Алфите интервенираат заради „сомнително движење“?

Стигна одговор од МВР по повод случајот за кој пишував во постовите Полициско самоволие: „Алфите“ ме легитимираа и понижуваа без да ми кажат причина“ и Сомнително лице.

Во одговорот пишуе дека „...поради Вашето сомнително движење пристапиле кон легитимирање со цел да го утврдат Вашиот идентитет. Кога ве пресретнале сте почнале забрзано да одите за што ви била издадена усна наредба „Застани полиција“.“ (?!?)

Какво е тоа „сомнително движење“, ви се молам?

Какво е тоа „полициско“ пресретнување кога цивилен автомобил ќе ви дојде од зад грб, ненадејно закочувајќи на метар-два зад вас?

Кога се свртев да видам што се случува, дури тогаш забележав како едно лице во цивил, на среде улица ми вика „Застани полиција“. Најмногу што „признавам“ е претходно инстинктивно да сум се сецнал, поради ненадејното кочење на автомобилот зад мене, што е сосем нормална реакција. Објаснувањето дека прво сум почнал забрзано да одам, поради што ми била издадена усна наредба „Застани полиција“ - е апсолутно неточно.

Но, дури и да претпоставиме, чисто хипотетички, дека полициското објаснување е точно - дури ни во таков случај полициската акција не би имала законско оправдување. Ако некој непознат цивилен автомобил ненадејно закочи зад вас околу полноќ во празна уличка, и од него излезат тројца набилдани цивили, сосема нормално и логично би било да почнете „забрзано да одите“, ако не и да се обидете да фатите џенем.

Дали тоа МВР препоставува дека граѓаните имаат „шесто сетило“ според кое треба да знаат дека си имаат работа со полиција уште пред полицајците во цивил да се легитимираат или пред да издадат усна наредба „Застани полиција“? Дури и да имало некакво „забрзано одење“ (а категорично тврдам дека немаше), како може тоа да биде основ за полициска интервенција, кога во тој момент само „Алфите“ знаат дека се полицајци, а не и лицето кое (божемски) почнало „забрзано“ да оди?

Што ќе се случеше, на пример, ако наместо да застанам кога закочи автомобилот, се уплашев и почнев да бегам, пред да ми биде издадена усна наредба „Застани полиција“? Ќе бев ли уште посомнителен поради тоа што сум избегал од тројца настрвени цивили кои одеднаш изрипале од автомобил кој ненадејно закочил зад мене?

Во документот на МВР јасно стои дека „едно овластено службено лице ми се легитимирало“. И покрај тоа што другите две лица постапуваа спротивно на Законот за внатрешни работи („Кога овластеното службено лице ги врши службените работи во цивилна облека, должно е претходно да се легитимира“), Секторот за внатрешна контрола утврдува дека лицата „постапиле согласно уставните и законските овластувања и согласно правилата и прописите кои се применуваат во Министерството за внатрешни работи“.

Притоа, во одговорот на мојата поплака воопшто не се земени предвид, а камоли разгледани моите аргументи за: ненаведување на причините за легитимирањето (спротивно на чл. 7 ст. 1 од Правилникот за вршење на работите на МВР); непочитување на моето лично достоинство, како и предизвикување на нечовечко и понижувачко постапување; низок степен на професионализам на неуниформираните припадници кои ме сопреа и легитимираа, без да кажат добровечер, без да се претстават, однесувајќи се напати без никаква почит и крајно непристојно и неслужбено (спротивно на чл. 6 од Правилникот за вршење на работите на МВР); необезбедување помош и услуга во однос на тоа каде точно можам да поднесам поплака за нивниот непрофесионален однос.

Според нашиот и европскиот кодекс, „Припадниците на полицијата секогаш мора да ја верификуваат законитоста на своите планирани акции.“

Во овој случај, во документот од МВР не се споменува ниту еден член од закон според кој е изведена полициската акција врз мене.

На крај излегува дека сум бил запрен, легитимиран, понижуван (а за малку ќе бев и претресен без судска наредба - ако се согласев) заради „сомнително движење“?

Јавно ја повикувам министерката за внатрешни работи да им објасни на граѓаните кое движење е „сомнително“, а кое не е (и врз основа на кој закон/правилник), за граѓаните да можат да превенираат понижувачки контакти со „Алфите“, што секако ќе им заштеди не само време, туку и многу нерви и залудно потрошена енергија.

Со оглед на тоа што немам никаква сатисфакција за повредата на моето лично достоинство и понижувачкото постапување, ниту пак разумно објаснување за причините на полициската акција, следниот мој чекор ќе биде поднесување претставка до Народниот правобранител.

Ако и таа постапка не исходува со некаква сатисфакција, тогаш не ми преостанува ништо друго освен да си испечатам визит-карта со професија „сомнително лице“, или пак да основам невладина организација за заштита на лицата со „сомнително движење“.