Дел од Анализата на предлогот за донесување за определување на дополнителен услов за вршење јавна функција, од страна на Хелсиншкиот комитет:
„Во законот за лустрација не се предвидува поведување постапка против лицата кои ги извршиле повредите на човековите права и слободи, било да станува збор за директните актери (оние што осудувале, што прогонувале, што убивале, тепале, малтретирале, односно, постапувале спротивно на националните и меѓународни закони) било да станува збор за оние кои биле на власт (заземале функции на кои се донесувале одлуки, кои можеле или требале да знаат што се случува и кои можеле да го спречат тоа со своето лично делување), туку на оние кои постапувале според законот или пак биле искористувани, употребувани и злоупотребувани од страна на директните и индиректни сторители на повредите на човековите права, или кои биле присилени од спомнатите. Со тоа се амнестираат институциите и носителите на власт на претходниот (и на сегашниот систем), а се казнуваат граѓаните кои биле жртви на тој систем.“
За жал, анализата не завршува со конкретни препораки како да се воспостави транзициска правда во Република Македонија - „како процес во кој жртвата го зазема најзначајното место и е активен субјект на воспоставувањето на правдата“.
Ако овој предлог-закон не го бива, дај да предложиме закон што ќе овозможи воспоставување на правда за жртвите на повредите на човековите права во минатиот систем, а не за амнестирање на сторителите и јавно жигосување (и други повреди на правата) на нивните помагачи.
0 коментари:
Објави коментар