Еден анонимен коментатор ми поставува серија прашања на кои ќе се обидам да дадам некаков одговор во наредните постови:
„Жарко, ако те разбирам добре, ти смяташ че има македонци който не се чуствуват българи. Нали така? Следователно има и македонци който се чуствуват българи. Айде сега да ни обясниш защо е така. Тия македонци, който не се чуствуват бългри имат ли нещо общо с тия македонци дето се чуствуват българи?
И кои са се появили по-рано и кои по-късно?“
Да почнеме со првото прашање. Не сум единствениот кој мисли дека има Македонци кои не се чувствуваат како Бугари, иако се државјани на Република Бугарија.
Еве, на пример, што пишува во книгата One Europe, Many Nations: A Historical Dictionary of European National Groups by Minahan, James. Westport, Conn Greenwood Publishing Group, 2000, p. 437:
Македонци:
Популација:
„2,250,000 Македонци во Европа, 1,461.000 во Македонија, 182,000 во Бугарија, 100,000 во Грција, и други 150,000 во соседните области на Југославија и Албанија. Македонските националисти присвојуваат над 1 милион македонска популација во Грција и 500.000 во Бугарија.“
Еве и други податоци за бројноста од еден извештај за „Македонците во Бугарија“ од 1999:
„Population 10,803 (1992 Bulgarian census). 200,000 (Macedonian sources) (Popov, et al., 1989:17). 15,000-25,000 (Kanev, 1998a).“
Еве како Бугарија ги објаснува 200.000 Македонци по Втората Светска Војна во првиот извештај за „Рамковната конвенција за заштита на националните малцинства“:
„ In the 1940s and 1950s, the Communist Party, imitating the policy of the Communist International, actively encouraged the Macedonian identity. It decreed that the 1946 and 1956 censuses should include Macedonians, even if it was necessary to use violence. In carrying out the decisions of the closed Tenth Plenum of the Central Committee of the Bulgarian Workers Party (Communists), a policy was pursued of making forced entries in the statistical data for some 200 000 persons, residing mainly in South-western Bulgaria.“.
Официјално, тогаш Бугарија го „призна“ следново:
„In 1999 Bulgarian presented its observations in respect of the Second report on Bulgaria by the European Commission against Racism and Intolerance; it indicated that during the 1992 census, 10 803 persons identified themselves Macedonians, and 3109 of them declared Macedonian as their mother tongue.“
Интересно ми е прашањето колку други жители на Бугарија би се пишале како Македонци-Бугари или како Бугари-Македонци, доколку се овозможи изразувањето на таков идентитет? Колку жители на Македонија би се определиле како Македонци-Бугари или како Бугари-Македонци, особено по давањето на голем број бугарски пасоши на македонски граѓани?
Да не го должам многу, и Бугарија и Македонија имаат слични проблеми во однос на признавањето на некои идентитети, и многу работи допрва ќе се случуваат на тој план.
9 коментари:
Процесът има динамика. Не си споменал преброяването през 2001 година.
Жарко, много некоретктно действаш бе човече. Моите въпроси бяха следните:
"Жарко, ако те разбирам добре, ти смяташ че има македонци който не се чуствуват българи. Нали така? Следователно има и македонци който се чуствуват българи. Айде сега да ни обясниш защо е така. Тия македонци, който не се чуствуват бългри имат ли нещо общо с тия македонци дето се чуствуват българи?
И кои са се появили по-рано и кои по-късно?"
А ти го извъртя така:
"Да почнеме со првото прашање. Не сум единствениот кој мисли дека има Македонци кои не се чувствуваат како Бугари, иако се државјани на Република Бугарија."
Питах те за мекадонци който се чуствуват българи, не само български граждани а граждани на Р.Македония. За тези хора обаче на теб май не ти се говори.
Не ме разбирай погрешно - не желая конфронтация между българи и македонци, а напротив. Но по тоя начин по който се опитваш да водиш дикусия няма да се стигне до разбирателство
Не само преброаването от 2001 година не е споменал, но и анкетата на Андрю Карнеги от 1919 година
Жарко, ето нещо което силно ме ядосва - "182,000 во Бугарија". Някой си попълва статистика, но на каква основа? В тези 182 000 македонци съм преброена аз и всички мои роднини, приятели, съученици, колеги... Само, че кой ме е питал за да ме сложи там? Кой ги е питал другите? Има в България официално преброяване. Всеки, абсолютно всеки може да се пише какъв си иска. Е аз не съм заявявала индетификация като етническа македонка, а като българка.
Пак ще ти кажа, за мен няма проблем вие да се чувствате македонци. Процесът на разделяне е завършил и колкото и да ни е мъка трябва да се съобразяваме с това.
Почитуван анонимен коментатору - „Питах те за мекадонци който се чуствуват българи, не само български граждани а граждани на Р.Македония. За тези хора обаче на теб май не ти се говори.“
Мислам дека сум еден од ретките кои зборувал на таа тема и кои јавно ја критикувал пресудата на Уставниот суд за случајот „Радко“.
За жал, не успеав да најдам официјални статистички бројки, туку само информации во медиумите за последните резултати од пописот:
„Според најновите бројки од пописот во 2002 година, кај припадниците на националностите кои спаѓаат во статистичката графа останати, забележливи се големи диспропорции во споредба со резултатите добиени од претходниот попис во 1994 година. Има намалувањето на бројноста на лицата кои се изјасниле како Бугари. Додека пред осум години 1.682 лица се запишале дека се од оваа националност, според пописот 2002 година нив ги има помалку, или 1.487 лица се изјасниле како Бугари.“
(Утрински Весник, понеделник, 16 октомври 2006)
Независно колку Бугари има во Македонија, јавно се залагам за почитување на правото за изразување на етничката припадност, независно која, и дали некому му се допаѓа тоа или не.
Жарко, сигурен съм че си добронамерен в желанието си да разбереш истината за българо-македонските отношния в последните години.
Но не мога да си обясня как в такава демократична държава Македония няма официална информация за етническия и състав.
Напоследък доста често чета македонската преса от личен интерес и забелазвам че няма статии и информации с положитело съдържание за България, рядко са и статии с неутрлно съдържание, но преобладават статиите с негативно отношение към България. По македонските форуми и блогове най-честите определения за българите са татари, чуваши,турци, комунисти, фашисти,окупатори и тн. Е ка при това положение македонските българи да се самоопределат като българи на преброяванията без да ги е страх. Случилото се на плочата на Мара Бунева беше насочено точно срещу тези хора.целта беше да им се покаже че нищо не се е променило през последните 15 год.
...јавно се залагам за почитување на правото за изразување на етничката припадност...
Се надевам и за правото на НЕ-изразување на етничката припадност ;)
„Се надевам и за правото на НЕ-изразување на етничката припадност ;)“
И за тоа, секако - елементарно право е да молчиш за она што може да биде употребено против тебе :). А поради изразување на етничкиот идентитет, можеш да наебеш во многу случаи (И кај нас, и во Бугарија).
За жал, во нашата земја постојано не присилуваат етнички да се изјаснуваме, особено во „пост-рамковна“ Македонија.
А повеќе од пола од луѓето што ги знам се такви миксови што самата помисла за некакви чисти етнички идентитети ми станува одбивна.
Ама, правото си е право - ако некој си се чуствува Македонец, или Бугарин, негово си е право и јавно да си го изрази својот идентитет, ако му е по ќеф.
Еднаш напишав: „На следните избори кога ќе ме прашаат за „национална припадност“ има да се изјаснам како Блогер.“
Можда барем ние блогерите треба да се обединиме и да ги оставиме во минатото исклучивите етнички идентитети кои предизвикуваат толку насилство и конфликти на Балканот.
Понеже стана въпрос за отношението към македонците в България и българските медии, ето едно мое изследване върху в."Труд" :
petyr.blogspot.com/2007/01/blog-post_20.html#links
Поздрави
Објави коментар