Животот веројатно би бил помалку интересен без парадоксални ситуации.
Зошто во Република Македонија - земја кандидат за членка на ЕУ, и членка на ОН која декларативно ја споделува идеологијата на човековите права - човековите права не се котираат како примарни политички вредности во нашиот специфичен општествено-политички контекст?
Зошто во нашата политичка ситуација идеологијата на човековите права потфрла, како во оправдувањето на правилата на политичката игра, така и во оправдувањето на политичките одлуки и политичката акција?
Дали за инфлацијата на човековите права како политички вредности можеме да ја обвиниме (зло)употребата на човековите права како „морална артилерија“ за оправдување на воените акции од 2001 год.?
Или инфлацијата на човековите права како политички вредности може да се објасни со недостатокот на елементарна политичка култура на човекови права?
Или, пак, самото привикување на „човековите права“ во политиката веќе мириса на хипокризија и свирепост?
Hello world!
-
Welcome to WordPress. This is your first post. Edit or delete it, then
start writing!
Пред 1 седмица
0 коментари:
Објави коментар