Криза на лидерството во Македонија

Да исполнам едно ветување дадено во коментарите на постот Харизматично лидерство. Следуваат неколку извадоци од мојот текст „Лидерството во криза: Македонски состојби“ (Политичка мисла, бр. 6, 2004, стр. 75-86), за жал сеуште релевантни:
"Кризата на лидерството настапува кога лидерите не можат да одговорат на современите политички предизвици (...)
...изборот на политички претставници како донесувачи на одлуки претставува само нужен, но не и доволен услов за демократија. Дури и Збигњев Бжежински во една прилика укажува дека не е доволно да бидеш избран демократски, туку дека исто така е потребно и да се владее демократски (...)
...актуелните политички лидери настојуваат да ги исклучат граѓаните од активното учество во мониторирањето на процесот на донесување одлуки и од учеството во механизмите за граѓанска контрола, што е несомнено важен елемент кој ја легитимира демократската политичка игра. (...)
Битен симптом за кризата на лидерството е отсуството на политичка одговорливост и одговорност кон сите граѓани. Најголем дел од избраните едноставно престануваат да одговараат на повиците на оние што ги бирале, или пак делумно се одѕиваат само на повиците на оние што ги избрале. Најголем дел од политичарите не се ни обидуваат да ја поттикнуваат илузијата за ефективно учество на граѓаните во процесот на донесување одлуки. Оставката, како чин на политичка одговорност, е речиси непознат феномен во македонската демократска традиција. (...)
...потребата од постојаната "закрила" на меѓународната заедница е можеби најубедливиот показател за кризата на лидерството во Република Македонија. Се поголем дел граѓани имаат впечаток дека не постои автономно донесување одлуки од страна на оние што се избрани да донесуваат одлуки во нивно име."
(Претседателот на Република Македонија, Бранко Црвенковски на работна средба со претставниците на невладините организации во Република Македонија)
Со кои „невладини“? Што не се на Владо (Бучковски) или што не се на Владе (Милчин)?