„Зошто постираш секој ден? Каква смисла има блогирањето?“ – ме запраша пред некој ден син ми.
Читајќи една интересна книга, наидов на неколку редови кои може да послужат наместо одговор на „смртните прашања“:
„Обратниот редослед – првин пишуваш, а потоа сфаќаш за што пишуваш – можеби е чуден, па дури и перверзен, но мислам дека тоа е, барем во повеќето случаи, стандардна постапка во културната антропологија.“ (Клифорд Гирц, „Толкување на културите“)
Ете, така и јас - првин постирам, а потоа дури се обидувам да сфатам за што постирам – тоа е мојата стандардна постапка при блогирањето.
Најчесто пишувам на прва топка, инстинктивно - без колебање и без авторефлексија.
„Од многу мислење глава боли“ – убаво си кажал народот.
„Што е пост?“, Што е блог“ – чуму такви прашања?
Ако добро паметам, еден постар наш философ, честопати споменуваше некој си Журден - човек што цел живот пишувал проза, а не знаел дека пишува проза.
Дали знаењето што е проза воопшто му било потребно за да пишува проза?
Дали ви е потребно да знаете „Што е пост?“, „Што е блог“, за да постирате и блогирате?
Паметам, имав една познаничка која цело време решаваше задачи во библиотека. Еден ден, откако решила цела збирка задачи, се доближила до еден колега, и му го поставила следново прашање: „Што значи ова знакчево овде?“
„- Тоа е знак за интеграл“ – одговорил колегата.
Ако можеш да решиш цела збирка задачи со интеграли, без да знаеш што е интеграл, тогаш можеш и да испостираш илјада поста, без да знаеш што е тоа блог.
7 коментари:
Ха, блог натуризам. So true, и мене ми е на ниво на пиши па сфаќај што пишуваш. Raw dump на био-струја која се врти низ невроните, како камион кипер кога исфрла цел песок одеднаш.
Зш да не?
На релација со коментарот на Goodbytes... Сосема следствен тек ти има постов, ако се земе во предвид поднасловот на блогов: „Будуќност је у натуризму!“ :)
Еден виц:
-Тато, како летаат авионите,како не паѓаат?
-Не знам сине.
-Тато, а зошто снег врни само во зима, а не и во лето?
-Врска неам.
-Тато,тато... зошто океаните се со солена вода, а реките не се?
-Појма неам, сине.
-Тато, јас може те нервирам што прашувам?
-Не, бе, сине,таман работа. Кого ќе прашаш ако не мене? И како инаку ќе научиш ако не прашуваш?!
:) :) :)
Сеа троа посериозно.
Кога нешто те интересира, ти привлекува внимание и чувствуваш потреба да го правиш тоа - што се важни дефинициите за истото?! Следи го инстинктот и делувај, наместо да се замараш со теоретизирање за формата. ;)
Блогирам, значи постојам.
Блогирам, значи сум! А дали постојам, прашањето може да стане ептен ирелевантно, од cyber перспектива. :)
Окси, фала за вицот - поучителен е.
Fisher, уште да најдам нудистичка у Охрид.
Goodbytes, ако ти се пие кафе, јас ќе бидам у Охрид следнава недела :)
И ја така праам, си пишувам ко да ги извршувам сите останати функции на празнење, ама после ме обвинуваат дека сум медиокритет и исфрустрирана особа...ете, ме исфрустрираа да не можам да престанам да мислам на тоа...:))))
BTW, Жаримире, мене не ме викаш на кафе у Охрид? :)))))
Објави коментар