Што и сторија на историјата?

Еве што напишав во еден од коментарите на постот „Дневен билтен“:
„Денот на победата против фашизмот, први мај, Велигден, Нова година, итн. ги славиме заедно со многу земји, па никому ништо. Зошто не би го славеле заедно со Грците, на пример, денот кога македонските и другите армии го освоиле Вавилон на чело со Александар? Зошто не би го славеле Крали-Марковден заедно со Србите? Зошто не би го славеле денот на раѓањето на мајка Тереза (или Скендербег) заедно со Албанците?
Или, историјата е наша и само наша? Многу себично размислување.“
Ивица Боцевски ја следи истата линија на размислување во својата колумна „За етничкиот и за граѓанскиот идентитет“ - 10 јуни 2006 година:
"Не ми е јасно што има лошо во заедничката прослава на Илинден помеѓу Македонија и Бугарија, или, пак, заедничката прослава на конгресот каде што е кодифицирана албанската азбука измеѓу Македонија и Албанија, или, пак, заедничка прослава за Крали Марко помеѓу Македонија, Бугарија и Србија."
Ја поздравувам поентата на Боцевски дека „историјата на Македонија не е само историја на Македонците“. Исто како што историјата на Бугарија не е само историја на Бугарите. Исто како што историите на Србија и Грција не се само истории на Србите и Грците.
Многу е смешно кога човек ќе чуе небулозни коментари од типот дека не треба да го славиме Илинден заедно со Бугарите оти тие биле „окупатори“. А притоа, никој од коментаторите не се буни зошто денот на победата против фашизмот го славиме заедно со Германците и Италијаните!
До кога ќе трпиме вакви глупости?
На крај, да се потсетиме само на дефиниците на Емброус Бирс, од неговиот „Ѓаволов речник“ за „историчар“ и „историја“:
„HISTORIAN, n. : A broad-gauge gossip.
HISTORY, n. : An account mostly false, of events mostly unimportant, which are brought about by rulers mostly knaves, and soldiers mostly fools.“