Пофалби до „Утрински весник“ за објавувањето на текстот Да се излезе од Ирак, сега: „Не можев да сфатам тогаш и секако не сфаќам сега зошто Буш одеднаш ја смени целта на војната во Ирак во крстосувачка војна за демократија и зошто таа цел беше и е вредна илјадници американски животи и милијарди долари загубени во Ирак. Поради тоа се залагам за повлекување на американските сили што е можно поскоро, ако е можно во контекстот за регионален и меѓународен договор, но и унилатерално доколку се покаже дека таков договор е невозможно да се постигне.“ Така размислува Даниел Курцер - професор по применети политики за Блискиот Исток на Факултетот „Вудроу Вилсон" на Универзитетот „Пристон" и поранешен американски амбасадор во Египет и во Израел.
Уште да кажеа дека текстот е преземен од International Herald Tribune, и да го преведеа како што треба: на пример, војната е „крстоносна“ (a crusade), не е „крстосувачка“.
Како и да е, и од овој извадок се гледа дека изгубените животи на Ирачаните не влегуваат во проценката дали треба да се излезе од Ирак или не. Илјадниците американски животи (и загубените милијарди долари) се аргумент, а стотиците илјади загубени ирачки животи не се никаков аргумент. Се разбира – „ослободените нафтени полиња“ („буш-отините“) – не се ни споменуваат во аргументацијата.
Кои се нашите аргументи за учество во „крстоносната војна“?
Или, нашето политичко донесување одлуки е одамна „оперирано“ од аргументи?
0 коментари:
Објави коментар