За непоправливите оптимисти

Интересно совпаѓање. И Ѕвездан Георгиевски ја користи метафората за „оптимистот во лепешки“ од „политичкиот“ виц што го раскажав во еден од коментарите на постот „Ситни лаги за „крупни резултати“:
„За жал, живеејќи и копајќи во лепешкиве сите овие години, и покрај оптимизмот, морав да сфатам дека во Македонија не виреат толку многу понија, ами повеќе успеваат говеда. Имено, копаш, копаш по лепешките и - опа - ете еден вол. Копаш уште, па пак уште еден вол. Копаш уште, и уште еден вол. Сега ми е јасно зошто сме сточарска земја.“ (Приказна за лепешките)
Ѕвездан Георгиевски дава мошне луциден и „волунтаристички“ профил на политичар што дошол на врвот во македонската транзиција:
„Велат дека ако го фрлиш човека во вода, ќе му пораснат жабри. Нема никакви причини да не веруваме дека ако човека го оставиш во лепешки, дека нема да стане вол. Овие 15 македонски транзициски години апсолутно го докажуваат тоа.“
И кај Ѕвездан Георгиевски е забележливо културно-политичкото влијание на каубојските филмови. За мене е спорно само тоа дали тука станува збор за лепешки од волови или поскоро за брбушки од овци?
Или, пак, за „непоправливите оптимисти“ тоа е сосем небитно прашање?