични, што јес јес - делуваат ко нежни стилски вежби, јебо те, во однос на острвеноста на лудакот со печат&бирократски манжетни на ракавите... Каде води сево ова, бе луѓе?! Нивото на аргументација буквално е сосема поместено, ко во некои лудачки канали да се наоѓаме: крив сум за (не)применети културни политики исто толку ко што сум крив и за се‘ друго во космосов, вклучувајќи го и чудниот пад на едно зрнце малтер некни дур ѕверев од ресторанот во Арка, горе, на препорака на Етна... Тие чудно костимирани келнерчиња таму исто ми делуваа доста сомнително, особено во врска со некои нови спин-ПР-од-ваму ти-доаѓа-ваму-ти-улетуе стратегии... За Етна не сакам ни да мислам: ако она со нејзиниот монструозен ескапизам не е за под пањот - стварно не знам кој е! Ќе ми објасни ли некој конечно - зашто јас сум проблемот?!)
i izvinjavam se sto nisam pisao al ponekad se mora i nesto korisno uraditi.
beshe
denje ili?
Дење, ебате, за пет пијалока ни наплатија 750 денари, даим ебам лоповските копиљаци ко од филм на Кјубрик излезени! Аветињски хотел! Ние&базенот, на 200 степени испаравање! Искра малку се наслони на тоа оградата, ал ја предупредија: остај, чудни времиња се, чудни падови и зрнца, за батерфлај ефект сте слушнале?! И богами не‘ замислија... Немав појма дека ми испраќа, тој лифтбојот, кепец, ко од стриповите на Ацо Станковски, сигнал за дебатава сеа... Шо ти е космос, ебате! Твин Пикс, оргинал!!!
„За Етна не сакам ни да мислам:„
фураш ескапизам а? А?:)
ја мислам дека сите активности што те дефокусираат од смртта за почеток*а да, ете мамлеев мисли дека е неозбилна, ја мислев дека е нелогична*
па после тоа и покомплексни прашања, кои ќе следат од обидот на одговор. дека тоа е вистинскиот ескапизам да бегаш од тоа.
да му погледнеш на кучето нр.1 во очи.
се што не е во таа насока е ескапизам.
:))))))))
не знам ја ич не се сеќавам колку плативме, ама се сеќавам што пиевме
некои швепсови и кафиња, и тоа на репете нешто од тоа.
се сеќавам и како бев облечена:)))
се сеќавам и на линијата „осветлено кале-осветлен крст„
и дека после ми се лошеше од цигари едни. и дека на телма имаше после тоа стилинг бјути. и дека почна 40на минути покасно. и дека пред тоа се истуширав.
некоја есен доаѓаше
не оваа.
ама како оваа да беше
баш ми е жал
што не излегло ок за тебе и искра,
во арка
пијачката
инаку крајно забавен опис:))))
уствари ми текна дека беше заклучена таа просторијата па си седевме надвор кај лифтот.
едно време. па се симнавме да ургираме до рецепција да ни отворат.
ама не знам. ништо од тоа не ме поремети. ни блиску до драстично.
Еве што фино и културно си прашав:
“...дали резултатите од таа граѓанска иницијатива (на која беа потрошени грдни пари) беа земени и вградени во документите кои што ги споменав, а со кои се дефинира нашата национална културна политика?“
Еве како г-нот Пандалф Вандалски „фино и културно“ одговара на моето прашање:
„Земав само мал хонорар, неколку илјади денари, ти одвратен подместувачу и опасен манипуланту, од таа стратегија која беше проект на Мултимедиа и во која јас бев ангажиран речиси на волонтерска основа.“
Коља, ај прво купи си очила и види одблизу дали некаде во цитатот тврдам дека токму ти си ги потрошил тие пари? Прочитај уште еднаш убаво. Ако ја исклучиш опцијата „читање меѓу редови со ишкање на мувата од капата“ ќе видиш дека сум напишал оти грдни пари се потрошени на граѓанската иницијатива, а не дека токму ти си ги потрошил.
Е, токму ова што ти го правиш е егземплар за манипулација - глумиш жртва на неправедно обвинување, и кога никој не те обвинува, што е многу симптоматично, нели?
Те молам, укључи опцијата „анамнеза“ и присети се, колку само тркалезни маси имаше и во колку града, колку гости од странство, пар регионални конференции ако не се лажам, а и секое учество на дебатите и конференциите од проектот беше убаво хонорирано. Ако сеуште се залагаш за транспарентност, најди податок и извести не за вкупниот буџет потрошен на тој проект.
Ти самиот се пофали дека кичма си искршил за културна политика, споменувајќи дека „цела серија дебати одржавме пред 5-6 години, на тема културна стратегија, со Виолета Симјановска, од Мултимедија“. Ја само ти ги побарав резултатите од проектот, и прашав дали тие се вградени во „Националната програма“ (2004-2008) и „Националниот извештај за културна политика“.
Еве што вика Националниот извештај: „...во отсуство на експлицитен документ за културната политика односно за конкретна стратегија и цели на културниот развој, тешко може да се говори за некаква конзистентна културна политика по 1990 година“! Се согласуваш со ова тврдење или не?
Во „Националната програма“ (2004-2008) има оддел „Стратегија“ (стр. 11). Можеше да го прочиташ и да утврдиш дали овој оддел кореспондира на некаков начин со резултатите од вашиот и наш проект, кои мене не ми се познати. Тоа ќе беше одговорот на моето прашање дали нашата иницијатива вродила со некаков плод, а не колкав хонорар си добил (тоа никој не те праша, сам си се пофали).
Значи, за жал, прашањето остана сеуште неодговорено: колку резултатите од граѓанската иницијатива влијаеле како во дизајнирањето на програмата и стратегијата, така и во нивното имплементирање?
Мислам дека е ова битно прашање од сферата на нашата културна политика кое, за жал, со грчевит напор настојуваш да го избегнеш.
Потоа, можеби ќе преминеме на други прашања. На пример, на кој начин, заедно со твоето друштво „волонтери“ (членовите на бордот на ФИОМ - „паралелното министерство за Култура“) си придонел за остварување на целите на културниот развој во Македонија?
Упорно не разбирам (и навистина молам помош од посредници, ради тоа, меѓу другото, е добар медиумов:) зошто јас треба да одговарам на прашањата на Жарко?! Ете, тек еден мал детаљ, ал прилично суштински, ќе се согласите?! Речиси ниту денар не сум земал (освен тие ситни пари од Мултимедиа, повторувам) за никаква ниту културна стратегија ниту културна политика во РМ. Ни денар! Сум земал, инаку, доста грантови, пред се‘ за издаваштво, од разни страни, и тоа од 93 година навака. А од кога постои Контрапункт (2001) сме земале пари скоро исклучиво од Швајцарците за строго насочени проекти кои во себе немале димензија на државна културна политика и стратегија, туку си беа проекти со свои оперативни програми и цели, за кои одговараме пред донаторите и јавноста.
Но, пак повторувам: еве, земи ја, Жарко, Виолета, и расчеречи ја ко убиец на мк културата, оти ги спичкала огромните пари дадени од странците 2000-2001, не знам точно кога... И?! Ќе не‘ одведе негде расчеречувањето на Мултимедиа?! Ќе имаш ти некоја сатисфакција?! (она што очајнички ти недостасува во овој разговор на глуви). Тотално безполезна насока! Али терај ја - што ме мешаш мене, врска неам со работите! Одговарам за своите проекти, за своите текстови и за своите книги! Толку! Зошто јас тебе би ти копал во финансиските извештаи на Мултимедиа?! (“Ако сеуште се залагаш за транспарентност, најди податок и извести не за вкупниот буџет потрошен на тој проект.“) Благе везе немам за тој проект, освен што учествував во дебатите! Ама и да имав! Каква е, бе, таа новоцајканско-костоломска истрага, бе, прес-клипану?! Кој курац си, бе, ти?! (освен што, глеам, едно параноично човече што, низ психотично-опиумски облаци, ти суфлира во внатрешното уво: “новоцајкан сум ја, бе, архивар, и мајката ќе ви ја ебам на сите комплет!“)
Значи, иако на ко-месарот, на костоломецот, на прес-клипанот и новоцајканот (збрани во еден!) неам што да им одговорам, сепак ќе речам и за оваа мала ал значајна јавност: дури и Спивак ја домкнавме во Скопје без скапан денар! На пропатување од Грција! Спиеше во апартманот во Феријалното (кајшто Роберт е претседател:), а трошоците ни беа главно за вечерите со неа и со неколкуте српски филозофи кои дотрчаа ко слушнаа:) Така беше и речиси со сите други (главно регионални) фаци што ги довлековме во Скопје: спијат во Феријалното, а трошоците ни се скоро нула! Ал ги донесуевме! Оти сме симпатични! И иаме кредибилитет! И не сме баш сосем пролупани и зомбифицирани ко колегава ни во акција на зомбификација на блоголуѓето!
И се‘ уште никој не ми одговара: зашто сум јас на тапет?! Што е работава?! Треба да почнеме досијеа да вадиме, до таму?! Да, член сум на Управниот на овдешниов Сорос, и до колку ми допираат ингеренциите - оти решаваме седум луѓе, но речиси по правило решаваме по препораките на стафот и на Милчин, оти длабинските информации ги имаат тие - горд сум на својата позиција таму. Дадовме пари за многу многу добри и благородни проекти (посебно во Ромската програма, која е фокус овие неколку години). За жал, пари за култура во Сорос веќе нема, и тоа не е моја вина ниту на мојот УО - туку самиот Џорџ веќе не сака да дава пари за култура... И?! Што ти беше прашањето, ти, мизерно новоцајканче со тие глувчешки досијеа што ги крцкаш во прес-клипанските дувла (кои, бдв - таму кајшто ти работеше - ги финансиравме ние, “соросовците“:) Зар е тајна моето учество во УО на Сорос! Па цела тајфа луѓе лобираат кај мене за лова! Па, Сорос е, ебате, убедливо најтранспарентнава институција во целава земја! Се знае секој човек, секој проект и секој денар! И се‘ моеш да провериш, мил новоцајкану! Ал ти си навикнат само на перфидно, на ниско, на староцајканско! Алал комбинациите!
Малку да те цитирам пријателе, у твој стил, оти подзабораваш. Еве неколку извадоци од твојот текст во рубриката „културна политика“ (слики од животот), „Три прашања, а одговори?“ (Форум, 79):
„ШТО ДА СЕ ПРАВИ?
И што да се прави?! Најпрвин, добро да се засукаат ракавите и да се направи анализа за тоа каде и на што се трошени парите досега, во изминативе десет години. МНТ, на пример, потрошил 50 милиони марки за десет години и сработил тоа, тоа и тоа, можеби 50 претстави. Дали вреди да ја продолжиме таа приказна? Има ли некој идеја за тоа како поумно да потрошиме 20-30 милиони во следниве пет години? Или, на пример, за книгите. Во изминативе десет години сме потрошиле 20-30 милиони марки како донации на издавачите на книги. За Детска радост толку и толку милиони, на Култура толку и толку, на Македонска матица, на Ѓурѓа на Винка Саздова толку и толку - па да видиме што направиле. Воопшто, колку книги се продадени во Македонија за овие десет години? До кого воопшто допираат дотираните книги? Дали доаѓаат до библиотеките? И дали таму некој ги бара?“ (...)
„Потоа, важно е прецизно да се знае - за да се лоцира одговорноста - кој ги донесува одлуките за донации? Дали постои конфликт на интереси? (Годиниве се изнагледавме такви работи: луѓе по комисии сами себеси си доделуваат пари за проекти.) Дали тие одлуки се почитуваат? Дали големи пари циркулираат и надвор од утврдените програми? Дали е видлив и јавно достапен текот на парите? И, најпосле, дали има отчет?“
„Ете, сето тоа се прашања на културната политика.
Но, пред сите прашања на културната политика стои прашањето на елементарната демократска процедура. Ако таа линија на одбрана попушти, работите неповратно одат по ѓаволите; а кај нас таа линија на одбрана е речиси изрешетана. Доколку не смогнеме сила да расчистиме со тие најелементарни демократски и заштитни процедури, никаква голема петгодишна национална програма не може тукутака да ги поправи длабоките структурни и тековни, субјективни и објективни дефекти на нашата културна политика.“ (...)
„Значи, прашањето на демократијата, плурализмот, процедурите, контролата и одговорноста - е прашање коешто земјава ја засега на многу подлабок начин отколку конкретното донесување на „Националната програма за култура“.“
Очекував вакво нешто како твој одговор на моите прашања, како што самиот пишуваше на времето. Најмалку што очекував е дека и јас ќе дојдам во ситуација да ти кажам: Еве прашања, а одговори? Или, откако почна да жирираш, да делиш пари и да лобираат кај тебе за разноразни проекти, не важат истите демократски принципи за отчетност, конфликт на интереси, итн., за кои се залагаше на времето?
Ех, пријатељу, пријатељу...
Што се случи у меѓувреме со принципите на националната културна политика за која беше толку загрижен?
За крај уште едно потсетување. Порано симпатично се залагаше „за културна политика на клоцање, гребење и на врескање - затоа што тврдите уши на мафиозите, опседнати со првобитна акумулација на капиталот, кои за наша несреќа (рака на срце, и по наш избор) се арбитрите и водачите на оваа каква-таква држава - баш и не фаќаат посуптилни тонови, артикулации и нијанси.“
У меѓувреме, откако стана културен капиталиста, „бунтовно“ галениче на „арбитрите и водачите на оваа каква-таква држава“, одеднаш престанаа да те интересира некаква си „културна политика“? Одеднаш, ти немаш више никаква врска со тоа, ко невино јагненце пред велигден, крикаш - зошто ме ставате на тапет?
Еве зошто - откако стана „сива еминенција“ во Сорос, престана да фаќаш посуптилни тонови, артикулации и нијанси, па мора малку со клоцање и врескање човек да ти праќа пораки. Симптоматично нели?
Или, само ти имаш право да ги анализираш другите како симптоми?
Сево ова е во ред, драго ми е што темелно ги читаш моите текстови од досието и што, дури, тие текстови претставуваат твоја акциона програма во моментов... Сето тоа ми годи, драшка суета:) Но, пак, по иљадити пат прашувам: зошто од мене очекуваш да ја анализирам работата на МНТ итн.?! Е, тоа стварно не ми е јасно! Јас велам дека тоа е важно (ете ме, текст сум напишал за тоа!), ти го преземаш ко акциона програма - и фурај! Зарем секој колумнист, теоретичар вотевр кафански мудрец треба одма да трча и да гаси пожари?! Калина цело време тоа се обидува да ти го објасни! Па и ти самиот на Би тоа и‘ го објаснуваше, пчо повод филмот: Би, што не отидеш во Африка!!? Едноставно, Жарко, избрав овие неколку години (а стварно во моментов немам јасна слика што ќе правам следните десет години, да речеме) да не се занимавам со инвентарот на МНТ и со тоа дека Милчо потрошил три годишни буџети за издаваштво (мада трачам, тоа да, ебате одвратниот и неморалниот Милчо!)... Ете ти терен за игра! Идеолошки сум ти го подготвил! Фурај! Летај! Изброј им ги метлите&четките&фактурите во МНТ! У гз на Милчо да му се бутнеш и сите милиони евра од таму да ги исчепкаш! Би бил мој херој! Споменик би ти дигнал, макар од помалите! Ал што мене ме тераш тоа да го правам, не разбирам?! Не сакам тоа да го правам! Дозволи ми да не сакам! Па, Карл Краус ти го цитирам цело време! Зарем тоа е единствената филозофија: иди цркни во првиот ров, од првиот бајонет! Ни требаат херои?! Супер! Пичи! Ти стискам палци! Ал, ти од мене, изглеа, си решил да почнеш?! Е па, неќе моќи, пријатељу (шо викаш)... Ќе се бранам со сите јебани средства! Јас дури и во однос на твојот параноичен новоцајкански клошарај иам чисто сиви&портфолио, а камоли во однос на гангстериве! Нив наврти им се! Бирај мети, ебате! Абе тоа и Букарски го учев! Тоа е постадолесценција, бе, Жарко, борба со таткото&авторитетите, на тоа ли дереџе си, бе, машко?!
Сива емениненција сум по блоговиве, можеби:) Во Сорос, не: веќе објаснив како се одлучува таму; во суштина, улогата на УО е релативно ограничена, но нормално е што луѓето лобираат, таква култура сме, едноставно. А велиш и “културен капиталист“?! И?! Имаш некој друг предлог?! Да отидам во Африка, можеби, комплет со Би, а се‘ ради твојта препорака&филмот?! Треба ли да се јаде?! Треба ли да се цевчи по кафани?! И?! Од кај им се парите на сите јебани луѓе во јебанава ни земја?! Па, ти реков: веројатно пар години, ко член на УО, сум ти даал пари, таму кај што си работел... И?! Ќе враќаш пари?! Од крв да не се?! Од трансакциите на Сорос што земјава ја исцицаа?! Лудило, лудило, фино и‘ зборам на Калнче, блазе си и‘... Ма и Африка и боља од ова, ебате!
Uh konecno mi stana jasno.
Definiciite Kolja! Da se bara transparernost od odgovornite za kulturnata politika (ili obratno vise zdrkana sum i jas) pretpolagalo i "akaunting" (smetkovotsvo mu dodze to)strategija bre - sam da sednes be pile da racunash, ne da cekash onie od platnite spisoci toa da go pravat. Ti mislese ke se iskubis so toa sto ke odgovarash samo za svoite proekti?! Abe milje od kulturni desavanki ti za tvoite bedni izdanija samo se sekiras?! Abe za site be za cela kultura, kako inace mislis - nema lako? Ti ke ispravas kultura.
KO ides na mehanicar ako on ti zeme pari za ulje da ti smeni, na kraj so da ne ocekuvash on da se pika pod hauba da verificira dal e stvarno smeneto? Ne be, ti imash takvo ocekuvanje ti pikaj se. So si prost!
Uh mi olekna ej.
Sledniot pat Kolja, ko ke se izbacish so definiranje na eden od onie zborovite sto ni gi ostavija od zapad, i elaboriranje kako toa se prai, bolje bi ti bilo da si spremen i sam da go srabotis iako ne si na platen spisok (tuku na toplo u Soros a!?). Evo ja sea idam da pustam eden izvestaj do to mobilniot operator da mi objasni za sto sve mi zel pari, i na koi kabli mi gi potrosil, a ako ne mi go dostavi do utre, odam jas da rijam niz fajlovi i telefonski smetki - sakam odgovor/transapretnost vo rabota? Epa Zare e u pravo, da si go najdam sama! Koj onakvo da baram od niv be oni da mi go dostavat? Kaj se naogjam ja? U Soros?!
A ako ne, ni pod razno da ne smeam da se definiram kako odgovoren isplatuvac na mobitel.
A to lud jebe zbunjenog, ili nepismen bese? Vise niso neznam - jas u spajz.
Izdisav... kuferite mi se spakuvani, jas na pat za Makedonija - se gledame tamu!
"Ал, ти од мене, изглеа, си решил да почнеш?!" - не, бе пријателе (не си ласкај толку :), погледни у списокот подоле, прочепкај по постовите, ќе видиш дека сум почнал од Бранко Ц., па Героски, па Боцевски, Фрчкоски, Венко, Џанго, Марјановиќ, Букарски, Вуна, Мухиќ, Лиљана Поповска, Груевски, Горан Михајловски (све со име и презиме, све со аргументи) - тек после ти ми доаѓаш на нога, дури откако неколку пати те цитирав ко позитивен пример, и уште ќе те цитирам, како што гледаш. Ама, јеби га, никој нема имунитет у демократско општество, особено не тие што одлучуваат за распределбата на буџетите (без разлика дали се државни или на Сорос). По тој основ и Венкота го напаѓавме, ако се сеќаваш.
Но, да се навратам на заборавот на проблемите - и конкретниот пример за кој се фативме у клинч - заборавот на културната стратегија која што требаше да биде искреирана од ставовите на сите нас кои учествувавме на дебатите за културната политика. Тогаш имав претстава дека си еден од двигателите на проектот, па затоа ми текна да ти побарам отчет.
Бидејќи и јас сум учествувал во проектот со два придонеса, чувствувам одговорност барем да видам дали некои од моите сугестии се прифатени во стратегијата која е дел од Националната програма (2004-2008). Токму затоа, во еден од наредните постови ќе го изнесам моето мислење за програмата и стратегијата, продолжувајќи да ги актуелизирам проблемите на нашата културна политика.
Од тебе најмалку очекувам да демисионираш и БАРАМ (врз основа на ветувањата од твоите колумни и дебати) да си ја преиспиташ одлуката за незанимавање со нашата културна политика. Како луѓе што се занимаваат со културна продукција треба да сме многу позасегнати за правилата на игра во културата од оние што не дејствуваат во таа сфера. Јеби га, одговорни сме што досега не сме направиле соодветни анализи - ти, на пример, за издавачката политика, ја за тоа колку нашата културна политика е родово-чувствителна.
Ако ја пренасочиме енергијата у таа насока, можеби ќе дојдеме и до некои критериуми во издаваштвото, и до стратегии и конкретни активности за родово сензибилизирање на нашата култура. Да тргнеме од нашето дворче, ете тоа предлагам!
Калина - „Кај и да си, дома да си...“ (А имам и резервна: „Кај и да одиш, таму си...“) :)
Priznavam deka moevo e tesko bladanje i se izvinuvam za shumot. Kolja, jas bas obratno kazuvam (a recnikov horsashki pa i slicnite mentalni koncepti stvarno odmogna): 1. deka e totalno suludo da bides prozvan za kulturni politiki koga pravis trista cuda za niv 2. deka e suludo sto Zarko te proziva. (3. Zarko uporno ne prestanuva da te proziva. Zarko, zosto covece?) 4. Dodeka i Zarko pravi cuda za kulturnata politika.
5. A ona na sto reagirav e deka mi izgleda deka od site lugje za i vo kulturnata politika bas poslednata glupost bi bila megju vas da ima konflikt.
6. Pri sto, ne, ne previduvam deka konfliktot trgna od tamu (ili bar ja koga go fativ) sto Zarko te prozva, i vo taa smisla stvarno lici na ludnica i imas pravo skroz da se lutis. 7. Zarko, stvarno ko da zboris za imaginarno koga zboris za kulturna politika, ili najcesto taka izgleda, i nekako ne e jasno kako treba da izgleda taa globalna makedonska kulturna politika, prekrsena preku rabota na eden covek ili centar? 8. Znaci od perspektiva na tocka 5, ja nesto zborev za taa pernicata, iako znam deka taa nema mnogu vrska so prirodata na napadot i nuznosta od odbrana, a mozda sakam da ja vidam na drugo nivo nejzinata nuznost, na nekoe nad ova momentalno prozivanje, bas od perspektiva na kulturnite zdruzuvanja i politiki. Ne deka utre nema da se pozdravite i da prodolzite da rabotite, nego ete, histerija, sta kjes. :) 9. Svinjata, da, se smeta za odgovoren za promasenite kulturni politiki u MK. On cak i da misli deka najsilnoto nesto sto go pravi e vo edukacija (iako i tuka ne garantira deka nenamerno ne naprail poiste steta od korist- najcesto u ime na nekakva visa teoriska edukacija, dur na nas ni treba ala pulevski opismenuvanje), znaci, on znae deka nema takvo nesto ko cista edukacija, bidejkji i svinjata e del od glasacko telo na institucija. I ja ima sekoja odgovornost i nadvor od edukacijata za kroenje na kulturna politika, pa makar tie glasanja najcesto da izgledaat taka sto svinja dignal raka, dur videl deka drugive ne dignale. Znaci, toa so nisto ne ja namaluva negovata odgovornost, posto mesto raka, mozel da digne bunt. A kaj sto dignal bunt (a digal) se pokazalo deka nesto taka smrdi vo temelite na instituciite na kulturata, sto tie se totalno imuni na sekakov bunt, i lesno go amortiziraat, bas na princip deka nieden skandal nema nikakvi razliki. Sto isto taka ne ja namaluva negovata odgovornost. Ima i varijanta na dobrovolno zaminuvanje, i vo taa ekskomunikacijata, svinjata ke moze verojatno da bide uste poveke horsashki sloboden, al ne znam dali toa ke donese nekakva razlika. Stvarno ne znam.
Свињо, мислам дека најмалку заслужуваш да бидеш жртва на „свињизми“ од наша страна (нешто како сексизми, расизми, ама заради „свињоста“ :)!
Ја секако ќе продолжам да постирам за културна политика (покрај другото), па ако има интерес и желба за придонес, бујрум.
Svinja - de bre sto se ustrucavas. Ne gledas deka tek se razglaba - jas nekolku pati se raspakuvav i spakuvav - sve vo ime na lejpsa publika. Pa i ti pa.
Zare jas onaa od Blazeta ja "obicam."
ej, pa ne se osekjam ko zrtva, nego ko sto vika kalina, ko nekoj sto se ustrucava, al sta je tu je. :)
Почитувани другарки и другари, бубачки и шумски ѕверки(ова со бубачките и ѕверките е мал омаж на една радио драма која ми останала во сеќавањата од детството, а која многу има врска со ситуацијава од која сум стаписана)... да продолжам, значи, моје поштовано пучанство, што би рекол Кили (Кирил Поп-христов, за неупатените), кого патем, го сметам не само за важен креатор на културните политики во Р.М. туку и стратег кој на тацна ни ги дава сите рецепти за умно преживување во транзициски (не)културна, а камо ли политички о(не)свестена Макдеонија, што би рекол Војдан Чернодрински, Македоња! За Македоња! (Брееееј, што гољами макеоднцки идентитети, што транзиционираат во грѓански субјективитети, се покажаа на ова блоговскиве расправи... душебрижник до душебрижник...). Драг публикуме,аман што сторивте!, пак да се навратам на тој господин Кили кој има повекје манири и стил, а богами и вештини на аргументација од сите нас, самопрозвани експерти за критичко мислење и дебатирање, кои го посетивме инспиративниот курс на гореспоменатиот Весел Мемеди. (само што критичкото мислење не е само прашање на курсеви, дефиниции и сл., ама ај). Простете за подолгиов и безначаен вовед, ама ете колку блоговиве се конструктивни и општествено полезни - од стаписаност ве тераат во редунданца, беспредметна опширност, а никаков ДОКУМЕНТ од тоа не биѓава.Никаов закон, само зборови, зборови, зборови... и еден куп хамлетовски дилеми заради кои ќе се најде некоја доволно храбра и луда офелија со венче на глава да отплови во потрага по доклументите за некоја нова радикално поинаква културна политика и стратегија. Значи, еве дур денес најдов време да ве испрочитам од почеток до крај. Бре што време сте имале, блазе ви :-). Не ми се верува!!!
Дантон и Робеспиер врескаат наоколу “крв треба да плиска на сите страни“. Едниот дејствуваше на терен (Дантон), другиот пишуваше нови закони (Робеспиер), божем ко браќа тргнаа да ја ослободат и демократизираат земјата и ептен, стварно ја средија “републиката“. Крв до колена, а тие се спотепаа кој бил во право кој во криво. Башка и нам ни оставија уште да ја тераме приказната, а крвта нит се мие нит се чисти. Прво беше едниот па другиот во право, ама на двајцата им летнаа главите, колку ме држи паметењето. А што убав пар беа...
Туку сакав да речам: мојот покоен татко, прилепчанец, од градот херој, значи, инаку голем љубител на Цепенков, Конески, Ченто и сл. (заради поддршка на последниов и шест месеци затвор си одлежа, онака млад и надобуден револуционер за Македоња!)имаше омилено казание за македонецот во пеколот. Може го знаете може не, ама јас ќе си го кажам, оти гледам овде што убаво било секој си збори што си сака. Елем: во пеколот имало 2 казани. Во едниот имало на дното ѓавол, за секој случај, некој ако сака да кидне, ѓаволот оп, за нога, ѓе го повлече надолу,на дното и нема бегање од казанот. Во другиот немало ѓавол. Зошто? Оти другиот казан бил резервиран за Македонците, а нив не им треба рогатиот оти сами си се влечат на дното. Наравоучение: ептен експлицитно е, срамота да го потенцирам.
Што е оваа беспредметна разулавеност бе (колја и жарко)? Фермани се напишаа а додека трошевте време на меѓусебно докажување ќе чкртневте бар една мини стратегија. Патем, многу ми е гаиле за чкртнатите стратегии кои ги има многу во оваа земја а не гледам дека некому служат за нешто полезно... Се риете со рогови, беснеете, се понижувате, унижувате. Срамота. Греота. На човек срце да му се скине. А, бе, шака јада сме и уште вие најдовте да се плукате. Можеби Коља има опак јазик, не ги користи десетте заповеди на аргументацијата, ама не гледам и ти Жарко дека си мрднал некаде од мртвата точка на флоскули и сл. Секој секого го гази, му подместува. Целава расправа е парадигма за проклетиот неконструктивен, да не речам деструктивен, Македонец кој ферман ќе напише и потроШи време во кое можел сила да добере и планина да помести. Се е бре на мускули овде во оваа проклета земја. Нестабилната опција на идентитетите во оваа земја е маана, а не доблест! Ужас.
Не можам едно да рзберем: вашите ставови се комплементарни, не се ислучуваат, se differance не difference. Ама кој да види. Не бре, ако треба ќе цркнеме ама секој сам на својата планина ќе си остане.
Не ми се верува дека Жарко, со целата моја должна почит, да не речам љубов (оти гледам овде на постовиве љубов се изјавува, па си велам ај и јас)кон твоите знаења, мислиш дека К.П. е нешто што постои само на хартија, точки, клаузули, амандмани. Па види ги сите оние од М. за К. Погребани во кафкијански пејзаж. Тоа лие К.П. (некако ми се уарнија овие полицискиве кратенки, инспирирана од еден скеч на к-15:-))? Зар такво тесноградо гледање. К.П. сме сите ние, како гордо звучи, ама не се зезам. Ако не е така тогаш блазе ни, само ќе се повикуваме на документите постоечки и непостоечки и блазе ни, ќе се ослободуваме од одговорноста, онаа личната, која подразбира мали акции и ефекти. Демек ако не е пропишано со закон нема што да се бавиме со издаваштаво, со дебатирање, со театар, со визуелни уметности. Баш ни е гаиле. Што убаво, ај право во пензија. Зошто? Па кој ве врти, никој не ми напишал стратегија како да се бавам со она со што сакам да се бава.
Надреализмот, дадаизмот Fluxus... сите тие се К.П. Јес да имаат манифести, ама немаат законски оверени документи во суд. Погледни како ги менуваа општествата и светот! Бев на една дебата на која се говореше за К.П., т.е. требаше да се дефинира или уште подобро да се разјасни што е К.П. Дали документ, или цела мрежа на активности кои вака или онака го креираат контекстот. И драг Жарко, што мислиШ големите браќа западњаци до каков заклучок дојдоа. Умен се разбира: К.П. може да биде и една единствена изложа, уредувачки потфат, современ танц и сл. Чао на документите - не се ефикасни, рекоа! И јас се согласувам. Башка тоа Амазон се сотре од толку силни документи. Сепак. Вистина е дека на земјава и е потребна и законска регулатива. Во таа смисла велам: ти и коља не треба да се исклучувате. треба да бидете акција и реакција. ама за жал чајџилничките сеништа уште кружат низ овој град. Кој кому ќе доскокне, кој е попаметен од другиот, кој ќе победи... сепак, се надевам дека грешам...
И доста бе со тоа зборот “демократија“, што врти сучи го користи некој повеќе некој помалку како алиби. Пред некоја вечер го гледав Рамбо Амадеус на ОБН додека вие блогиравте :-). Ех, што убаво збореше за демократија. Е, кога сме кај Рамбо, тоа е К.П.! И не прифаќам полемика по ова прашање :-). Оти тој не предупреди дека турбо ќе согориме, и ете, веќе согоруваме. Патем, браво за Етна што не потсети на онаа антологиска песна за турбо-фолкот, кој исто така е К.П. На некој друг режим ама си е К.П.
И, така... извинте за должината, ама ептен тешко ми дојде што ве гледам така раскрвавени. Искрено велам.
И на крај да звршам со еден цитат: “Може да се сонува за култура во која спонтано би се насмеале кога некој би рекол: ова е вистина, а ова е реално.“
ako ne se lažam CHIKO ja ostai taa pesnata za turbo folkot, a ne Etna, ama ete.. i edno sme bile zamisli:)))))))
site večer u mala stanica u 8!!!
Убаво што се појави Искре, за да не потсетиш на бесполезноста на нашето искричење. Без трошка иронија и сарказам го велам ова, да нема недоразбирања. :)
На едно место го кажав следново за политичката игра: „Оние што не сакаат да играат, ќе бидат изиграни.“ Имаме ли способност да ја играме играта „К.П на Р.М.“? Се плашам да не останеме со чувство на изиграност ако им дозволиме на „културните мафиози“ да си креираат национални програми, стратегии, да си дефинираат институции од национален интерес, да си усвојуваат културни буџети од даноците, да си именуваат агенти ко Венкота кои јавно „од ракав“ ќе делат, а приватно ќе глумат покровители на филантропски идеи.
Идејата ми беше токму да направиме разлика помеѓу култура (културна продукција) и културна политика, разлика која мислам дека ја поматуваат примерите што ги даваш - Кили и Рамбо Амадеус (секоја чест за стилот на обајцата). Мислам дека таа разлика е битна за да се направи оној исчекор од вредностите и идеите, кон нивното практично реализирање.
Се надевам дека ќе дадеш свој прилог во нашето настојување да ја „деконструираме“ нашата културна политика, не само со прекрасен танц на мислите, поетска воздишка, или ангажиран перформанс, туку и со прониклива анализа на „идеологијата“ на К.П. на Р.М. - содржана во документите што ги споменав. Го чувствувам тоа како дамнешно ветување, кое за жал не сме го оствариле, дали поради нашата „чајџилничка“ симптоматологија, дали поради заборавот на проблемите за кои зборуваме во овие коментари.
Ај викендов да ги прочешламе документите, заслужуваат наше внимание само поради тоа што со нив се легитимира трошењето пари од државниот буџет. Тоа е мојот скромен предлог, ко за почеток.
ај да играме џамлии.. јас ги донирам моите.. пошо џамлии ми се сторија.
на мор. со порцеланки, нафталинки и халогенки.
големи сте за вакви работи.
искра, свака част..
и коа сме кај рамбо амадеус:
ТЕ ЈЕДНО, ТЕ ИСТО, ТЕ ЈЕДНО, ТЕ ИСТО, ТЕ ЈЕДНО, ТЕ ИСТО, ТЕ ЈЕДНО, ТЕ ИСТО, ТЕ ЈЕДНО, ТЕ ИСТО, ТЕ ЈЕДНО, ТЕ ИСТО, ТЕ ЈЕДНО, ТЕ ИСТО, ТЕ ЈЕДНО, ТЕ ИСТО..
ајде, еве ви цицки и на вас, да одморите од напорната расправа
( * ) ( * )
сексистички..
али морам и ова
8===D
ima resicka ili secen e?:D
:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D
ja slusham
43 zla:D:D:D:
"dobro su ga blajvile pa zasluzhile su dopa..."
френулумизација и сирконизација (погодив терминологијата?! :) ) обавезателно..
Teta Persa, drugi i zadnji put: od moeto dolgogodishno iskustvo na prodavachka na sirenje u Debar-maalo (ottamu, vishe-manje, i ja znam slikava, glavno stanue zbor za komshie:) sfativ deka svetot go dvizhat kurinja&pichinja, t.e. bozhestvenite seksualni energii. A pribidejkji sum frigidna (il samo nezainteresirana, shto vishe ne e ni bitno:), mislam deka gi lovam rabotite:) A tie se sledni: kuropucachka bitka se zadenala ovdeka! Uz cela tajfa intelektualni chilliderki, bozhe prosti, il po staro: navijachi! Eden kur se digne u levo, gleam publika vrti pogled u levo, ko na tenis mech! (Mnogu sport sum gledala:) mazh u kafana, ja - sport! Ben Bjorg, Ingemar Stenmark, Pele... Sho da zboram...) Al moi komshii uz tezga shto prodavaju kajmak, brakja Srbi, imaju dobru poslovicu: zaigraj zaigraj, pa i za pojas zadeni! Pojma neam shto znachi, al otprilika osekjam deka treba da se ima chuvstvo za oset za fajront (radi to i se javljam zadnji put:). Znachi - okej: gledam deka i zhene (t.e., po staro: pichinja) nauchile tehnike na propagandu, manipulaciju i zavogjenje... Okej, svet e jebachina zhiva, t.e. spektakl (akumuliran u sliku, znam toa od pazarni transakcii:), gleam i pichinja se izveshtile od moe vreme, visoka politika, brej! Pomirenje! I svaka chast za toa! Al imam mala moralna knedla u grlo (za tuj i se javljam, zadnji put): zajabani so ovo spektakle... Lichnost strada, a arena kliche... Pa i ko dolazi pomiritelj (pichka NR 1!) - shto deka?! Krv lipti iz bika, zar ne?! Okej, pomiritelj-pretsednik po novo e zhena, okej, razbiram jas toa... - no, raskrvaveni nosovi, pobogu?! Bik izboden s tisukju malih podmuklih strelica?! And?! Imaat li moralni pouki prikaznive?! Dva kura se fatile u dvoboj, dve pichke (Iskra Geshoska, chuem, bash redovno od mene kupue sirenje, ko i njuna mama, gospozha zhena, dama:), plus gospozha Svinja, akademski rabotnik, ko shto sfativ, al kroz maglu mi pominue dek i ona pazarela, iak e, sirota, bulimichna, prosti bozhe) razreshuju bitku megj gladijatore... And?! Zarem site prikazni vo orientalnava ni palanka (a s druge moje strane komshie shto prodavaju zachine! Ciganarija/muslimani/ pa i Kinezi dovraga, u zadnje vreme! Restorane pootvarahe niz Debar maalo!) zavrshuvaat taka?! Pichka-sherif?! Dva shamara tebe, dva shamara tebe, da shtrcnete spermu i da se smirite?! Samo toj mi e odvratno u ovu lepu sliku shto mi ispletoste - prav goblen, shto reche americhko njupe, Kalina (u gomna se kalila! eh, sudbina... Sedi si tamu, chupe, bolje igde nego nigde:) E, toa samo sakav da kazham - prilog za teoriju spektakla zad koja za ushi vlechat leshevi i krv kapka, istorija, shto reche moj trekji komshija, mesar... A sad razlaz po druge blogove, da ve ebam odvratnata arenska publika, kurove&pichke komplet! Idu da vezu (goblen) i da gutnu svoe apaurine, blogeve su naporni, ko ih izmisli...
Ej, teta Persa, dal moze nesto da se fativ od frigidnu poziciju?,
To te pituje jedna totalno perverzna svinja u moment?
A teta Persa- ko sto rekoh drugde, super je idol iz detinjstvo, a e deka ne znaev potencijali da i' procenam ko sto zasluzuje, (se plasev, i' se pravdam) ona ke da bidev najtemelno uporiste na tuj doblest-
al rec je o toj da, sto bi rekla teta persa, ne znaju sto cena treba da (i') se plativ- al' da ja ignorarav, e to nema!
I zaradi toj, ja pitujeh: A, dali moze, teta Persa, da se misli (da ju mislu) vakva pozicija:
a sos istorija sve u komplet:
Stari Latini ko ke padnela nekoja dugacko uporita tvrdina, u poklici vikale "Vae victis" -"Kuku i joj za porazeniv!".
Dal, moze teta Persa da izmozgav u jedno, ti kralj u arenu i ja kupuvacica na sirenja (a dur gi prodajas, nek ne se jebavamo, tamo najvise mozgas), dal znaci si izmozgala varijantu da arena nejkje be! vise da gleda KRV, nego konecan poteg na nezna raka na kralja, sto so sve cetrsto srebrene narakvice, letargicno odmavnujev, digav ruka (da mi oproste dijalektna malcinstva, ne se razbiram u toj nauk) i da vikav: Jebes mu mater, preko kurca mi je (a, mi sepna i doglavnik: publika je umorna!) zaprete krvoprolevanje! Nek odmorev bikovi, nek se spustev sabje i mecove sos crvene marame nek oladev, vo moje odaje idev, na pocinak, a vi, grazdani na Rim, pravejte razliku ako mozev, pravejte prolet na duhot!!
Posto ionaka u moje ime se pravi sve na sve tova.
Ma, publika saka da gleda kurove, drag kralju, i tuj si prav, ne je deka negde gresis, al saka i da prezdivnuje, makar i da si precvika po jedna vratna zila na sekoj kilometar put, samo za da moze u celo blagodajanje, i sama da se odmoriv!!
Sport? Arenata je pred i se', drag kralju, za romanticne operete, pa i u tvoje vreme, jal ga vide, jal ga ne, pa i gladijatorske igre, ona uz sepot i mrmot ke si prepovtoruje najnove afere od kuloarsko-erotska scena (i ke vikav: ne kazuj na nikoj, te prekolnuja, sto je uslov, da bude na cisto, za ovaja druga strana, odma da i' kaze bas se' na svaka sledeca, ali to nema vrska sos kralja, nego sos perverzija na svinje u arenu sto vikav "ole!")!
I kumanovci, gde se odvijav ova scena, da me izvinu, nemam nista, a osobito nauk, lingvisticki, sas njuma..
A, ta arena, da ne bude t'nko, e pogana, i tuk, kralju, ti si vo prednos', zasto videvmo sto gledas duk nisto ne moze da vidiv (ti)!
Arenata ipak si saka pobednike. Fajront, ko sto go fino kaza. Al, fajronot go prefereira ko grupan sex, manje vise, a retko ko krv od kude samo jeza cista ke te prolaziv i doma ke si idev bez katarzu (koja jebena katarza u arenu, ene citam nekoi turisti redovno svedocev za toj po blogove i portali, traze da se ukinu shpanski turisticki cirkuz, u ime na politicka korektnos'?? ne, jebes ga takvoj nego u ime na nemanje katarzu, zborime, kralju!)
Al' sta je tu je,
i, nego, posto sirenje? :)) ;)
Читам и се чудам.
Чекајте сеа : ја изпуштив една епизода ама паметам куп други. Жаре бе, лешпер еден. Кога како млад (читај пред десетина години), им напраи реденка на сите невладини организации за да се издркаш со нив к’о од радијатор ради тоа што не те ебаваа Фрчковски и клапата бледи политичари, Коља, Рез(име) или не знам уште како се претставил, ти беше сеуште другар. Виде дека радијаторите т.е. дркачите не ти вршат работа и сега сакаш да ебаваш у мозок твој другар?
Ма дај ти се молам. Лешпер си бе!!! Иако у Форум бладаш нешто кака или пастрма, не те бива за кур бе Жаре!!! На мачките да те фрлат, има алиментарно труење да добијат оти рокот ти е истечен.
Друго дваес е тоа што човекот ви донесе, преку неговата издавачка куќа, ПОЕТИ, ПРОЗАИСТИ И ДРАМАТУРЗИ коишто ја ги плаќам цело богатство а вие издвојувате 300 денари за нив... Ти се молам!!! Што ти, драг Жаре, направи за Македонија? Се курваше? А бе ај... Се курвал он!!! Се провери на инфективно? Пази се, еј, оти црнци од Нигерија се шетаат низ градски парк!
Свиња ма!!! До кога и ти нозете ќе си ги прчиш на катедра и ќе шириш интелект и демагогија којашто ти е “впикана“ меѓуножно?
А бе сите вие, наместо Коља да го користите како датотека, сте љубоморни дека нешто некој ви направил да ве извлече од гомната во коишто веќе 15 години сте упикани до гуша?
Мене едноставно ми се чини дека сакате и понатаму да си останете во гомната бидејќи мирисот ви одговара. Такви самобендисани какви што сте сите коишто го напаѓате, сте спремни (како и секое канонско македонче) да му кажете дека мирисот на лањата во коишто сте заглибани е Коко Шанел или Армани. Горан Стефановски го читате во Ве Це и се едни исти реплики ги вртите од него! Човекот ќе почне газот да го чеша од проста причина што такви како вас ја користат неговата ЛИТЕРАТУРА (не вашата литература оти вашата литература е се освен литература и нејзиниот жанр би се превел со македонската кованица “пичкин дим после ебанка со пијан дечко најден у бар“) за пцуење!!! Не сте ДОСТОЈНИ да го читате вие а уште помалку да го користете Горан Стефановски бе ало. А Коља кога ќе го сфатите има да ви дадам на сите да ми се изредите отпозади а и репете ќе ви дадам!!!
Ма с ким се ја то дружим еј!!! Дерида они го читале. Го читате вие Дерида како пано за адвертајзинг и мислите дека е пудра за брчки па си го чистите лицето со него. Лелеееееее параноја. Информ биро од Участокот прилепцки не ви јет рамен!!! Ох мори мајко, у пичку зеца...
И уште нешто. Ај Жаре, тебе Оооооооооооо моќен интелекту којшто те чита македонската багра исто како некролог у Утрински, оди на кафе до кај Фрчко и запеј му ја “Пада црни снег“... Белки ќе те задоволи неговата актуелна позиција пошто, нели, ти само со газди се ебеш. Ех ГАЗДА ГАЗДА!!! ГАЗ ДАва сок не дава!!! Тој што става две лубеници под мишка нема десерт Жаре.
Иди ебни некоја зад МТВ или истреси го на зелена полјана на средно Водно. Погледни го Скопје, земи еден есеј од Есенин, почни да Читаш, научи што е литература, оди, ако ти фали тој тип на медија, кај другар ти Коља за да ти даде некои гратиси и да ти направи попусти. Запознај се, потоа со поимот литература, научи ја неговата дефиниција, дај некој пример од тоа што ќе прочиташ, и ќе бидеш искрен во пишуваното...
Вака, сето кажано ти е како кафе муабет т.е. ПИЧКИН ДИМ
Заборавив да кажам уште нешто. Неучтиво е кога не се претставуваат луѓето ама така ме накурчивте и ме потсетивте на старите денови кога се дружев со вас така што морам да се спуштам на ваше ниво и да бидам тотално некултурен...
Овде вашиот другар којшто го фати последниот лет од Батајница за да оди да се клања на гробот на Дерида... Едноставно не заслуживте повеќе да бидам со вас!!!
Imas dosta vazni poenti, pickin dim, ama digresija mala, posto me zagolica edno lokalno mesto:
Dali ako zensko siri makar i demagogija, toa mora da e od susptancata sto pred toa nekoj i' ja vpikal megjunozno? :-)) ;-)
(znam deka ne e bas umesno da razvijam sega trska za lov u matnite vodi na rodovata korektnost, koa sama upecav dosta suplji konzervi od razni oblasti u nalet na stilski nebulozi, ama ete ko na kolega u gresenje ti se obrakjam, a ipak u nadez deka e retoricko prasanjevo, posto ako ne e, togas, ko i sekoe zensko na planetava ke mora da trgnam u pohod po ideoloskoto dnk od sekoe megjunozno, a toa makar i da e minoren proekt, ipak bara napor... :)))
pozdrav
ideoloskoto dnk od sekoe megjunozno
:)))))))))))))))))))))))))))))))))
техничка забелешка: два коментара беа избришани по барање на авторката.
Кај се пали овде светло? Па, нема смисла луѓе, само еднаш цицка фатив, а десет пати у г'з ми го збичивте! :)
Ебати распаљотката, ебати...
Е, Пичкин диму, иам молба до тебе: малку да го преработиш тоа одвратното писмо и да го преповратиш во некоја попробављива варијанта. Ептен е хард кор, Пичкин диму! Ептен е неферски! Тоа го праат само најгрозните од најгрозните цајкани! Кого курац го заболе кого стискал Жарко на која пољана, ебате! Што ниво е тоа?! Каков разговор е тоа?! Океј, он е масакриран во полемикава, стварно испадна глуп и ригиден, човек просто да се прекрсти (поздрав до све православце, да ве јебу!) - ал да му вадам, ко џбир некој воајер од грмушка ебате со кого се тртел и слично - одвратно, бе, Пичкин диму! Дај бе малце дигнитет, да го ебам! Дерида спомињеш, гроб... А ваму ѕиркаш низ грмушки...
И уопште, за сите блогераши, совет: пцујте, викајте, аргументирајте, лудујте, ал у грмушки (ко треќеразредне Алфе, боже прости) да сачекуете колеги-блогери, и с‘с батерије курце или пичке да им осветљуете - абе тоа нема ни у Булоњска шума, бе, машки! (девојчињава, надам се, не се способни за вакви гадости, ал ко што тргнал светов, а особено ни милава и скоро до балчака разјебана РМ - могуќе е и тоа!)
Уше еднаш, значи, Пичкин диму, те замолуем да искоригираш ставове, твој придонес е важан, ал без приватне бљувотине. ПОздрав од Орбиту Б и живела блогосфера с‘с сви цивилизирани блогери у њојзе! (како бе ова падеживе, Кумановци?:)
"...он е масакриран во полемикава, стварно испадна глуп и ригиден, човек просто да се прекрсти (поздрав до све православце, да ве јебу!)..."
Си чул за ad hominem бумеранг? Обрати се кај блогочовекот, или пастирот Shepard, за дијагноза.
Best regards from NY! 2004 oldsmobile alero car parts Levitra overdose Ativan lethal online business merchant account
I have been looking for sites like this for a long time. Thank you! sell timeshare search engine optimization Essex family attorney Vitamin d deficiency 2006 effexor xr side effects Contact lens case 2 acuvue Free sharapova upskirt cholesterol good reading Hotels with hot tubs info on valtrex
Објави коментар